ვტყუივარ შენთან (თავი 2)

მეშინია რომ თუკი ყველაფერი კარგად იქნება, ისევ არ იქნება მყარი თავის გადაწყვეტილებაში, ისევ გამიშვებს, ისევ მარტივად გამიშვებს ხელს, და მეორედ ამას ვეღარ გავუძლებ, არავინ არ იცის რა გადავიტანე იქ ტატო. ახლაც კი როცა მის გვერდით ვარ, ისეთი

ვტყუივარ შენთან ( თავი 1)

ნუ ახურებ. ლინდა ყველაფერს აგვარებს - როგორც კი კასტინგის დღე დაინიშნება წავალ სადაც საჭიროა იქ. რა გინდა ვერ ვიგებ.. არავის ვემალები, ნუ მიყურებთ ასე, თუ გგონიათ თეატრში იმიტომ არ მივდივარ რომ ელენეს შევხვდები ცდებით. ფეხებზე ის რაც თერთმეტი წლის

კომუნისტი (მეოთხე თავი)

მეოთხე თავი იმ ღამეს თითქმის არ მიძინია, ისევ მილიონი პასუხგაუცემელი კითხვა. ასე საზიზღრად თავი არასოდეს მიგრძვნია. ერთი სული მქონდა გათენებულიყო. ველოდი, რომ მანანა ტრადიციულად ისე შემოაღებდა სასტუმროს კარს, მაგრამ იმედი გამიცრუვდა. არც ჩემი

კომუნისტი (მესამე თავი)

მესამე თავი ის აღტაცება რაც თავიდან საქართველოში ჩამოსვლისას გამიჩნდა გაქრა. რომ გითხრათ დიდი ენთუზიაზმით დავყვებოდი მუზეუმებშიო, მოგატყუებთ. მომბეზრდა ერთი და იგივე ისტორიის მოსმენა, მუდმივი ხოტბა და ქებათა-ქება საბჭოთა წყობის. ჩემი მივლინების

ნარეკალა

ლამაზი იყო მაისო,საშუალო სიმაღლისა.თეთრი პირსახითა და ფოსოებში ღრმად ჩამჯდარი დიდი შავი თვალებით. თმაც მუქი,მუდამ უკან გადაწეული და ცხენის კუდივით კოხტად,ზურგზე მოთამაშე..

კომუნისტი (მეორე თავი)

მეორე თავი ძალიან მინდოდა ერთი საღამო მარტოს გამეტარებინა. თანმხლები პირების გარეშე უბრალოდ მებოდიალა და მეღო ფოტოები. ზედმეტი, არაფრისმომცემი, ფასადური დიალოგებისა და კითხვების გარეშე. დამესვენა მომაბეზრებელი თარჯიმნისა და კუთხე-კუთხე ვითომ

კომუნისტი (1 თავი)

ალბათ, წარმოგიდგენიათ რედაქციაში ჟურნალისტად მუშაობა რამხელა ძალისხმევას მოითხოვდა, განსაკუთრებით თუ იტალიელი იყავი, გიყვარდა შენი ქვეყანა და 70-იანი წლების პოლიტიკური მოვლენები ვითარდებოდა. თავს არ შეგაწყენთ ისტორიაზე საუბრით, მითუმეტეს არც

მზის აღმოსავლეთით (სრულად)

სახელოსნოდან გამოსულ ნაიას სიბრაზისგან მთელი სახე გასწითლებოდა. ლამის მიბრუნდა და პირში მიახალა, რომ ასეთი დაყვედრებული სამსახური არ უნდოდა და როგორმე თავადაც მოძებნიდა სხვა რამეს, მაგრამ რამდენიმე იმედგაცრუების შემდეგ უაზრო ოპტიმიზმის იმედად ყოფნაც

ხიზანი (სრულად)

კოპიტის გამხმარი შეშის ფარდულში ქურდულად შეპარულმა ხიზანმა დროულად დამლანდა გაშმაგებული და საკუთარი ეზოდან მომიპარა.. ვერცერთი სიტყვა მიჯრით ვერ ახსნიდა გრძნობას,მისი ხილვისას რომ ჩამომესხა მთლიან კანზე..

" ცარუხა"

- რა დამჭკნარი და პატარა კონებია?- უკმაყოფილოდ შეათამაშა ხელში და პატარა დახლზე დააბრუნა. - რას ამბობ,შვილო,უთენია გამოვკრიფე,გადარჩეულია და კონაც საკმაოა,- შავი თავსაფრიდან ძლივს უჩანდა სახე დედაკაცს.