სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 7

სიმართლე გითხრათ გული არც მტკენია. მიჩვეული ვიყავი იმედგაცრუებას. ნელ-ნელა ვაცნობიერებდი რომ ამ წყეულ სკამს ვერასდროს მოვშორდებოდი. -ექიმო კიდევ ერთი ოპერაციის გაკეთება როდის შეიძლება? თოკოს ხმაში იმედგაცრუება იგრძნობოდა. მე ხომ მისი ცოლი არ

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 6

-თოკო სიმართლეს ამბობ? შოკირებული ვიყავი. სრულიად უცნობმა ბიჭმა შანსი მომცა ფეხზე გამევლო -ხო ანი, სიმართლეა თუ შენ გინდა ხვალვე წავალთ და გაგიკეთებენ ოპერაციას მე ფეხზე გავლას შევძლებდი..... მე ფეხზე დავდგებოდი...... დამოუკიდებლად ვიცხოვრებდი

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 5

-იცი რა კითხვა მაქვს? შენ თვითონ გჯერა იმის რაც თქვი? -რისი უნდა მჯეროდეს? იმის რომ მიყვარხარ? რათქმაუნდა მჯერა უკვე ტირილს ვაპირებდი. ვხვდებოდი რომ რასაც ამბობდა სიმართლე არ იყო. შეიძლება მოვეწონე ან მართლა შევუყვარდი მაგრამ ასე ერთი დღის გაცნობ

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 4

არ ვიცი ეზოში რამდენი ხანი ვიყავით, არ ვიცი როდის ჩამეძინა მაგრამ ფაქტი ისაა რომ ოთახში გავიღვიძე. ძალიან ლამაზი ოთახი იყო, აშკარად ეტყობოდა რომ ბიჭისაა -დილამშვიდობისა, როგორ გაძინა? ოთახში პირსახოც შემოხვეული თოკო შემოვიდა. ღმერთო ჩემო ასეთი ტანი

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 3

ყოფილი ცოლი. ყოფილი. გონებაში წარმოვიდგინე როგორი ალქაჯი და სწერვა გოგოა. არადა გარეგნულად ძალიან მშვიდი და წესიერი გოგო ჩანდა -სასიამოვნოა შენი გაცნობა ეკა ძალიან თბილად გამიღიმა. აშკარად არ იყო ცუდი გოგო -ჩემთვისაც სასიამოვნოა ანი, დიდი ხანია

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ? (4)

თამაში სრულდება, მე წავაგე. სანდრო სულ ოდნავ მისწრებს და ნერვები მეშლება. მაინც რანაირი ბიჭია?! სულ რაღაც უცნაურად იხედება, არც ხშირას იცინის, მხოლოდ ნიკას ხუმრობებზე 1-2ჯერ გაიღიმა. უნდა ვაღიარო რომ საოცარი ღიმილი აქვს! და მაინც რა უცნაური ბიჭია.

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 2

-თორნიკე ზოგჯერ მაგ გრძელ ენას ტვინი რომ დააყოლო და დაფიქრდე რას ლაპარაკობ არ იქნება ცუდი საბა ძალიან დაიძაბა. არ მინდოდა ძმებს ჩემს გამო ეჩხუბათ. ლუკას სახეზე დამცინავი ღიმილი აეკრა. ვერ მიხვდა რა ხდებოდა -ოო ნუ იღრინები ტო ისე ვთქვი, წამოდი ეხლა

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 1

როგორც ყოველთვის ახლაც ეზოში ვზივარ და გავყურებ როგორ თამაშობენ ბავშვები. მოკლედ მოგიყვებით ჩემზე. ანა გელოვანი ვარ. 22 წლის, მცხეთაში ვცხოვრობ. დეიდასთან და ბიძასთან. შავგვრემანი ვარ, გრძელი თმა და მწვანე თვალები მაქვს. თავის დროზე კარგი ტანი მქონდა

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ? (3)

მეორე დღეს დილით ადრე გავეშურეთ ბათუმისკენ, საჭესთან ლენკა იჯდა, მე და ნიცამ ჯერ ცოტა ვიმხიარულეთ მერე კი მთელი გზა გემრიელად გვეძინა. საღამოს უკვე ბათუმში ვიყავით, სახლის პრობლემა მოგვარებული იყო, ლენკას ყავდა ვიღაც ნაცნობი და კარგი ოთახი

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ? (2)

ჩემი საყვარელი ჟანრის ფილმებს ჩავუჯექი და საღამო ისე მოვიდა ვერც გავიგე, რა კარგია რომ არსებობს ფილმები, წიგნები... ცოტახნით მაინც რომ გვავიწყებს რეალობას. ერთი წუთით მაინც რომ ვცხოვრობთ ბედნიერი ცხოვრებით. და ამ ბედნიერ წუთებში ვფიქრობ სრულიად