დეპრესია

ქარია..ზუსტად ის ამინდია რაც ჩემს ხასიათს შეესაბამება...ბნელა..ისე როგორიც ჩემი ცხოვრებაა....არ ვიცი ამ ცხოვრებისგან რას მოველი...უბრალოდ მინდა რომ ყველაფერი შეწყდეს...დავხუჭო თვალები და აგარ გავახილო ...ან მაშინ გავახილო როცა ყველაფერი კარგად

მხარზე მაზის უკოპლებო ჭიამაია

ამ შეგრძნებაში კიდით-კიდემდე იძირები და შენი მოთვინიერებული სხეული ნაცნობ მკლავებს ჯერ ისევ მორცხვად მიჰყვება მთებში,უდაბნოებში,ტყეებში,უცნობ მხარეებში... თაფლისფერი თვალები ჩამოლღვება მხრებზე,მკერდზე,თეძოებზე,ბაგეები გოჯებად ითვისებს სხეულს,რომლის

ოდესღაც შეიძლება ისიც ახდეს, რისი ახდენას შეუძლებელი გვეგონა...

ცხოვრება ხანმოკლეაო ნათქვამია,ადვილად აპატიეთ,გიყვარდეთ ღრმად,იცინეთ ხშირად და არასოდეს არაფერი ინანოთ.... ადვილად მიღწეული ბედნიერება დიდხანს ვერ გრძელდებაო ამბობენ. "და ერთადერთი რითაც ჩემ სიყვარულს ვამტკიცებდი მოთმინებაა....როგორი ცოტა ჩანს

"მე რომ არ ვიყო ადამიანი"

ხელებს გულზე ვიკრეფ და მის ძგერას ვგრძნობ. გულს ვგრძნობ, ფეთქავს…. ვითვლი თუ რამდენჯერ აძგერდა და თვითკმაყოფილს მეღიმება აჩქარებულ გულისცემაზე. ახლა სულს დავეძებ, რომელიც დროს მიაქვს და ჰაერში ფანტავს….

დღიური

ჩემი დღიური, ის ერთადერთია, რომელიც მე არ განმსჯის, არ მეტყვის რომ სისულელეს ვაკთებ, არაფერს არ დამიშლის და შემეძლება თავისუფლად ვესაუბრო, ის მხოლოდ მისმენს, მისმენს და იმახსოვრებს, იმახსოვრებს ყველაფერს, რასაც მე ვეტყვი, ამიტომ მიყვარს, რომ ჩემი

ფეხშიშველამ გავიარე კალიების მდელო

მაპატიე,რომ ვიცხოვრე შენი საათებით,დღეებით,წლებითმაპატიე,რომ შენი ტკივილი მტკივა და მენანები ჩვეულებრივი ცხოვრებისათვის... მაპატიე,რომ მოვედი გვიან,და რამდენიმე წლის მერე ჩემი ბლოგიდან გთავაზობთ ჩანახატებს,იმედი მაქვს მოგეწონებათ...

Silence

სადღაც გზა აუცილებლად უნდა იყოს, გზა, რომელიც შორს წაგიყვანს და გამოგზაურებს. მაგრამ სადაა ეს გზა?! ჩემი გზა შორსა.. წარმოიდგინეთ დგახართ დიდ, უზარმაზარ კლდესთან და სადაცაა გაფრინდებით... ხუჭავთ თვალებს და აი, თქვენ უკვე მიფრინავთ და ეშვებით ფიქრის

ნაცრისფერი სამყარო

ნაცრისფერ სამყაროში ვცხოვრობ რომელიც თითქოს სულ ცდილობს რაღაც ფერადი შექმნას მაგრამ არ გამოსდის, იმ სამყაროში სადაც ყველა ცხოვრებისგან დაიღალა, სიმართლე გითხრათ მეც დავიღალე და მომბეზრდა იმ ადამიანების ყურება რომლებიც მხოლოდ იმიტომ გიყურებენ (

ინტერვიუ მოძალადის მსხვერპლთან

-იმშობიარე?-ვეუბნები ღიმილით. -ვიმშობიარე და დღემდე ვფიქრობ,რომ ამაზე სწორ გადაწყვეტილებას ვერასდროს ვერ მივიღებ. -გოგოა თუ ბიჭი? -ბიჭები არიან -ტყუპები?-ვეუბნები თვალებ გაბრწყინებული -დიახ,ანგელოზები არიან გიორგი და

ცხოვრება_The life

ცხოვრება სიძნელეების,ტკივილებისა თუ ბედნიერების დიდი ქარტეხილია, რომელთა გადალახვა ჩვენი ერთგვარი მოვალეობაა. ცხოვრება მიდის და მიჰყვება მდინარის დინებას. ის თითქოს იქით მიდის, საითკენაც ქარი ქრის. ერთ მომენტში მეჩვენება, რომ ამ ქარის მიმართულებას