+psychopathic+

-მეზიზღები!-დავუყვირე სარკეში გამოსახულ ჩემს ანარეკლს.ვერ ვიჯერებდი ჩემი რომ იყო.როგორ შეიძლებოდა გყვარებოდა ასეთი ბინძური,ბილწი სულის მქონე ადამიანი? ნუთუ სილამაზე ასეთი ზედაპირული და დამაბრმავებელია.როგორც ჩანს კი! მამაკაცები უგუნური არსებები

შენ!

შენ! ხო,შენ მოგმართავ. მანდ რომ ზიხარ არხეინად და მელოდები , თუ როდის გადმოვდგავ პირველ ნაბიჯს იმ გზაზე,რომელიც შენამდე მომიყვანს . მაგარამ ,ჩუ,შეჩერდი! მე არ ვაპირებ მოვიდე შენთან. რადგან ყოველმა მცდელობამ მივაღწიოთ სიყვარულის ტრიუმფს ფიასკო

„ტკივილს ჩვენ თვითონ ვქმნით...“

ტკივილს ჩვენ თვითონ ვქმნით...“ გონებაში შეუჩერებლივ ტრიალებს ეს ფრაზა და ძალას მაცლის... ვიცი ბრძოლაა საჭირო, მაგრამ არ შემიძლია... სულში რაღაც გარდატეხა ხდება... არეულია ყველაფერი... არ ვიცი რატომ, უბრალოდ ვგრძნობ არ ვარ კარგად და რაღაც ძალიან

..ნ..

დავადექი,უკიდეგანო,ყოვლისმომცველ სიჩუმეში ჩაძირულმა...უკან მხოლოდ ნაბიჯების ხმა მომყვებოდა...ისევ საკუთარი ნაბიჯების სულისამაფორიაქებელი და საოცარი სიმშვიდის მომგვრელი ხმა...თითქოს უსასრულო მარტოობაშიც კი არ ვიყავი მარტო...ილუზიების სამყაროში

მარიონეტი

სულში ყვავილებად ამიყვავდა შეშლილი ფიქრები და მგონი ჭკუიდან ვიშლები.გულმა სიმრთელის დაკარგა ნიშნები, ჰორიზონტს გადაღმა სივრცეში სამყაროს საიდუმლოება მიმოიფანტა..მზე ზღვაში ჩაესვენა, ზურგი მაქცია და დამტოვა ფიქრებთან, შიშებთან, ჩემს კარგად ნაცნობ

გურული მოგონება

შეშის ფეჩთან მჯდარი მელოდება. ელოდება იმ მომენტს. როდის შევაღებ ჭიშკარს და ვიყვირებ „აუ რა მაგარია, ძლივს ჩამოვედი“ უზომოდ ბედნიერი, ცოტაც დაბნეული შემომხედავს, თავის დამჭკნარ და თბილ ხელებს შემომაჭდობს წელზე და დაუბერებელი გულით და სულით

შენი ფანჯრიდან მზე,სულ სხვანაირი ჩანს

გადავყავარ,ფეხის კოჭებიდან ტვინამდე არტერიას მოუყვება და ორგაზმივით ამოხეთქავს, ექსტაზში მაგდებს და გარესამყაროსგან მთიშავს.მასთან სულ სხვანაირი ვარ,სწორედ ისეთი როგორიც სინამდვილეში ვარ,სწორედ ისეთი როგორიც მინდა,რომ ვიყო.ცხოვრებაში არსებობს

რა იქნება სიყვარული გამიყოთ

დამეხმარეთ..ცოტა სიყვარული გექნებათ,დამეხმარეთ გთხოვთ,სახლში მშიერი ფიქრები მელიან თუ არ მივიტან ცოდაოდენ სიყვარულს,მოკვდებიან მშივრები,გუშინ ასი გრამი ღმილი ვიყიდე მაგრამ ვის ეყოფა,მარტო ღიმილი კიარა ყველა ემოცია გაძვირდა.ამ სიყვარულის ფასს ხომ

მენატრები!

იცი ადრე უფრო მენატრებოდი, მიჩვეული ვიყავი და უშენოდ თავს ცუდად ვგრძნობდი, ალბათ სისულელეა, მაგრამ შენ შეიძლება ვერც ხვდებოდე, გგონია რადგან არაფერს ვამბობ, უგრძნობი და უგულო ვარ. იქნებ, არ გიცდია წარმოდგენა როგორ ვარ, ალბათ არც ეცდები, სურვილი თუ

სამუდამო ხსოვნაში

კარი გამიღეთ! გამიღეთ კარი! გამიღეთ ერთგულების კარი! არ ვიტყუები!მართლა მტკივა! მტკივა.მე მიმატოვეს,მარტოვარ მე მე უშენოდ ვარ ამ სამყაროზე. არ შემიძლია სუნთქვა.მე შორს ვარ სიცოცხლისგან! გამიღეთ კარი!