ერკე მიდასი - სიცოცხლის ბოლო

სიცოცხლის ბოლოს დამპალ კედლებში ამომხდება სული. უკანასკნელ ამოსუნთქვას ბინძურ კლინიკაში დავტოვებ და გავეშურები სრულ უკუნეთში, საიდანაც ჩემს ცხოვრებას მთლიანად სხვაგვარად დავინახავ. როგორ ვიცხოვრე, რა მიკეთებია, ვის დავეხმარე და ვისი ცხოვრება ვაქციე

ერკე მიდასი - პარიკმახერი

საპარიკმახერო ერთობ მოუწესრიგებელი დახვდა, როდესაც დილით ადრე მისულმა პირველმა გააღო პეტრემ და გული შეეკუმშა. დილის რვის ნახევარი იყო, მზე ახლად ამოწვერილიყო და მის ღაჟღაჟა გაპარსულ ბაკენბარდებს ნაზად ეფინებოდა. იხსენებდა თუ ვინ იყო ბოლოს მორიგე.

რამდენი გეძებე

რამდენი გეძებე მთელი მთა და მთელო ბოლოს შენ გიპოვე, ჩემო სანატრელო, მსურს ჩემი გრძნობებით, სულზე გადაგევლო

ერკე მიდასი - გაჭედილი

სოფელი გაჭედილი მოსახლეობა 1 322 კაცი, 612 ქალი, 201 ბავშვი. ფართობი: ნიკოფსიიდან დარუბანდამდის 94 ჯერ შემცირებული კვ/მ მარტვილის რაიონი. ადრინდელი სახელწოდებით - ზორბა გადარქმეული 1958 წელს.

ერკე მიდასი - წლები

ერთი როცა გამიწყრა ღმერთი ორი რაღაც ხმა გავიგონე, სამი (დავბრუნდიიი ერთი მეოთხედით!)

ორმოცი საშობაო ანგელოზი (დასასრული)

ზოგჯერ როგორი უცნაურია ადამიანის წრფივი ბუნება. როგორ ძალუძს ყველაფრის არევ-დარევა, ან თავისივე არეულის დალაგება, როგორ შეუძლია იყოს გულქვა, სიძულვილით სავსე ან პირიქით სიყვარულის მორევში გადატყორცნილი. ბუნება უსიტყვოდ გვამცნობს თავის ჩანაფიქრს,

ერკე მიდასი - 40 საშობაო ანგელოზი (თავი 9)

-ხუთი დღე ბორგავდა. ძლიერი ტკივილებით იტანჯებოდა. როგორც შეეძლოთ იმდენად მკურნალობდნენ თავშესაფარში, ხანაც სასწრაფო დახმარების მოლოდინში ვათენებდით. - ოთახში მამა იოანე, საბა და ანთიმოზი ისხდნენ. ხანდახან თუ შემოიხედავდა გუგული დეიდა, რომელიც

40 საშობაო ანგელოზი (თავი 8) - ერკე მიდასი

-ეს რა გიქნეს ღმერთო! - თავში იტკიცა ხელები და ხელი გაუწოდა ძირს დავარდნილს. -მ...ა...დ...ლ...ო...ბა. - დამარცვლით ძლივს წარმოთქვა ერთადერთი სიტყვა.

40 საშობაო ანგელოზი 7 - ერკე მიდასი

მთელი დილა ფაცი-ფუცში იყო საბა, მუშებს რომლებიც სახლის რესტავრაციას ახდენდნენ ფიზიკურადაც ეხმარებოდა და გარკვეულ მითითებებსაც აძლევდა, სად უნდა ჩამოენგრიათ, სად გაელესათ, სად რა ფრად შეეღებად და როგორ გადაეტიხრათ, მთელი ეს სარემონტო სამუშაოები

40 საშობაო ანგელოზი (თავი 6)

ხშირად ცოდნაა ცოდვის საფუძველი, ხშირად კი არ ცოდნა აღვიძებს ცოდვის ჩადენის სურვილს ადამიანში. მთელ გულს სწვდება, ბოლომდე ხრავს და ერთ ციცქნა სიკეთის მარცვალსაც არ ტოვებს მასში. რა არის საერთოდ ცოდნა? რისამე ცოდნა რას გვარგებს?