გული წაიღეთ!

გული წაიღეთ, გადამალეთ, თქვენ, ქალბატონო, მე არ მჭირდება მხოლოდ ტკივილს ვგრძნობ მის არეში უკვე დამტანჯა, როგორ ფეთქავს ასე უდროოდ, არ ჩამაყოლოთ, ეს სიმწარე, მე სამარეში. რეალობაა თუ სიზმარი, არ მსურს ვიცოდე გთხოვთ, მომაშოროთ, ეს ტანჯული გული ოხერი,

ჩამოფრენილო ციდან!

ჩემი ცხოვრება მთლიანად შეცვალე, შენ ერთი ციდამ ადამიანსაც დაემსგავსე, ჩამოფრენილო ციდან აწ შთაგონების წყარო ხარ, და შენთან მე ყოფნა მინდა, იქნება დამრთო ნება შენ, ჩემთვისვე ნათლით წმინდა.

დაბადების დღეს გილოცავ, მარიამ!

MariamG-ს, ბუტიას და ტკბილ გოგონას. თან ბრაზიანს. ამ ყველაფერს ერთად როგორ ათავსებს არ ვიცი, მაგრამ ულამაზესად რომ გამოსდის წერა ეს ვიცი... თან მისი საოცარი სტილი... მისი გემოვნება, უხეშ ბიჭებზე, რომ გიჟდება და ჩემი ლომიაც მოეწონა...

ესმერალდა [7]

დღე 1 გლდანის N8 საპყრობილე ყოველთვის მჯეროდა, რომ ადამიანს, როცა ყოველმხრივ მოინდომებს რაიმეს გაკეთებას, სამყარო აუცილებლად დაეხმარებოდა და აუსრულებდა ყველა ნატვრას, ოცნებას, რაც მის გულს უნდოდა და რაც სამყაროს მიზნებშიც უნდა ასახულიყო, მაგრამ

მეხთამბრძოლი (აინშტაინი)

ცა გაიხსნა და გრუხუნმა დააარღვია წყნარი, კოსმოსური სიჩუმე. საშინელი ხმა ჰქონდა და მისი ექო მთელ სანაპიროზე გავრცელდა. გიორგის ნანახი ჰქონდა, როგორ ეცემოდა მეხი ხეს, ახსოვდა მისი ძალა, მთლიანი მუხის ხე შუაზე რომ გადატეხა და ლამის ზედ დაეცა, შემდეგ კი

ესმერალდა [6]

ამ ქვეყნად სიყვარულს ვერაფერი დაუდგება წინ. მისგან წარმოთქმული სიტყვები, ისეთი ტკბილი და ნაზია, შეხებაც კი გესიამოვნებათ მათი და რატომღაც, ყოველთვის არსებობს მხოლოდ ორი ადამიანი, რომლებიც ერთმანეთს სრულიად ავსებენ. ერთმანეთის ცქერით იმორცხვებიან,

ესმერალდა [5]

საავადმყოფოს თეთრი ფერები უკვე გულს ურევდა. მიწოლილიყო სუსტად და უკვე რწმუნდებოდა, რომ სიზმარში არ იყო. არც კომაში, სადაც დაბმული ხმას ვერ იღებდა და ის მომენტი, საშინელი და შემაძრწუნებელი, სულის ამაფორიაქებელი მომენტი გულს უწვავდა.

იყიდება საქართველო

იყიდება საქართველო, გააქვთ აუქციონზე, უნდა სცადონ, რომ ქვეყანა ყველგან აუქციონ მზეს. აგე, ერთი ჯეელი ზის მხრებაზიდული ამაყად, ყოველ დღე თვრება ოჯახში, იძახებენ თამადად სვამს, ადიდებს საქართველოს, მაგრამ მხოლოდ სიტყვებით

ახალი წელი შემოვა ხვალე

საოცდათერთმეტდეკემბერო ლექსი... *** თუ გრძნობ თითქოს ერთი წელი გადის, მაშინ გგონია სამყარო ცვალე სრულ სიჩუმეში შემოდის თავად, ახალი წელი იწყება ხვალე.

ესმერალდა [4]

იდუმალი სტუმარი ხმას არ იღებდა და ეს აგიჟებდა ლომიას. ამის მიზეზი არ იცოდა, უბრალოდ მუნჯი იყო, თუ ხმის ამოღებას ვერ ბედავდა. იყო კიდევ ერთი ვარიანტი, არ სურდა მისი ხმა აქ, ამ საავადმყოფოში გაჟღერებულიყო, არ სურდა მას გაეგო მისი ხმა, ან... ისევ