ოცდაცამეტი

აუსრულებელ ოცნებებზე? კი, მტკივა გული! ნურავინ მეტყვის: არ აფასებ იმას რაცა გაქვს! ისე სათუთათ გამოვზარდე ეს ოცნებები, აუსრულებლად მენანება მათი გადაყრა!

გადარჩენა

კარზე აბრახუნებს გრძნობა, სიმარტოვე. ყურებს თითით ვიცნობ, ამ ხმის მეშინია! ცარიელ ბინაში შენი ნაბიჯები, გეფიცები მეტი აღარ შემიძლია!

თავშესაფარი

_მოგკლავენ და გეტყვიან, ცოცხალი რატომ აღარ ხარო! ხელს დაგავლებენ და სანახევროდ ცოცხალს ფეხზე წამოგაგდებენ, წასვლის დრო არ მოსულაო, მჭირდებიო! მე ყოველთვისო....მე მუდამო ..რაც არ უნდა მოხდესო....

ზღაპრები ძილის წინ 20

გამარჯობა მზესუმზირა გოგო!_ პირდაპირ მე მომმართა. ისე როგორც იცოდა და მე გული გამიჩერდა. მისი დანახვა , მისი ხმა, თვალები, ღიმილი.... თვალები ცრემლებით ამევსო. ემოციები პირდაპირ გულში დამეძგერნენ და ისე მტკივნეულად მომიწურეს გული, თავი ვერ შევიკავე.

ლოცვა

ჩემს გულში შემოდი! წლებია ვმარტოობ.... ხავსი მოსდებია დერეფნებს სულისას.... აანთე იმედის ჩამქრალი კოცონი... ჰაერით ამავსე ამაო სუნთქვისას!!!

შენ

ჩემზე უკეთესი ვინ გყავს ? ჩემზე ერთგული და წრფელი? შენი მეგობარი, ცალი, შენი მეუღლე და კერპი! შენი საყვარელი გულის და შენი სხეულის ფეთქვა.

სიზმრების საცერი

საწოლის თავზე , ქარი არხევს მოწნულ ლურჯ ბადეს. სიზმრების საცერს ვანდობ ძილს და უსიზმრო ღამეს.

ზღაპრები ძილის წინ 16_19

უცბად პატარა ბავშვივით თავი კალთაში ჩამიდო და თვალები დახუჭა. მოულოდნელობისგან შევკრთი. მასთან ასეთი სიახლოვე ჩემზე უცნაურად მოქმედებდა. იდაყვებში მოხრილი ხელები მაღლა მქონდა აწეული. ვერც ვეწინააღმდეგებოდი და ვერც შეხებას ვბედავდი. იგრძნო ჩემი

გაფრენა ქარის

და სწორედ ასეთ სიმარტოვეში, მოდის ის ბნელი, სურვილი მძაფრი. და ქარიშხალი ანგრევს ყველაფერს... და მსურს მეც ვიყო გაფრენა ქარის....

ზღაპრები ძილის წინ 11_15

ალექსანდრე, როგორც ქამელეონი ფერს, ისე იცვლიდა ხასიათს. წამის წინანდელი ბავშვური და უბოროტო კაცის ნასახიც აღარ იყო დარჩენილი. ახლა ჩემს წინ ნამდვილი თავზეხელაღებული მანიაკი იდგა. თითქოს თვალების ფერიც კი შესცვლოდა. ნელა მოიწევდა ჩემკენ, როგორც