ჯანდაბა! (20)

-მიყვარხარა მე შენ, დოქტორო ბოროტებავ!-გავიგე მისი ჩურჩული.თავი ჩემს კისერში ჩარგო და ყელზე მომაწება ტუჩები.კანზე შეხებით ვიგრძენი ჩემსავით იღიმოდა.საერთოდაც არ მანაღვლებდა გულწრფელი იყო თუ არა იმ დროს! ისიც მაბედნიერებდა,რომ ჩემს გვერდით იყო!...

ჯანდაბა! (19)

თავი ჩემს კისერში ჩამალა.გავიგე,როგორ ჩაისუნთქაა.დიდი ძალდატანების მიუხედავად პულსაციის ცვლა მაინც ვერ გავაკონტროლე-ფუ ამის..! იმაზე მეტად მომნატრებია ეს სურნელი ვიდრე წარმოვიდგენდი...-თვალები დავხუჭე მისი სიტყვების ბოლომდე

ჯანდაბა! (18)

-შენ რაღაც ხარ დოქტორო ბოროტებავ!-სუნთქვა გახშირებულმა ძვლივს ამოიჩურჩულა ჩემს ტუჩებში.-რაღაც,რაც მაიძულებს ვიყო ისეთი,როგორიც ახლა ვარ! არ მინდა შენგან შორს ყოფნა!-ცხვირი ცხვირზე მომადო და საყვარლად გამიხახუნა. -ნუ იქნები-მეც ჩუმად ვუჩურჩულე და

ჯანდაბა! (17)

ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე,როცა ჩემსკენ წამოვიდა.ჩემთან ძალიან ახლოს გაჩერდა და ზემოდან დამხედა.ოდნავ დაიხარა,სახე ყელთან მომიტანა და მძიმედ ჩაისუნთქა.-მომენატრა ეს!-ჩუმი,მომნუსხველი ხმით დაიჩურჩულა.

ჯანდაბა! (16)

-მაგას შემდეგ სერიაში ნახავთ-გავუცინე.უცებ უცნაურმა სურვილმა შემიბყრო.დაუფიქრებლად მივჩოჩდი მასთან ახლოს და მაისური ზემოთ ავუწიე. -ოუ,ოუ,ოუ დამშვიდდი პატარავ.რას აკეთებ?-გაკვირვებულმა შემომხედა,ვხედავდი სიცილს იკავებდა. -ჯანდაბა!-სწრაფად მოვშორდი

ჯანდაბა! (15)

,მისკენ მიმიზიდა და ჩემს დუჩებს დაეწაფა.მაშინვე შევიგრძენი პიტნის გემო.მინდოდა მომეშორებინა მაგრამ ძალა არ შემრჩა.მუხლები შემისუსტდა და ლამის ხელებში ჩავადნი.თვალები დავხუჭე და მეც ვაკოცე.ასე არასდროს,არავისთვის მიკოცნია.პულსი ნელ-ნელა მიჩქარდებოდა

ჯანდაბა! (12)

-მინდა წინასწარ გაგაბრთხილო,რომ ამ წერილისთვის და ჩემი დატოვებისთვის სამაგიეროს გადახდას ვაპირებ!-გავიგე ზურგს უკან ნაცნობი,ხრინწიანი ხმა და სწრაფად შევხედე უაზროდ მომღიმაღ მწვანე კულულიანს. -გახსოვდეს ვის ემუქრები!-გავუღიმე მეც და გაუაზრებლად

ჯანდაბა! (11)

მწვანე კულულიანი წამით გაშეშებულმა რომ მომაჩერდა,მხოლოდ მაშინ მივხვდი,რომ მისი მაისური თეძოებს ძვლივს მიფარავდა.არადა ყოველთვის მინდოდა ბიჭის მაისური ჩამეცვა,როგორც ფილმებში... -ოუ! შენ თუ გინდა ჭკუიდან შემშალო მითხარი-ჩაიხითხითა და მისი საქმე

ჯანდაბა! (10)

-სულარ მეცინება-ვიცრუე და ტუჩზე ვიკბინე ღიმილის შესაკავებლად.-ბიჭები სად არიან? -სახლში წავიდნენ.გშია?-სამზარეულოში გავიდა და მაცივარი გამოაღო. -არა.დაწოლა მინდა.მგონი დავიღალე-ხელი თვალებზე მოვისვი. -კარგი წამოდი.-მის ოთახში შევედით.კარი დაკეტა და

ჯანდაბა (9)

-ჯერ ცხვირით არ ვჭამ ისე მე-სასაცილოდ მითხრა,პირი ჩანგალს გაუთანასწორა და ჩქარა შეჭამა. -ადვილია-დავემანჭე და ჭამა განვაგრძე. -ვიცეკვოთ?-მითხრა მოულოდნელად.მის სიტყვებზე საჭმელი კისერში გამეჩხირა და ხველება ამიტყდა. -ასეთ ფორმაში?-საწყლად ავხედე.