მარიონეტი

სულში ყვავილებად ამიყვავდა შეშლილი ფიქრები და მგონი ჭკუიდან ვიშლები.გულმა სიმრთელის დაკარგა ნიშნები, ჰორიზონტს გადაღმა სივრცეში სამყაროს საიდუმლოება მიმოიფანტა..მზე ზღვაში ჩაესვენა, ზურგი მაქცია და დამტოვა ფიქრებთან, შიშებთან, ჩემს კარგად ნაცნობ

გურული მოგონება

შეშის ფეჩთან მჯდარი მელოდება. ელოდება იმ მომენტს. როდის შევაღებ ჭიშკარს და ვიყვირებ „აუ რა მაგარია, ძლივს ჩამოვედი“ უზომოდ ბედნიერი, ცოტაც დაბნეული შემომხედავს, თავის დამჭკნარ და თბილ ხელებს შემომაჭდობს წელზე და დაუბერებელი გულით და სულით

შენი ფანჯრიდან მზე,სულ სხვანაირი ჩანს

გადავყავარ,ფეხის კოჭებიდან ტვინამდე არტერიას მოუყვება და ორგაზმივით ამოხეთქავს, ექსტაზში მაგდებს და გარესამყაროსგან მთიშავს.მასთან სულ სხვანაირი ვარ,სწორედ ისეთი როგორიც სინამდვილეში ვარ,სწორედ ისეთი როგორიც მინდა,რომ ვიყო.ცხოვრებაში არსებობს

რა იქნება სიყვარული გამიყოთ

დამეხმარეთ..ცოტა სიყვარული გექნებათ,დამეხმარეთ გთხოვთ,სახლში მშიერი ფიქრები მელიან თუ არ მივიტან ცოდაოდენ სიყვარულს,მოკვდებიან მშივრები,გუშინ ასი გრამი ღმილი ვიყიდე მაგრამ ვის ეყოფა,მარტო ღიმილი კიარა ყველა ემოცია გაძვირდა.ამ სიყვარულის ფასს ხომ

მენატრები!

იცი ადრე უფრო მენატრებოდი, მიჩვეული ვიყავი და უშენოდ თავს ცუდად ვგრძნობდი, ალბათ სისულელეა, მაგრამ შენ შეიძლება ვერც ხვდებოდე, გგონია რადგან არაფერს ვამბობ, უგრძნობი და უგულო ვარ. იქნებ, არ გიცდია წარმოდგენა როგორ ვარ, ალბათ არც ეცდები, სურვილი თუ

სამუდამო ხსოვნაში

კარი გამიღეთ! გამიღეთ კარი! გამიღეთ ერთგულების კარი! არ ვიტყუები!მართლა მტკივა! მტკივა.მე მიმატოვეს,მარტოვარ მე მე უშენოდ ვარ ამ სამყაროზე. არ შემიძლია სუნთქვა.მე შორს ვარ სიცოცხლისგან! გამიღეთ კარი!

შეშლილი პიანისტი

თანდათან წყდებოდა, სულ უფრო ჩუმად მოისმოდა ბგერების ხმა. კლავიშებზე ყურმიდებული, ცდილობდა უკანასკნელად მაინც შეეგრძნო ჟღერადობა, სასოწარკვეთილების გაბმულ ზარად რომ გაისმოდა მთვარის შუქით განათებულ ოთახში. გამეტებით ახეთქებდა თითებს, დააცურებდა ერთი

ზოგჯერ სიკვდილსაც ტკივა.

ზოგჯერ სიკვდილიც ნანობს.დედამიწა ქუხდა.ირგვლივ ყველაფერი წყვდიდას მოეცვა.ქარი კიოდა,საშინელი კივლით.წვიმა ტიროდა საშინელი ტირილით.ჭექა-ქუხილი,ირგვლილვ ყველაფერს ანათებდა და ანგრევდა.თითქოს დედამიწა გაარღვია და სადღაც უსასრულობაში გადავიდა.იწვოდა

იღიმება ვინმე?

ქუჩაში გამვლელებს დაკვირვებიხართ? მათ სახეებს? იღიმება ვინმე? იშვიათად, ხომ ასეა? ალბათ, ერთი ან ორი მათგანი. და რატომ არ იღიმებიან ადამიანები უჩაში სიარულისას? ერთი შეხედვით, პასუხი მარტივი ჩანს, მაგრამ აბა დაფიქრდით… მართალია, ყველას თავისი

იცოდეთ მეგობრობის არსი

მეგობრობა.ამ სიტყვას ბევრნაირი განმარტება გააჩნია.ეს სიტყვა ბევრს ამბობს.ბევრს არ შეუძლია მეგობრობის გაწევა.არსებობს "პონტის"მეგობრები რომლებიც მხოლოდ იმიტომ გემეგობრებიან რომ ფული გაქვს ანდაც კაი ზმანზე ხარ.მადლობა ღმერთს მე ნამდვილი მეგობარი