ჩემი ცხოვრების უინტერესო ისტორია (1 თავი)

„საახალწლო არდადეგები“ როდესაც პირველ იანვარს სახლში დავბრუნდი და იქ დამხვდა, დივანზე იჯდა და ელენიკოს ეხუტებოდა, მაშინვე გამოვიკეტე კარები და ზედა სართულზე ავედი. ბრაზის გამკლავება ძალიან მიჭირს, ყოველთვის მიჭირდა

ჩემი ოჯახი

ისტორია არის გოგონაზე რომელმაც დაკარგა მისი „მეორე სიცოცხლე“. მოთხრობა გვაჩვენებს რამხელა მნიშვნელობა აქვს ოჯახს, რას ნიშნავს იგი თითოეული ადამიანისთვის და რაოდენ მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ჩვენს ცხოვრებაში.

ჩემი გონების 100 % (სრულად)

მენატრება... მთელ სხეულში ერთი სიტყვა კუნჭულკუნჭულ იბუდებს და,იქ ცხოვრებას იწყებს.. გაუსაძლისობისგან, შეუგუებლობისგან, არსებობას დროების ვივიწყებ...

ჩემი ხარ. ნაწილი 3. (დასასრული)

-უკვე წასვლის დროა მეგობრებო. ხელი მოხვია მონიკას და წავიდნენ, რესტორნიდან გამოსულებს კაშკაშა მთვარე და ორი მანათობელი ვარსკვლავი შეეგებათ. ნელა და ასუჩქარებლად მიდიოდა გაბრიელი და თავადაც ძლიერად უძგერდა გული თითქოს მრავალ ხმაზე გუგუნებდა

ჩემი ხარ. ნაწილი 2.

-რატომ, მითხარი რატომ გეზიზღები და გძულვარ ასე ძალიან. -მეზიზღები რომ არსებობ, მეზიზღები რომ გადაკვეთე ჩემი გზა და წინ დამხვდი, მეზიზღები რომ კამერაში ჩამკეტე და მეზიზღები............................. გაბრიელმა ზედ ბაგეებზე დასჩურჩულა.

ჩემი ხარ. ნაწილი 1.

-შეცდი,ცუდად მოგეჩვენა, ვინ ხარ ჩემი რომ ვიეჭვიანო,შეყვარებული ხარ,ჩემი საცოლე ხარ თუ ჩემი ცოლი ხარ და მაქვს ეჭვიანობის მიზეზი. რომელი ხარ ამ სამიდან მონიკა.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (დასასრული)+18

- ჯანდაბა პატარავ. - იცინის და თავს სავარძლის საზურგეს ადებს. მისი ყელი ისე მადისაღმძვრელად ჩანს,რომ თავს ვერ ვიკავებს და ვკოცნი. თვალს ახელს, დაბინდული მზერით მაკვირდება და სწრაფად მაცხრება ტუჩებზე.

ჩემი შინაგანი სამყარო

აღსასრული მხოლოდ ერთხელ დგება, ჩვენ კი მთელი სიცოცხლე ველით მას. სიკვდილის შიში უფრო საზარელია, ვიდრე თვით სიკვდილი” და ეს შიში ყველგან და ყოველთვის გვდევს თან.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი XV)

- არ გირჩევ პატარა ქალბატონო. - წარბ აწეული იღებს ფეხიდან ჩემს ხელს და ამჯერად მის დაძარღვულ ხელს ვგრძნობ ბარძაყზე და ვკრთები. ხელს ნელნელა ზემოთ ასრიალებს და მიჭერს.

წიგნი ჩემი დაბადებისა

ჩემი დაბადების წიგნში წერია უკვდავი სტრიქონები, ვითარცა ხმლის პირზე ნაკვეთი სიტყვები,,,იცოცხლე და მოკვდი სიცოცხლისათვის!,,მე არ ვარ მეომარი, მაგრამ ტანს ჩემსას ცეცხლში ნაწრთობი აბჯრით ვიფარავ.