დასასრული

ინდა ვინმეს ველაპარაკო, უბრალოდ ვილაპარაკო და ვიტირო. განადგურებს შენზე ნათქვამი სიცრუე, რომელიც რეალობა ჰგონიათ. მნიშვნელოვან ადამიანებს, არ ჯერა შენი.

უშენოდ

ერთხელ ვთქვი ყველა ჩასუნთქვა მიჭირს მეთქი და მეჩხუბნენ.. გამაჩუმეს ღრმად ისუნთქეო მითხრეს.. შიგადაშიგ შენს ჰაერს მპარავდნენ.. თვითონ მიჭერდნენ ყელზე ხელებს.. მახრჩობდნენ..

თურმე სიზმარი არ ყოფილა

-თუ სხვა გზა არ გექნება, ეს არ დაკარგო...-მანიშნა ნახატზე. და დაიკარგა, დაიკარგა ბევრი ქალი, ჟანას ლამაზი ნაკვთები... გალიაში ვარ გამომწყვედიული მიშველეთ...

სიყვარული უბერავს

მთელი ორგანიზმი დაგშლიათ? სული გტკიებიათ? გიგრძვნიათ ოდესმე მონატრებით,სიყვარულით და უიმედობით გამოწვეული ტკივილი ერთად? ყველაზე საშინელი გრძნობა რაც კი შეიძლება სულიერმა არსებამ იგრძნოს. სულ იმას ვამტკიცებდი სიყვარული უბრალოდ

ახალი და უჩვეულო!

-ნატა დღეს თბილისში ისევ ცხელა! დამირეკა დილის 10, საათზე ზუკამ! -უკვე მერამდენე წელი უნდა მებუზღუნო ზუკა? ხო იცი თბილისს ასეთი სიიცხეები ამ დროს ჩვევად აქვს! -ნინა ხო იცი ამ სიცხეს ვერ ვიტან.. მალე ჩემი დაბადების დღეა და მინდა წელს ორიგინალური

ამბობენ წერა რაღაცის გაბედვას ნიშნავსო...

ამბობენ წერა რაღაცის გაბედვას ნიშნავსო... როცა წერ ამით შენს შინაგან მეს თავისუფლებას ანიჭებო... ხო და მეც ვწეერ... ვცდილობ ტკივილს გასაქანი მივცე და დაუსრულებლად ვწერო შეგრძნებებზე რომელიც სულს მიწამლავს და მახჩობს... მინდა ამით მაინც დავცალო...

სიყვარული

-გიტირია სიყვარულისთვის? -არა არასოდეს -მაშ არც გყვარებია? -კი მიყვარდა მაგრამ ტირილი ხომ ბანალურია, სასაცილოც -ნუთუ ისე გყვარებია ვინმე, ცრემლი თვალზე არ მოგდგომია? -არასოდეს...

ცხოვრების დასასრულს

ფანჯარასთან მოშორებით ვდგავარ და ვუყურებ თუ როგორ გაშავდა ყველაფერი.. თითქოს შავმა ჩაყლაპა დედამიწაზე არსებული ყველა ნათელი ფერი.. თითქოს აქაოდა სიცოცხლე მთავრდებაო.. შავდება ყველაფერი..

სათაური არ მინდა რომ ჰქონდეს...

რეალური სისუსტე სხეულზე...როცა ვერ გრძნობ ან უბრალოდ გესმის მაგრამ,პასუხს ვერ სცემ ისე რომ გაიგონ...გაიგონ შენი ტკივილი,გრძნობა...როცა არავინ გისმენს და ფურცელსაც ვერ უამბობ შენს ემოციებს რადგან ვერ გრძნობ ხელებს...მხოლოდ სუნთქვას უსმენ...როცა

მტრედები

მტრედები, მტრედები... ხო ფერად-ფერადი მტრედები! თეთრი, ნაცრისფერი, მოწითალო... ნინა მათი ნაწილია, ხო ჩემი ნინა... -თუ არ წამოხვალ, ჩემი მტრედები აღარ მიგიღებენ!-ამბობს და აივნებიდან მომზირალ ხალხს უყურებს.