მხატვართა... გძნობები...

გუშინ დავიბადე, უცოდველი მარტის ამინდში ვხატავ სამყაროს, შეშლილს, არეულს როგორც დავინჩი ნაცრისფერ ქალაქს ვხედავ, უსიტყვოდ აბიჯებს ქალი ამ სილამაზეს ვერ აღწერდა თვით, სალვადორ დალი.

განსხვავებულობა (ერკე მიდასი)

გოგოს სურს განსხვავდებოდეს დანარჩენი მასისგან თუ აწუხებს, მარტოობა, მეგობრების გარეშე თავს რაღაცით გამოიჩენს, არ მოკვდება დარდისგან მოწყენისგან ბოლობოლო, ბიჭებზე ითარეშებს.

უცნაური შემთხვევა (სრულად)

-რას ფიქრობთ მისტერ გრიფიტ, მომხდარის შესახებ? -ჰკითხა ცნობილმა რეპორტიორმა მადლენ ჰამშერმა დეტექტივს. -ვფიქრობ, რომ დამნაშავე სათანადოდ დაისჯება.-და ისეთი გამოხედვა მიიღო თითქოს რეპორტიორს აფრთხილებს, რომ მეტი კითხვა აღარ დაუსვას, კამერას

რატომ არსებობენ ქალები

რატომ არსებობენ ქალები? ეს კითხვა სხვაგვარადაც შეიძლება დაისვას, თუმცა პასუხი ერთია: რომ არ არსებობდნენ ქალები მთელი სამყარო დაკარგავს შარმს, სული სუფთა, დახუჭე თვალები ნურაფერს ნუღარ გაატან ქარს.

სული აწრიალდა (ერკე მიდასი)

სული აწრიალდა წამში ჩქარა-ჩქარა, სიტყვამ სიმარტოვის მთებში გადამმალა, უფლის ვიწამე და ფრთები დამაფარა,

საგიჟეთიდან გამოვიქეცი

საგიჟეთიდან გამოვიქეცი გუშინ დადნა კარები, რკინის რომ დებდა საზღვრებს რა ვქნა, არ მსურს რომ მქონდეს ცხოვრება ფუჭი და კოსმოსს გარეთ, გალაქტიკის მთებს გავცდე.

უსათაურო

მე მომკითხავი არავინ არ მყავს, მე მომაკითხავს სიკვდილის ლანდი თავისუფლების მორიგი დარტყმა გელოდი, როდის შენ წამიყვანდი.

მახსოვს... მოგწონდა

მახსოვს მოგწონდა ყოველი ლექსი, როცა გიკითხავ, კალთაში თავი რაც გჭირდებოდა - შენ ჩემთან სექსი, და შუა ზღვაში გასული ნავი.

ბედნიერება, უბედურება

ყველას ვუყვარვარ, მაგრამ ცხოვრებამ რატომღაც ერთი მარგუნა ბედად ზედ არ მიყურებს მისის მშვენება, მონატრებაა თუ მეჩვენება? ნუთუ ასეა ქვეყნად წყობილი ბედნიერებას ეძებ და უბედურებას იმკი თითქოს სიცოცხლე გსურს და საფლავს ითხრი, ფიცხად განვვლეთ გზა, სადაც

თავისუფლებას ვნატრობ

თავისუფლებას ვნატრობ ოდითგან სიკვდილს მსაჯულად დავუდგებოდი ვერ მეკარება თავად ბუნების გარდაუვალი ნაწილი კოცნის.