ხოსია (სრულად)

ყველაზე მეტად ზაფხულის შემობრძანება უყვარდა, რადგან ციცინათელები ჩნდებოდნენ. ყოველი შებინდებისას მანათობელი ხოჭოების დასაჭერად მიიწევდა და საათობით იკარგებოდა ციცინათელებით მოჭედილ ბაღებში.

მოლოდინი (სრულად)

-რა გავაკეთო,მისი ხილვა რომ შევძლო?! რა გავაკეთო,ხელში რომ დავიჭირო?! რა გავაკეთო,სიცოცხლე რომ დამიბრუნდეს?! რა გავაკეთო,შვილმა დედა რომ დამიძახოს?!

ერკე მიდასი - 40 საშობაო ანგელოზი (თავი 9)

-ხუთი დღე ბორგავდა. ძლიერი ტკივილებით იტანჯებოდა. როგორც შეეძლოთ იმდენად მკურნალობდნენ თავშესაფარში, ხანაც სასწრაფო დახმარების მოლოდინში ვათენებდით. - ოთახში მამა იოანე, საბა და ანთიმოზი ისხდნენ. ხანდახან თუ შემოიხედავდა გუგული დეიდა, რომელიც

დაუსრულებელი ინტერვიუ (სრულად)

თვითმფრინავში ჩასხდომა დასრულებული იყო,თუმცა ჯიუტად არ იძვროდა ადგილიდან უზარმზარი ბოინგი. -რა უპასუხისმგებლობაა?!-ამოილაპარაკა ნიამ და ილუმინატორს მიაპყრო მზერა. მის გვერდით ადგილი სწრაფად დაიკავა ახალგაზრდა მამაკაცმა და თვითმფრინავიც დაიძრა.

40 საშობაო ანგელოზი (თავი 8) - ერკე მიდასი

-ეს რა გიქნეს ღმერთო! - თავში იტკიცა ხელები და ხელი გაუწოდა ძირს დავარდნილს. -მ...ა...დ...ლ...ო...ბა. - დამარცვლით ძლივს წარმოთქვა ერთადერთი სიტყვა.

უჰაერობა (სრულად)

-მიშველეთ!-კივილი საცოდავ ოთახსაც ვერ სცდება, თოთქოს მოხარხარეს იზოლაციაში მოვექციე და, ირგვლივ ყველაფერი გაექრო.. გული მეწურება.. გაუსაძლის სუნთქვას ამოყოლილი ძგერა სუსტად ისმის ოთახში და მოპირისპირეს ახალისებს..

40 საშობაო ანგელოზი 7 - ერკე მიდასი

მთელი დილა ფაცი-ფუცში იყო საბა, მუშებს რომლებიც სახლის რესტავრაციას ახდენდნენ ფიზიკურადაც ეხმარებოდა და გარკვეულ მითითებებსაც აძლევდა, სად უნდა ჩამოენგრიათ, სად გაელესათ, სად რა ფრად შეეღებად და როგორ გადაეტიხრათ, მთელი ეს სარემონტო სამუშაოები

შავი სია (შაქრის მამიკო 2 / სრულად)

-ლიმონათივით ნუ სვამ- გაეცინა ბარმენს - გემო არ იგრძნობა, მაგრამ საკმაოდ ძლიერია, მალე დაგათრობს. -მე? - გადავიკისკისე- ნუ ისაუბრებ იმაზე, რაც არ იცი, ახალგაზრდავ.

შემიყვარე (სრულად)

ნინა დარწმუნდა იმაში, რაც აქამდეც ცხადი იყო. ისევ უყვარდა ამ კაცს. და ქალი, რომელიც ასე გაცხარებით ეძებდა საკუთარ თავში სიყვარულს, დაფრთხა. ისე დაფრთხა, მოუნდა, კვლავ გადახვეწილიყო.

მანიკა (სრულად)

გაგანია ახალი წელია თბილისში. საღამოს ცას შავი ფერი გადაეფინა. ახმაურდა ქალაქი. ყველა ცდილობს სახლში მისვლას, რათა წუთი წუთზე მომავალ წელს შინაურულ გარემოში, ოჯახთან ერთად შეხვდეს. დედაჩემი საცივს აკეთებს, მამა ტელევიზორს უყურებს, თან ცდილობს ღვინო