ჩემი გემის ნაპირები! (თავი მესამე)

-რატომ მიმზერ ყოველთვის ისეთი მზერით თითქოს ჩემგან აუცილებლად რაღაც გატკენს გულს?- თვალებში ჩააშტერდა ელენეს. -მე...უბრალოდ- განთავისუფლდა კაცისგან. გული ამოუჯდა ქალს. სუნთქვა გაუძნელდა, თითქოს სიამოვნებდა ეს ყოველივე და ბრაზობდა.

ჩემი გემის ნაპირები!( თავი მეორე)

ირინა ჟღენტი, სასიამოვნოა.-გაუღიმა თავადაც. იმ ღამეს ნიკამ უთხრა დარჩენილიყო აქ რამდენი ხანიც მოუნდებოდა, ყველაფერი გექნება და ვერც ვერავინ მოგაგნებსო. იმ დღის მერე აკითხავდა ქალს, ორივემ კარგად გაიცნო ერთმანეთი. ერთ დღესაც ვისკის სვავდნენ, ისევ ისე

ჩემი გემის ნაპირები! (თავი პირველი)

გამარჯობა, როგორ ხარ? იმედია მანდ თავს კარგად გრძნობ, მეც არამიშავს, მუშაობა დავიწყე, ხატვაც არ მიმიტოვებია, სწავლაში ბოლო კურსაც მალე დავამთავრებ და ალბათ მალე საკუთარ სტუდიოს გავხსნი.... მენატრები, უბრალოდ ამ ქალაქში უშენოდ, ყველაფერი ძალიან

ჩემი ოთახი (სრულად)

20.. წლის 14 ივნისი თბილისი -მამა, ჩვენ მზად ვართ ... მზად ვარ პარტიას შევუერთდე და ... -შენ, ამ ახირებულ ლაპარაკს ან თავს დაანებებ ან ... -არა, ზურა, მომისმინე, შენ იცი ჩემი დამოკიდებულება ამ ყველაფრის მიმართ, მე დაგიდგები გვერდით, როცა ...

ლუ - ჩემი ოთახის მოჩვენება

ჩემს ოთახში ცხოვრობს ერთი მოჩვენება, მე მას ლუ დავარქვი და იმედია მაპატიებს, რადგან მისი სახელი არასდროს უთქვამს. ლუ, რადგან ლუი რიდივით უცნაურად მღერის კი არადა ლაპარაკობს: ჩუმად,გაურკვევლად, დავიწყების უშანსოდ. მხოლოდ ძილის წინ - ზღვარზე და

მიიღე ჩემი გული

საბავშვო ბაღი არასდროს მიყვარდა. თუმცა ჩემი ცხოვრების ყველაზე ადრეულ და ცხად მოგონებად სწორედ მაშინდელი ყოფა მახსოვს. სიმართლე რომ ვთქვა, არც კი ვიცი მოგონებები ნამდვილად მე მეკუთვნის თუ არა. თითქოს მაშინ დრო არ არსებობდა, თითქოს ეს მე არ ვიყავი

ჩემი ბავშვობის სიყვარული 14

- ჩემი შვილის მკვლელობით მთავაზობ ცხოვრების დალაგებას? გაინტერესებს მე რად მიღირს ასეთი სიცოცხლე? - თავმოყვარე ქალი, შვილს არ აკადრებს ნაბიჭვრის იარლიყით იცხოვროს

ჩემი ბავშვობის სიყვარული. (13)

ლევან, რამდენიმე დღეში შვებულება მეწურება. მომიწევს სამსახურში დავბრუნდე. მამიდას მონახულებაც დასავლეთში თუ უკვე ჩამოსული არ დამხვდა, იმ დროისთვის როცა ჰგონია, რომ მივლინებიდან ვბრუნდები. ნიას თემაც ბუნდოვანია. როდემდე დავემალებით? არ მინდა გეგონოს

ჩემი ბავშვობის სიყვარული (12)

- არ მჯერა, რომ ეს სიგიჟე Ჩემს თავს ხდება. - ხმამაღლა ვუთხარი Ჩემს თავს და თეთრი, წელზე მოჭერილი, დაბლა ერთიანად დაᲨვებული კაბა ტანზე მოვირგე. Ძალიან მომიხდა ზომიერად ამოჭრილი დეკოლტე. თითქოს სპეციალურად Ჩემთვის იყო Შეკერილი. ის იყო, თმა დავიᲨალე,

ჩემი შინაგანი მე!

თუ კი ცხოვრება ფილმია, და სცენარის ავტორი შენხარ მენდე უფალო, წერა შენი საქმეა მაგრამ, კარგი მწერალი ვერხარ. განა უსასრულო სიცოცხლე მსურდა? როცა განწირული ვყვიროდი არავის ესმოდა სუყველა დუმდა!