არ იტირო, ღიმილაკო...

- ასე რატომ მომექეცი? სიცივისგან გათოშილი ხელები ციებიანივით გიცახცახებს, მუდამ სისხლივით წითელ ბაგეებს კი ნაცრისფერი აქვთ მიღებული, გული მიკვდება ასეთს, რომ გიყურებ. მზერა... მაშინებს შენი მზერა, მკვდარი, უსიცოცხლო, უფერული.

სინერგია დედამიწაზედ (სრულად)

ნაწარმოები მივუძღვენი თანამედროვე მსოფლიოში გაჩენილ გლობალურ საფრთხეებს და მათი შეჩერების გზებს, რომლებიც ადამიანთა გაერთიანებული ძალების წყალობით აბსოლუტურად შესაძლებელია.

შეთქმულება 2 (სრულად)

ადრიანი გაზაფხულის ის დილა მშვენიერი იყო. ისეთი, დეტექტივს რომ უყვარდა, ყველაფერს ისიც ემატებოდა, რომ დამსახურებულ შვებულებაში იმყოფებოდა. თუმცა ამირეჯიბი ამ ყველაფერს ვერ გრძნობდა

რა იქნებოდა ცხოვრება შეგრძნებათა გარეშე ?

მივდივართ და ზურგზე აკიდებული ხურჯინში ვაგროვებთ თითოეულ განცდას, ემოციას, ფიქრს... ვაგროვებთ, ვაგროვებთ და ასე გრძელდება უკანასკნელ ნაბიჯამდე...

შეთქმულება - ენ ბლექი (სრულად)

ენ ბლექზე რას მეტყვი? - ჯიბუტის მხრიდან გაჟღერებული მეგობრის სახელის გაგების გამო თვალები დაქაჩა ამირეჯიბმა. - ბლექი? - სიგარეტი ჩააქრო და ინტერესით მიაშტერდა მის წინ მჯდომ მამაკაცს.

მისი სურნელი (სრულად)

თითით შემოხაზული ჩემი სხეულის კონტურები მრევს და,მამღვრევს. მისი თამაში ისე მოქმედებს,მთლიანად მადუნებს და ,მასზე მინდობილი,წვიმის სურნელთან მოყოლილ,გრილი ციტრუსის არომატს მთელი ძალით ვუშვებ სხეულში.

საბედისწერო ქალი (სრულად)

ისეთ მონატრებას განვიცდი,რომ ვერ მეგონა,თუ არსებობდა ამაზე მეტი. სამყაროს ერთი დასალიერიდან გამოწოვილ ტკივილებს მთელ სულზე ნაკაწრებად ვგრძნობდი და სისხლად მომდინარე მოგონებები ძალიან ღრმა, მტკივნეულ ნაკვალებებს მიტოვებდა.

ექსტრემალური პაემანი (სრულად)

დიდხანს ვიდექი სახლთან გახევებული. ათასი ემოციით და უამრავი ფერებით სახეზე.. გაბრაზება და სიამოვმება იმდენად სწრაფად იცვლიდნენ მხარს,გონება თავდაყიდა დამიყენეს!

წვიმისფერი (სრულად)

უყურებდა მის წამიერად ანთებულ ტელეფონს, შეტყობინების მოსვლის მოკლე ხმას. იმას, თუ როგორ აიღო მობილური, წამში წაიკითხა მესიჯი, მთელს ტანში ჭრუანტელმა დაუარა და მოულოდნელობისგან ცხელი ყავით სავსე, დიდი, ცისფერი ჭიქა ხელიდან გაუვარდა. “ქორწინდებიან.”

დააძინებ?...

- რას აკეთებს? ასე რატომ აკეთებს? - პატარა არსება ჩემს მკლავს უკან იმალება და შიშით უყურებს ქალს, რომელიც შვილს მონდომებით ლანძღავს. - ნუ გეშინია, ხანდახან ასეც აკეთებენ ხოლმე, მშვიდად არაფერს გავნებს. - მასაც უნდა, რომ დამაძინო?