ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 18)

- დაწყევლილი იყოს ეს დღე! ფუ ამის დედა შე**ცი, მარიამის დაბადებისდღე მაინც არ იყოს. - ზურა დაწყნარდი, მოევლება. - მე ვიყო სი*რი თუ ეგ ცოლად მოვიყვანო!! მაცადოს მაგან - თავი დაანებე რა.. - აწყანრებდა ლაშა - გამასულელა ხვდები? გამასულელა!

ნათელი წერტილი (17 თავი)

მეორე დღეს ისე ვარ თითქოს კარგად მცემეს. ყველაფერი მტკივა, თუმცა წინა დღის ტკივილთან ახლოსაც ვერ მოვა. ემოციები თითქოს ჩაცხრა. ვცდილობ გონების თვალით გადავხედო. მაგრამ კითხვის ნიშნები მაინც მრჩება. გადავწყვიტე ომარი მოვინახულო. დიდი იმედი არ მაქვს,

ჩემი თვალით დანახული

ჩემი თვალით დანახული ცხოვრება, წამიერად, წუთიერად ორთქლდება, სიგარეტის ნამწვავივით ბოლდება, ბოროტება ჩვენს გულებში გროვდება. აბსურდული სიტყვებით დავიწყოთ, ცხოვრება თავიდან ავიწყოთ,

..''მაინც მინდა მთელი გულით მოგეფერო''

♥ შენი სიჩუმე ,სამყაროზე მეტს ამბობს ჩემთვის შენი თვალებით გაცილებით მეტია წამი, და როცა ქუჩას ,უცხო კაცის სურნელი ერთვის უკანასკნელი მოღალატე მგონია თავი. ♥''რთული ვარ და დიდხანს როგორ გამიძლებდი, მაინც მინდა მთელი გულით მოგეფერო.''

საშიში გრძნობა ''სიყვარული'' (დასასრული)

საწოლი ისე თბილი იყო ნებივრობდა შიგნით. ალბათ მტელი ცხოვრება არ გამეღვიძებაო ასე ფიქრობდა სანამ სიფხიზლე გააჩნდა. შუაღამის სამი საათი იქნებოდა კახამ ფრთხილად ,რომ შემოაღო კარი. ტუმბოზე სანათი ენთო. გოგონას დახედა და ჩუმად დაუძახა, მაგრამ არ

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 13

-ლაშა ეს რა არის?-ვკითხე ათთრთოლებული ხმით და ზურგს უკან დამალული შპრიცის დანახვაზე გული გამიჩერდა,ლაშა დანაშაულზე წასწრებულივით თავჩაღუნული იდგა,გული ამომიჯდა.რა ხდება?ნუთუ ლაშა...არა წარმოდგენაც მზარავდა,გაქვავებული

одержимый тьмой! ანუ ჩემი ბოროტი უფროსი. (თავი 4)

სახლში საშინლად დაღლილი მივედი და ის უფრო მღლიდა რომ იმ დემონთან ერთად უნდა წავსულიყავი შეხვედრაზე.მშიერმა იმდენი ვჭამე, სულს ძლივს ვითქვამდი, სახლში ვიღაც რომ ყოფილიყო, აუცილებლა ამწაპნიდა საჭმლით სავსე თეფშს ხელიდან.

გაცნობის საიტი -8-

-დაბრუნდი..-ნახევარი საათის შემდეგ დავურეკე ანას,ხმაში სევდა გამრეოდ ად აცრემლებიც კი მინამავდა სახეს. -რა ხდება?ინანიებ?-პასუხი არ დაააყოვნა გოგონამ. -ყველაფერს მოგიყვები.

ვაკანსია სიყვარულით (9)

თოვდა და თოვდა,არემარე სულ გადათეთრებულიყო,ყველა ჟრიამულობდა და მხიარულობდა,ხვალ შობა თენდებოდა.მე მაღაზიიდან ვბრუნდებოდი,თოვლში ჩემს ნაკვალევს ვტოვებდი და უამრავ პროდუქტს მოვათრევდი.ხელის თითები მეყინებოდა

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 9)

ისევ მათ სახლთან ვიყავი... მთელი 2 თვეა ჩვევად მექცa, აქ საათობით დგომა. თითქოს ვალდებული ვიყავი აქ ვყოფილიყავი. თოვლი იყო და ამიტომ მათ სახლთან ახლოს ვეღარ მივდიოდი. მანქანას ისე ვაყენებდი, რომ მათი სახლის ფანჯრებიდან გამოსული სინათლე მაინც