შხაპუნა წვიმა

დილა გათენდა, მზე ამოვიდა,ღრუბელმა ცაზე გადაირბინა,წვიმა მოვიდა-ნელი,შხაპუნა,გოგონას თავზე დააშხაპუნა.ბიჭი გამოჩნდა და უცებ ქოლგა, პატარა გოგოს გადადააფარა,გოგონას შერცხვა, მიმოიხედა,ლოყებზე წითლად სიმორცხვე გაჩნდა დიდხანს აკვირდა

წვიმა

წვიმა მოდის და ასველებს მთებს,წვიმა მოდის და მისველებს თმებს,წვიმა ტირილად მექცევა გულში,ჩაიღვენთება სანთლად ჩემს სულში.წვიმის წვეთები მამშვიდებს,როგორც-ძილის წინ დედის ნანა ნამღერი,წვიმას ვუყვები ჩემს ისტორიას და ერთად ვტირით ტირილს

ნოემბრის წვიმა. "20" (დასასრული)

გულში თითქოს დანა ჩაარტყეს. ეტკინა, ძალიან მაგრად ეტკინა და ახლა უფრო მიხვდა, როგორ ატკინა ბიჭსაც.. საერთოდ ყველანაირი იმედი გადაეწურა. იჯდა აუზის წინ მარტო და ტიროდა

ნოემბრის წვიმა. "19"

-რაღაც ეჭვები მაქვს. -ახედა ნენემ ქმარს. -არ მომწონს მე შენი ეჭვები, სულ მართლდება. -გაეცინა სანდროს. -ამჯერად რა არის? -რაღაც მოხდა მიას და დანიელს შორის.

ნოემბრის წვიმა. "18"

დაიწყო სამზადისი, ნენეს მღელვარება მიასაც გადაედო, არადა პირიქით ცდილობდა დაეწყნარებინა. ძალიან უნდოდათ ყველაფერი ისე ჩავლილიყო, როგორც დაგეგმეს. თან ისიც ემატებოდა, რომ დღეს ნენეს მშობლებიც ჩამოდიოდნენ ლონდონიდან და როგორ მოეწონებოდათ სიძე არავინ

ნოემბრის წვიმა. "17"

-ხვალ დილით უნდა წახვიდე, საბა ჩამოდის. -უთხრა დანიელს მიამ და თავი გულზე დაადო. -როდის უნდა უთხრა? -თმებზე დაუწყო თამაში გოგონას. -რა უნდა ვუთხრა? -თავი წამოყო გაკვირვებულმა მიამ.

ნოემბრის წვიმა. "16"

-გიყვარს წითელი ღვინო? -ჰკითხა დანიმ. -ძალიან. - გაუღიმა მიამ და სასმლით სავსე ჭიქა გაუწოდა ბიჭს. -განსაკუთრებით, უხდება წიგნების კითხვას. -ხო, კითხვა რომ გიყვარს, შევამჩნიე. -გაუღიმა და წიგნების კარადას გახედა. -ახლა რას კითხულობ?

ნოემბრის წვიმა. "15"

როგორც ჩაეძინა, ისე გაეღვიძა. ძილშიც გამოუმუშავებია "დანიელთან არ მიკარების ინსტიქტი", საკუთარი თავით კმაყოფილი წამოდგა და აბაზანისკენ გაეშურა. სიამოვნებით გამოლანძღავდა ნენეს გასაღების დანიელისთვის მიცემისთვის, მაგრამ რადგანაც თქვა რომ დანი

ნოემბრის წვიმა. "14"

ნელ-ნელა შეეჩვია მია "ამერიკულ" ცხოვრებას. საბასთან ძალიან კარგად იყო, სულ ერთად იყვნენ. სამსახურის საქმეებშიც ეხმარებოდა და, რა თქმა უნდა, თავისუფალ დროსაც ერთად ატარებდენ. მოწყენის საშუალებას არ აძლევდა საბა გოგონას, ასე რომ საქართველოდან წამოსვლა

ნოემბრის წვიმა. "13"

რას გრძნობდა? თითქოს მისი სულის ნახევარს საქართველოში ტოვებდა, მშობლები, ნენე.. მის ყოველდღიურობაში აღარ იქნებოდნენ.. სანდროს და გეგასაც როგორ მიეჯაჭვა ამ მოკლე ხანში.. დანიელი კი.. ნეტა ენახა წამოსვლის წინ. წამით ისიც იფიქრა, რომ აღარ წავალო და