გავიხსენო მინდა კიდევ

და ტყეებში, დაჭრილ ტოტზე სძინავთ ჩიტებს, მე კი სახლში იმ ხის შეშით, დანთებულ ცეცხლს ვუშვერ თითებს...

შენი სხეულის ნაწილებზე ამოსული ბალახები

დღეს შენს საფლავზე ვიყავი, ხელცარიელმა მოგაკითხე. ამოსული სარეველა ბალახები ამოვგლიჯე მიწიდან, შენი სხეულის ნაწილებზე ამოსული ბალახები...

შენ უკვდავი ხარ ენდიმიონ

ენდიმიონ...შენ უკვდავი ხარ და ცაში გძინავს. ჰო ენდიმიონ,სელენე ვარ მე,როგორც მთვარე. გთხოვ სილამაზევ გაიღვიძე ძალიან მცივა, რა უაზროა ჩემი თხოვნა...არ ახელ თვალებს. და შვილთა'შვილო ღვთაებათა, შეგიპყრო ძილმა, როს მაგ დახუჭულ წამწამებსაც ღმერთები

დედა

წერა ვისწავლე დედი იცი?და ამიერიდან თუ ვერ გეტყვი დაგიწერ მაინც "მიყვარხარ"ს და წყალს გამოვატან დაკეცილ ფურცელს. დედი...იცი სიმაღლეში სწრაფად ვიზრდები და მჯერა როცა გავიზრდები მე შენ გიპოვი. დე აქ უამრავი ჩემნაირია, მათგან უმეტესობას დედა არ ჰყავს

ისევ იმ მუსიკას უკრავენ თავიდან

ფანჯრები ღია მაქვს(ოთახში სიცივე). ჩამესმის საღამოს მუსიკა შორიდან, მე ვზივარ მშვიდად და სხვა ყველა იცინის, დღეს შენგან უფროა ჩემამდე შორი და... საათში გაჩერდა ამწუთას ისრები, არადა...

დავემსგავსო მინდა მწერალს

წერა მინდა, ღამეს ვწელავ, წავედი და დავიკარგე. ვისაც უნდა დამეწევა, ან იპოვის ჩემზე "კარგებს"...

იცლი და ოთახს მიცლი

დევს ხერხემალი სკამზე, იმტვრევა ყველა მალა მე ვოცნებობდი სხვაზე ჰოდა ასრულდა მარა... ასრულდა მხოლოდ ფიქრი, სურვილები ხომ არა, ათასი აზრი "მიქრის" ჩემთან ჩერდება განა...

მიწა მინდა როგორც ფრეზიებს

ვწუხვარ და მიწა მინდა როგორც ფრეზიებს, ვუძლებ შენს მზერას როგორც გვალვას პლუმერიები, შენი სურნელი რომელ ბაღში აღარ ვეძიე, გადასარჩენად ამოვიდა გულზე იები. ჰო ალბათ ახლა სხვა სხეული უფრო ნაზია, როგორც ფურცლებად დაცვენილი კამელიები.

ჭკნება ვარდები,ჩამორეცხა წვიმამ აკრილიც

და ახლა როცა შენს თვალებში დგება აპრილი დღეს როცა მთვარე უფრო ახლოს არის ამაღამ ჩემთვის შორია "ოკეანევ" შენი ნაპირი, მინდა სიჩუმით გამოვხატო გრძნობა ხმამაღლა. ჭკნება ვარდები...ჩამორეცხა წვიმამ აკრილიც, ფიქრით შეშლილი იატაკზე ვწვები გულაღმა...

დამაყრის ტანზე გვირილების სითეთრე მერე

ადრე მიწაში ავურევდი პატარა ხელებს, მალე კი ალბათ მთელი ტანით მომიწევს ძერწვა. არ ვარ პოეტი და ხანდახან ისიც მახელებს, რომ ჩემს საფლავზე მომტირალი ამოვა ძეწნა. შეისხამს ფოთლებს,უფერული ფესვების ფონზე, ზამთარიც მოვა,დაგვიფარავს სხეულებს სეტყვით...