შეხვედრის ადგილი კვლავ სასაფლაო...
აი ისიც... მძიმედ გააღო სასაფლაოს ,,ჭიშკარი" ღრმად ამოისუნთქა და საფლავის ქვას კოცნა უწილადა, მერე იქვე ჩამოჯდა და მისცა ფიქრებს გზა ფართო. არა, არა შევცდი, რა დროს ფიქრებია როგორც ყოველთვის ლაპარაკი დაიწყო... ისე ამ გოგოს, რომ ვუყურებ გულიდრო სიყვარულს ისევ დაინდობს (სრულად)
წავიდა..წავიდა ბაბლუანი და დატოვა თავისი პატარა თეო მარტო.. ახლა ერთ დროს სუსტი და დაუცველი ბაბლუანის გოგო უკვე ძლიერი და გაზრდილი მიაბიჯებდა თბილისის ქუჩებში და ფიქრობდა განვლილ წლებზე.. განვლილ 5 წელზე.. 5 ბაბლუანის გარეშე გატარებულ წელზე.. მაშიმსიყვარულს არ ხსნიან, გრძნობენ და სისხლივით ისხამენ ძარღვებში
ჩახუტება, რომელიც მოიცავს ყველა გრძნობას.........ყველა არ თუ ვერ თქმულ სიტყვებს, რომელიც ვერ ითქმება, რომელიც უნდა იგრძნო, სიტყვები რომელიც წვავს!სასაცილოა არა?!...მთვარეს უამბობდა თავის ამბავს შემთხვევით ნაცნობი ლანდს რომ მოკრა თვალი...არ დაიჯერა...გრძნობების ძაფი
უნებურად უცნაურმა გრძნობამ შემომიტია,ჩავფიქრდი...თითოეული წამი პატარა უკიდეგანო სამყაროა.დადებითი თვისებებით თუ ნაკლოვანებებით ,ფიქრით,ტკივილით თუ სიხარულით…მაინც მჯერა და მინდა სულ მჯეროდეს რომ ყოველ ადამიანში მზეა…ჩაი ლიმნით... ერთი კოვზი შაქრით
ჩაი ლიმნით... ერთი კოვზი შაქრით ისე ემთხვევა გემოვნება ამ საკითხში როგორც შეხედულებებში და აზრებში. შენ მოამზადებდი თუ მე ? (ამაზე არ გვისაუბრია) რა მნიშვნელობა აქვს... წიგნი უნდა წაგეკითხა ჩემთვის, რომ მეუბნებოდი არასოდს წამიკითხავს ხმამაღლაფსიქოლოგი და მე.
უკვე ორი თვეა ვყვირი და ვიყურები აქეთ-იქით, თვალებს გაფაციცებით ვატრიალებ და ვცდილობ დავინახო ის ვინც უკვე ორი თვეა დამდევს . მე ფსიქოლოგთან ვიმყოფები ყოველი კვირის ლუწ რიცხვებში . ჩემი ფსიქოლოგი მამრობითი სქესის იყო , სახელად სტივენი ერქვა დაჩვენ
ჩემი თითები უყვარდა. მიუხედავად იმისა, რომ არასდროს უნახავს. ჩვენ წერილებს ვწერდით ერთმანეთს და ეს არაფერს ჰგავდა. ის არ იყო სრულყოფილი. მეტიც, სრულყოფილებამდე ნორმალურ ადამიანზე მეტი აკლდა. არც მე ვიყავი სრულყოფილი. არასდროს ვყოფილვარ სრულყოფილი.ერთი დღე პარკში
- გამარჯობა - უმმ.. გამარჯობა?,- ავხედე მე. პარკში ვიჯექი, ხის ძირას, და თავზე ვიღაც უცხო ბიჭი წამომდგომოდა. - ისაა.. აქ ხშირად გხედავ ხოლმე.დრო ვერ ანადგურებს,გრძნობამორეულ ადამიანებს
-ამ საქმეს ჯერ მხოლოდ ახლა ვიწყებ და შესაბამისად თქვენ პირველი ხართ.ინტერვიუ შეიძლება? ქალმა,რომელსაც დროის დაუნდობლობა სახეზე აღბეჭვდოდა ,თეთრი,ჭაღარა თმა შეისწორა და ლამაზად გაიღიმა. -რა თქმა უნდა. კვლავ ღიმილით წარმოთქვა სიტყვები და თითები"ნახვამდის" (სრულად)
თუმცა ვის რა ვაგრძნობინო მეც ვეღარაფერს ვგრძნობ მეცც აღარ მჯერა არაფრის.. არც იმის მჟერა რომ გაზაფხულდებაა არც იმის რომ სხვა სეზონიც დადგება ამ ცივი სეზონის გარდა... არაფრის არ მჯერა.. არ მჯერა არც უცნაური დამთხვევების მაგრამ ყველაფერი ხომ მართლაცტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.