გავუღიმე მოგონებებს!
ხომ არის წუთები როდესაც ყველა ტკბილ-მწარე მოგონება ერთად გაწვება და იტირო თუ იცინო ვერ ხვდები? ამ დროს თუ მარტო არ ხარ და თავშეკავებაც შენი სტიქია არ არის მაშინ "გიჟის იარლიყი" გარანტირებული გაქვს. სწორედ ასეთი წუთი დამიდგა ახლა და არ ვიცი ეს ემოციაცხოვრების ბორუსში
- ბენზეში ბავშვი გაიტანეს იგი მხოლოდ ცხრა წლის იყო- აცხადებენ ტელევიზორში და გული მიწუხს იქნებ ის ჩვენი არსენიკოა? ის ხომ ბენზეში ცხოვრობს და თანაც... თანაც ცხრისაა... კაკუნის ხმა მესმის, კარი გავაღე და შეძრწუნებული დავრჩი, კაცი არაამქვეყნიური სახითფრენა
გესმის რას ვამბობ?!გრძნობები,ულევი განცდები და ემოციები,რომელიც სულის სიღრმეშია განთავსებული.როდესაც ამ კიბეებზე ჩავდივარ,მივიწევ დაბლა და ბოლოს ავმაღლდები ეს ჩემთვის ფრენაა.ფრენა არის თავისუფლება.თავისუფლება კი არჩევნის სწორი გაკეთება.მე ესმოხუცის თვალების სითბო
შემომხედა იმ სითბოთი და სიკეთით რომლითაც მხოლოდ მოხუცებს შეუძლიათ ყურება. ისინი გასცემენ სთბოს, რომლის გაცემას სხვას არავის შეუძლია და ამის ფასი სამყაროში არაფერი არ არის. მე იმ მომენტში ვიგრძენი ნაცნობი, მაგრამ უკვე მივიწყებული ბედნიერება.მტკივხარ.
თითქმის მივეჩვიე ყოველდღიურობას შენს გარეშე, თუმცა ყოველდღიურად შენზე ფიქრს ვერ გადავეჩვიე, ვერა. ვციდილობ, ძალიან ვცდილობ საკუთარ თავს და შენ გაჯობო, მაგრამ ხანდახან ისე შემომიტევს ხოლმე შენი არყოფნა რომ წარმოვიდგენ აქ ხარ, ჩემთან ხარ და გეუბნებიგასეირნება
მე კიდევ მასზე მეფიქრება. რა იქნებოდა რომ ეთქვა: მეც შენთან ერთად ვისეირნებ და უბრალოდ წამომყოლოდა. რომელიმე დავარღვევდით სიჩუმეს, გავიხდიდით ფეხსაცმელებს და ფეხშიშველი ვისეირნებდით წვიმაში.ვტირი
ფეისბუქზე, გამოკითხვას გადავაწყდი, კითხვით: ‘’რას აკეთებთ მაშინ, როცა სახლში მარტო რჩებით?’’ მე გამეცინა. ალბათ ყველას გაუკვირდა, როდესაც ანონიმის პასუხი წაიკითხეს:’’ვტირი’’. ჰო, ვტირი. ვტირი ყველაფერზე, ყველაზე. ამით გულს ვიოხებ. შემდეგ მარტო აღარMemories
ერთხელ მამამ რაღაც ძველ ძეგლზე ფოტოს გადაღება მთხოვა, იმდენად უმნიშვნელო რაღაც იყო გამიკვირდა ამის ფოტო რად უნდოდა და ჩემს გაკვირვებას შემდეგნაირად უპასუხა: –"ერთი ორი წელი მოიცადე და ნახავ ეს აქედან გაქრება და თან გაიყოლებს ბავშვობისგამოიდარებს...
არ მდომებია მაღლა ცის კამარაზე ყოფნა და მოკიაფე ვარსკვლავების ყურება... არ მდომებია მთვარეზე მარტოდმარტო ხეტიალი... მე...მე მხოლოდ მინდოდა მეცოცხლა.მეცოცხლა მეგობრებისთვის,ახლობლებისთვის და საერთოს ყველა ადამიანისთვის.მინდოდა მათთვის სიყვარულიწარმოსახვა
სხეულზე,შიშველ სხეულზე ვგრძნობ როგორ ამისრიალა ხელი ცივმა,ურჩმა და დაუმორჩილებელმა ნიავმა..სულის გამყინავი გრძნობა დამეუფლა,ვიგრძენი თითოელი ბუსის წამოწევა ჩემს სხეულზე უცბად მომხარა მხრებში,დამკლაკნა,ფეხები მომეკვეთა და მომინდა ანთებულ ცეცხლშიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.