დაელოდე განთიადს

ისეთი დღეა, ოცნებას რომ ბედავ ახლიდან. დამტვერილ ფრთებს რომ ამოქექავ ძველი სკივრიდან. ისეთი დღეა, სულ მცირედიც რომ გიხარია. სამყაროს კოცნას რომ უგზავნი ძველი ხიდიდან.

სიდა (სრულად)

ისეთი უცხო იყო თბილისი, სიდას სუნთქვა შეეკრა. განათებულ ქალაქს, ბევრი ხალხითა და მაღალი შენობებით სავსეს, უნდობლად შეხედა. სოხუმში არც ამდენი ადამიანი და არც ამდენი მანქანა დაიარებოდა, მშვიდი და წყნარი იყო ხმაურიან დედაქალაქთან შედარებით. არც ზღვა

ისევ.... ( სულ)

ცხოვრება მუდმივი წრეზე ბრუნვაა, როცა გგონია, უკვე საკმარისად მოშორდი ათვლის წერტილს, აღმოაჩენ, რომ შენდაუნებურად ისევ თავდაპირველ საწყისს დაუბრუნდი. ისევ... ისევ... და ისევ... სწორედ ამიტომ გაქცევით ვერაფერს შეცვლი და უშველი შვილო. გამბედაობა

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 9)

უკუნ სიბნელეში გაიღვიძა ექიმმა. ირგვლივ სრული სიჩუმე სუფევდა და ფეხებს ბრმად ადგამდა წინ. ცდილობდა გზა გაეკვლია და იმედოვნებდა სწორად მიდიოდა. აქ ადრეც ნამყოფი იყო, ბავშვობაში, ძალიან დიდი ხნის წინ, ხუთი თითივით არ იცოდა ეს ადგილი, თუმცა რაღაც მაინც

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 8)

დამაბნეველი გრუხუნი არ წყდებოდა. ირაკლი პასუხებს ეძებდა, თუმცა იმდენად შეშინებულნი იყვნენ ვერავინ პასუხობდა. გუგა ექიმად მოწოდებული ყველას დასახმარებლად მიიწევდა, ვინც კი ოდნავ დაშავდებოდა, ან შეშინებულთ თუ მხოლოდ დამშვიდება და დაწყნარება

შეცდომა ( სულ)

ადამიანები სრულყოფილებისგან ძალიან, ძალიან შორს ვართ. ამიტომ შეცდომებს ხშირად ვუშვებთ. მაგრამ რატომღაც სხვისი შეცდომა ყოველთვის ჩვენსაზე ბევრად მუქ ფერებში გვესახება ხოლმე. საკუთარი ნაკლის დასამალად სხვის ნაკლს გამეტებით ვიფარებთ ფარად. აზრი არ

შავი კატა (სულ)

ეს ჯადოსნური ამბავი დაიწყო 13 ნოემბრის, პარასკევს 13:13 წუთზე, როცა მე წინ შავმა კატამ გადამირბინა .....

წრე (სრულად)

-ანუ არ უარყოფთ, რომ თქვენმა შვილმა თქვენი სიძე მოკლა?! -ჩემს შვილს არავინ მოუკლავს! -ისე დაიღრიალა გელამ, თითქოს დაიღალაო ამის მტკიცებით. -გურამ, მოაშორე ეს გოგო აქედან! რა უფლებით არ მიშვებთ პოლიციის განყოფილებაში?! ვინ გიბრძანათ, ვინ მოგცათ

მრუდე ბილიკები ( თავი 5)

მისმინე !- გაბრაზება შეერია ხმაში და ფეხზე წამოდგა. ყველაფერი ისე დავტოვოთ როგორც არის. - შენ ჩემი ძმა ხარ. ჩემთვის ყოველთვის ასე იქნება. უბრალოდ ახლა კარგად არ ვარ, კარგად კი არა ძალიან ცუდად ვარ - ცრემლები გადმოსცვივდა და აივანზე გიჟივით გავარდა .

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 7)

ბაკურმა მორიდებით შემოაბიჯა კაბინეტში. ირაკლის მოპირდაპირედ ჩაჯდა სავარძელში და დაელოდა საუბრის წამოწყებას. -კიდევ ერთხელ გამარჯობა ბაკურ. -შეგიძლია ბაკუ დამიძახო. გუგასთვის ძვირფასი ადამიანი, ჩემთვისაც ძვირფასია. -მადლობა ბაკუ. პირველ