რომ შემიყვარდეს, მერე?
ხვამლის მთა, წლებია ჩემი საყვარელი ადგილების მონახულების სიის მოწინავე ადგილებზეა...რამდენჯერმე გადაიდო ჩემი იქ გამგზავრება და აჰა, როგორც იქნა ამ ზაფხულს „მეღირსა“ წილად მხვდომოდა მისი ნახვის ბედნიერება. წამსვლელები ნელ-ნელა ვიკრიბებოდით. ადრიანი12:21
"მინდა ვიკივლო - ვერ ვკივი. მინდა მოგკლა - ვერ გკლავ მინდა წახვიდე და არც წახვიდე. მინდა არარაობა არ იყო - ხარ.შემოდგომის დღიურები
მომწონს როდესაც ირგვლივ ნათელი ფერებია და შემიძლია მზის ოქროს სხივები შევიგრძნო. მომენტი, როდესაც შენს თმებს ეცემა მზის პატარა ნაპერწკლები და ანათებს , მანამ სანამ ეს შესაძლებელია. უსმენ იმ საოცარ სიმღერას, რომელიც კანქვეშ აღწევს და ირგვლივ უბრალოდაღმერთებდი.
კონსტანტინე იამანიძე... შენ მალე მიხვდები, რომ შენი ყველაზე დიდი შეცდომა ჩემი დაკარგვა იყომე არ მყავს მუზა...
არმინდოდა წასვლა,ეს იმას არ ნიშნავს,რომ დარჩენა მინდოდა.მხოლოდ მეგონა,რომ გწამდა ცხოვრების,ოცნებების... ისევ შევცდი,არაუშავს... შეცდომებზე ვსწავლობთ. ბოლო გამარჯობამ თავბრუ დამახვია, არ შემიძლია ვიდგე და უბრალოდ ყოველ წამს ჩემი თვალები შენმარტივი შეუძლებლობა
ზიხარ ოთახში ადამიანთან ერთად. უყურებ თვალებში, უყვები პრობლემებზე, განცდებზე, ფიქრებზე, ის ხელს გადებს გამშვიდებს, განუგეშებს. ეს ყველას სჩვევია. საბოლოოდ ის იღლება, იღლება შენი მოსმენით, არ აინტერესებს. შენ ამას ხვდები და მერე საკუთარი თავისშენ შენ ხარ ისევ
გუშინ ისევ იჯექი ჩემ წინ და ბოლო წლებისგან განსხვავებით შენ შენ იყავი. შეცვლილი, გაზრდილი, აღარსად იყო შენი გრძელი წითელი თმები, მე რომ ვერც ერთხელ ვერ შეგიქე და თეთრი კანი, ასე რომ ვიცავ ყოველდღე მზისგან და შენ არა. შენ შენ იყავი და მე უკვე ვეღარმაგდა, ვამაყობ რომ მყავხარ!
ადრე როცა მესმოდა ისტორიები მეგობრობაზე, ხშირად მომდიოდა თავში ცინიკური აზრები. ახლა ვხვდები, რამხელა შეცდომა დავუშვი , როცა პირველად გამიელვა თავში ნამდვილი, ჭეშმარიტი მეგობრობის არარსებობის იდეამ. მეგობარი, ეს ის ადამიანია, რომელიც მთელიამონარიდი დღიურიდან
ვწევარ ტელეფონით ხელში ჩემს ფუმფულა საწოლში და გამდის ცრემლები ღაპაღუპით, ზიგჯერ ისე სულელურად განვიცდი რომ ნერვები მეშლება საკუთარ თავზე ,შემიძლია დილით ნანახ ბავშვიან ქალზე ვიტირო მოთქმით მეტროში რომ მათხოვრობდა, ან ერთი კვირის წინ გაგონილმწვერვალზე ასვლა არჩევითია, ჩამოსვლა- გარდაუვალობა
ჩემი მამაპაპისეული სახლიმთაში დგას,არაგვის პირას. ერთ დროს დიდ, მჭიდროდ დასახლებულ სოფელში დღეს თითო-ოროლა სახლიღა შემორჩენილა და იმათგანაც ზამთრობით სულ რამდენიმედან ამოდის კვამლი. ჩვენი სახლის უკან კი, უზაარმაზარი მთა დაყუდებულა. მახვილი თვალიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.


გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.