კომუნისტი (თავი 6)

მიუხედავად სიბნელისა მძღოლი მოხერხებულად მართავდა ავტომობილს, სწრაფად და უხმაუროდ ფარავდა მანძილს. მართალია ვერ ვხედავდი სად მივდოდით, მაგრამ მიხვეულ-მოხვეული გზებით მივხვდი, რომ უღელტეხილზე გადავდიოდით, სიმაღლის სწრაფი ცვლისგან ყურები დამიგუბდა.

ვტყუვარ შენთან (თავი 7)

ჩურჩულით მითხრა და ყელთან ხარბად დამაფრქვია ვნებით გაჟღენთილი სუნთქვა.. პატარა ბავშვივით ამიყვანა ხელში და მაგიდაზე ნელა შემომსვა. ნელი მოძრაობით გამიხსნა აქამდე გულითადად გადაკვანძილი ხალათის ქამარი და ათრთოლებული თითები დამისვა შიშველ მკერდზე.

ვტყუივარ შენთან ( თავი 6)

„დრო არ შველის ტკივილს ,უფრო მეტიც ვერაფერს ვერ აკლებს მას“ - ერთხელ რომელიღაც სცენარის დაწერისას ხმამაღლა წარმოთქვა ის სიტყვები რისი ძალაც ყველაზე კარგად თავად იცოდა და მერე გიჟივით გაეცინა. გაეცინა იმიტომ რომ მისი მიტოვებიდან უკვე ხუთი

ვტყუივარ შენთან ( თავი 5)

დედიკო გთხოვ, უთხარი სიმართლე რა- კულისებისკენ დატრიალდა ევა და შეშინებულმა დავიწიე უკან სიბნელისაკენ. - მარტო შენ დაგიჯერებს, გთხოვ, დედიკო თუ გიყვარვარ უთხარი რაა - ისტერიულად მიყვიროდა ევა და ეს ჩემი სისუსტის მწვერვალი იყო. ჩემი შვილი ასეთი

ვტყუივარ შენთან (თავი 4)

არ გაბედო !- თორემ არ ვიცი რას გიზავ!-საკუთარ თავზე გაღიზიანებულმა ვუყვირე ევას და დერეფანში გაქცეულს უკან დავედევნე. - ევა გთხოვ, ასე არ გააკეთო . სცენაზე გამავალ კულისთან ორივე შევჩერდით .ორიოდე ნაბიჯის დაშორებით იდგა ჩემგან და სცენაზე მდგარ

კომუნისტი (მეხუთე თავი)

მანჩო თბილისის ახალ უბანში, საბურთალოზე ცხოვრობდა. ბახტრიონზე, როგორც მან უწოდა ამ დასახლებას. ერთმანეთის გვერდი-გვერდ ჩამწკრივებული კერძო სახლები იწონებდნენ თავს. როგორც თავად მითხრა, მასთან ერთად ცხოვრობდნენ მშობლები, მამა - ნუგზარ მწითური,

ცხრა მთას აქეთ (სრულად)

მღერის ქარი, ყვირის ქნარი და სიჩუმეც ჩამჩურჩულებს: “ის აქ არის!” ...ის აქ არის! – ამბობს მტკვარი გული ყვირის საგულედან: “ის აქ არის”. ...ის აქ არის! – ამბობს მტკვარი გული ყვირის საგულედან: “ის აქ არის”.

ვტყუივარ შენთან (თავი 3)

რამდენჯერ დასიზმრებია ბავშვი რომელიც მისკენ მირბოდა.. რამდენჯერ აფორიაქებია გული და რამდენჯერ გამხდარა საკუთარი ფიქრების მსხვერპლი. ჯერ კიდევ ამერიკაში წასვლამდე აწყობდა გეგმას ელენესთან ერთად .. მაგრამ რა იცოდა რომ ელენემ მის გარეშე დააწყო ყველა

ვტყუივარ შენთან (თავი 2)

მეშინია რომ თუკი ყველაფერი კარგად იქნება, ისევ არ იქნება მყარი თავის გადაწყვეტილებაში, ისევ გამიშვებს, ისევ მარტივად გამიშვებს ხელს, და მეორედ ამას ვეღარ გავუძლებ, არავინ არ იცის რა გადავიტანე იქ ტატო. ახლაც კი როცა მის გვერდით ვარ, ისეთი

ვტყუივარ შენთან ( თავი 1)

ნუ ახურებ. ლინდა ყველაფერს აგვარებს - როგორც კი კასტინგის დღე დაინიშნება წავალ სადაც საჭიროა იქ. რა გინდა ვერ ვიგებ.. არავის ვემალები, ნუ მიყურებთ ასე, თუ გგონიათ თეატრში იმიტომ არ მივდივარ რომ ელენეს შევხვდები ცდებით. ფეხებზე ის რაც თერთმეტი წლის