2 გრამი სიყვარული (თავი 2)

-მეც მახსოვს პირობა-დაბნეული სახით გავხედე და სადარბაზოში გავუჩინარდი..როგორც კი შევედი მანქანის ხმამ მამცნო რომ ლუკა წავიდა..ლიფტით ასვლა დამეზარა ამიტომ კიბეები ავირბინე საოცრად კარგ ხაისათზე ვიყავი ლუკას გაცნობით მაგრამ როგორც კი ჩემ სართულზე

უშენოდ(11)

-სად იყავი შენ აქამდე? - ვაკომ უთხრა და მხარზე დაადო ხელი იდაყვით ეყრდნობოდა.. მომდევნო გადაკრა და აკოს გახედა- აბა ... ჩამოგიყალიბა კაცმა და რას აპირებ -ხო იცი რო ის გითხრა რასაც გულის სიღრმეში ფიქრობ და ბოლომდე მართალია - სვანმა უთხრა მე კი

ჩარკვიანო... (2)

ალბათ გაგიკვირდებათ როგორ შეიძლება 31წლის დედას ყავდეს 19წლის შვილი, აქვე გაგიმხელთ რომ გიორგი და ნინო ჩემი ბიოლოგიური მშობლები არ არიან, 9წლის ასაკში მიშვილეს და მის მერე მათთან ერთად ვიზრდები...

sounds of silence (2)

დემეტრეს თვალებში ოდნავი სინანული შეიმჩნეოდა... აცრემლებული მიუახლოვდა თინას და მუხლებზე დაეცა...-მე... არვიცი რატომ გავაკეთე ეს.... არვიცი.... -მაგრამ ხომ გააკეთე? ხომ გააკეთე არა?! თინას ხმა აუკანკალდა და თვალებიდან ზიზღი გადმოანთხია... არ მინდა

დრო (თავი III)

ენობიდან ფეხი გამოვდგი თუ არა შემცბარი გავჩერდი და ერთ ადგილს მივეყინე, ის ნამდვილად ვერ დამინახავდა და შემეძლო შეუმჩნევლად გავპარულიყავი, მაგრამ მინდოდა კი???

სიზმრის ქურდი (თავი III)

-გაბრიელს იცნობ?-ამ კითხვაზე შეცბა, აშკარად არ ელოდა. თუმცა წამის მეასედში ეშმაკურად გამომხედა და მითხრა: -მისით ასე რატომ დაინტერესდი?-ჯერ მე შემომხედა შემდეგ ისევ ნივთს, რომელიც ხელში ეჭირა-მოგწონს?-ახლა თვალებგაბრწყინებულმა მკითხა და ისევ მე

ტყუილს მიღმა

ვცხოვრობთ სიყვარულის ილუზიით და არ გვესმის,რომ ადამიანებს სიყვარული არ შევიძლია.ტყუილში ტყუილში ვცხოვრობთ და გვგონია,ბედნიერები ვართ,არადა ბედნიერება ჩვენთვის უცხოზე უცხო ხილია..

დასაწყისიდან დასასრულამდე

მომდევნო რამდენიმე დღემ მშვიდად ჩაიარა. მიუხედავად იმისა რომ დასვენების დღეები ჰქონდა, მეცადინეობას მაინც არ ანებებდა თავს და დროდადრო წიგნებსაც გადახედავდა ხოლმე. გოგოებმა რამდენჯერმე მიაკითხეს. სამეცადინო მოიმიზეზა და თავი აარიდა მათთან ერთად

M.I(თავი მეექვსე)

მარი გაშეშებული იდგა კარებში. თვალებს ვერ უჯერებდა, სრულიად არ ელოდა ირაკლის გამოჩენას, ცოტათი ეშინოდა კიდეც ეგონა რომ ის გაბრაზებული იყო. არ შემცდარა, ირაკლის თვალები ანთებული ჰქონდა სიბრაზისგან.

შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი

-ბეა ადექი დროზე!-სანდრა -მმმ... ცოტახანი დამაცადე და ავდგები შენ თავ ვფიცავარ -ბეა -ისევ არ დგება ხო? ოთახში თავითათულიმ შემოყო -ხო არ დგება ამიტომაც იძულებული ვარ გეგმა ბ-ზე გადავიდე ღიმილით გადავხედე თათულის -ხო კაი ვდგები თქვენ ხო კაცს