ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი VII)

-რას აკეთებ პატარავ? - ზემოდან დამყურებს გამომცდელად. -ჯანდაბა! - ვამბობ ჩუმად და მის სხეულს ვშორდები,მერე წამსვე მახსენდება,რისთვისაც მოვრბოდი და ახლაღა ვამჩნევ თეთრ პერანგსა და ამავე ფერის შარვალში გამოწყობილ ისააკს.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი VI)

- იცი,რომ საოცრად სექსუალური ღიმილი გაქვს?! - მის კოქტეილს ვსვამ.- და საერთოდაც,გეკრძალება ღიმილი ამიერიდან. გასაგებია?- საჩვენებელ თითს ვუტრიალებ ცხვირ წინ და ვხედავ როგორ ეცვლება მზერა.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი V)

- ელიიი. - იქეთკენ ვბრუნდები,საიდანაც ხმა ისმის და მომღიმარ ილიას ვხედავ,რომელიც ხელებ გაშლილი მოდის ჩემკენ და ბოლოს გულში მიკრავს. ისეთი საყვარელი და თბილია,შეუძლებელია მისი დადებითი აურის დაიგნორება და მეც ჩემდა უნებურად ვბედნიერდები.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი IV)

- გაები ჩიტოოო. - ფეხ ქვეშ იატაკს ვეღარ ვგრძნობ და ვხვდები,რომ ნადირ ერეკლეს ზურგზე ვყავარ გაგდებული. - ეეე,დამსვიიიი,ისეც თავი მისკდებაა. ნუ მანჯღრევ იდიოტოოოო. - ვწივივარ ბოლო ხმაზე.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი III)

- ულამაზესია. - მსუბუქად ვახველებ და მისკენ ვბრუნდები. რაღაცნაირად,ჩაბნელებული თვალებით დამყურებს ზემოდან,ჩემზე ორი თავით მაღალი. როგორც ჩანს ზედმეტად დაბნეული გამომეტყველება მაქვს,რაზეც წამის შემდეგ მკრთალად ეღიმება კმაყოფილს.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი II)

- არ შემოგეჭამოო მხეცოოო. - თან ხმამაღლა გავკივი,თან მეცინება. - შესაჭმელი ხარ და რა გავაკეთო?! რა კაი სუნი გაქვს ეე... - ახლახანს გამოვედი აბაზანიდან - ვეკრიჭები. - ხშირად უნდა იბანაო. - დამცინის და ძირს მსვამს.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი I)

- გოგონა... -მესმის დაბალი ხმა. - კარგად ხართ? - ისევ ეს ხმა. გვერდით ვიხედები და ბუნდოვნად ვამჩნევ მაღალ,მხარ-ბეჭიან სხეულს. ზედმეტად დიდია. მთასავით. ფეხის თითიდან ვაყოლებ თვალს,თმის ღერამდე და ვითიშები.

ჯანდაბა თქვენს თავს! (სრულად)

მე ვგრძნობდი, ვიღაცა სხვა მიყვარდა. განა ერთი? ორი, სამი ან თუნდაც ოთხი. სული კი მქონდა ცარიელი, მაგრამ გულში ყველა ადგილი შევსებულიყო. საღამოობით, ფანჯრიდან მზის ჩასვლას გავყურებდი. თოვლი დამდნარიყო და მისი ნათება ზოგჯერ ცეცხლისფრად ელავდა. მემგონი

განგსტერების სამოთხე (34)

უცბად შენიშნა,რომ უკან ვიღაც მიყვებოდა და სარკეში გაიხედა..აბა ვნახოთ რაგინდა..გზატკეცილიდან გადაუხვია და საპირისპირო გზას გაუყვა..მშვენიერია ჩამისაფრდნენ! მას უნდა გავუმკლავდე-დაამთქნარა-ახლა არა! რა ჯანდაბა მჭირს?!

ჯანდაბა! (დასასრული)

-ყველაფერი კარგადაა?-ვთქვი ბრთხილად შერჩეული ტონით.არ მინდოდა გამეღიზიანებინა,მაგრამ არაფერი მიპასუხა.სახე ხელებში ჩარგო და დამუნჯდა.სწრაფად წამოვდექი,იატაკიდან მისი მაისური ავიღე,ჩავიცვი და მის პირდაპირ მუხლებზე დავჯექი. -რა მოხდა?-თითის წვერი