ვინ დამიჯერებს?!

ვინ დამიჯერებს, რომც ვაღიარო: __რომ მე არასდროს მდომებია ასეთი სევდიანი ლექსების წერა, რომ არასდროს მდომებია მქონოდა "სევდიანი პოეტის" სახელი, რომ არასდროს მდომებია მქონოდა უმაღლესი განათლება, რომ არასდროს მდომებია მქონოდა საკუთარი პროფესია, რომ

რჩევა ჩემგან ადამიანებს რომლებსაც ცალმხრივად უყვართ

ადამიანებს რომლებსაც ცალმხრივად გიყვართ მინდა უბრალოდ დაგანახოთ რეალობა. ცალმხრრივად გიყვარს? იბრძვი რომ უყვარდე? მაგრამ არ აინტერესებ! არ აინტერესებს როგორ ხარ როგორ გრძნობ თავს რა გჭირს და ფიქრობს სხვებზე. იმედგაცრუებული ხარ? ხო სწორად მივხვდი

I try to resist

ბოლო ღერს მოვუკიდე. ერთსაც მოვწევ და წავალ. ბალიშს დავიფარებ თავზე და ეგებ ამ მარტოობის განცდასაც ეშველოს რამე. I try to resist, but it’s just not finished with you yetვუსმენ. საკუთარი სისხლის მიმოქცევის ხმა მინდა მესმოდეს. არ მესმის. აღარ მესმის.

მოხეტიალე სული

სიწყნარე.სიმშივდე.ადამიანებისგან იზოლაცია. რას განიცდის სული ამდროს მაგრამ სად არის სინამდვილეში ბრბო,საზიზღარი ხმაური,ხალხი რომელსაც არ აინტერესებ ხალხი რომელიც ყველას ცხოვრებაში აუცილებელია საზოგადოება რომელიც ცხოვრებას ცვლის საზოგადოება რომელიც

მახსოვს...

ყველაფერი 22 ნოემბერს დაიწყო.არც კი გახსოვს ალბათ ხო? სამაგიეროდ მე მახსოვს,თანაც ყველაფერი...თითოეული გამოხედვა,თითოეული სიტყვა,ხმის ტემბრი...რა გეცვა იმ დღეს ეგეც კი მახსოვს. პირველად მაშინ ვიგრძენი რაღაც უცნაური,რომ მომწერე მომენატრეო.ესიყო შენი

მარტოობის ისტერია

გამწარებული, უხეშად ვხსნი ფანჯარას და ცივ ჰაერს ხარბად ვისუნთქავ. გამალებით ვცდილობ ყელში გაჩხერილი უიმედობა გადავყლაპო. წვეთები სახეზე მეცემა და დაუდევრად ჩამოშლილი თმა ლოყებზე მეწებება. ფანჯარას ვხურავ და როგორც ბავშვობაში, მთელი

საუბრები ფურცელს მიღმა

შენს თითოეულ სტროფს ავიღებ და ყელში გავიჩხირავ ვნახავ რანაირია რომ ვიგრძნო პოეზია ლამაზია თუ მახინჯია, შენს მეტიჩარა გამომწვევ ტუჩებს გავს რომ კოცნი და კიდევ გინდება, არ არის საკმარისი ახლა ძნელია გადავიწყება, ვინ რას უკრავდა ნეტავ რავიცი მე შენს

არასდროს მოკვდები ჩემში!

დეკემბერში მოკლე დღეები და გრძელი ღამეები იცის...რა სამწუხაროა,როცა შენი დაკარგვის შიში ამ თვეს დაემთხვა. ცივა...!! ორმაგად ცივა. სული მეყინება და გული მეკუმშება ტკივილისგან,როცა წარმოვიდგენ,რომ ჩემთან არ იქნები,უფრო მეტიც..სხვას გაუთბობ

ნოსტალგიურად მოდის ახალი წელი

ერთი დღე მაინც უნდა ყოფილიყო,როცა ყველა ბედნიერი იქნებოდა.მივხვდი,რომ ეს დღე ბედნიერების ქურდი იყო და გამიხარდა! მივხვდი,რომ ქუჩა გაბრწყინებული სწორედ ამისთვის იყო,სწორედ ამისთვის მოჩანდა მოელვარე ნათურებიანი ნაძვის ხე მაღაზიების ვიტრინებიდან.

"პირველი სიყვარული"

ბევრჯერ დამბადებია კითხვა,თუ რას ნიშნავს სიყვარული?როგორია ის?რა გრძნობაა,როდესაც ვიღაც საკუთარ თავზე მეტად გიყვარს,როდესაც მისთვის სიცოცხლეს არ დაიშურებ.ყოველი დილა მასზე ფიქრით იწყება,ყოველ ღამე,რომ მასზე ფიქრობ და ისე გეძინება ოცნებებში