გარდაცვალება

სიამაყით აღსავსე ქალაქი,თავაწეული ადამანები,ყველაფერი შეიცვალა წუთებში,აღარ შემორჩა ქალაქს ის სილაღე,სიამაყე...გარდაიცვალა ტფილისი და გარდაიცვალა ტრაგიკულად ადამიანებიც,ადამიანები რომლებსაც სურდათ თავიანთი სიტყვა ეთქვეთ და არ დასცალდად თქმა,ქალაქი

ჩემი დაკრძალვა

არასდროს შეცდეთ ადამიანებში. ისინი,ვინც ანგელოზად გაჩვენებენ თავს,ეშმაკნი აღმოჩნდებიან,ერთი შეხედვით თბილები და კეთილები,რომლებსაც უყვარხართ,თურმე თქვენი ყველაზე დიდი მტერი ყოფილა... ზოგიც,შეიძლება უბრალოდ სითბოს ვერ გამოხატავს,უბრალოდ არ

გამარჯობა და ნახვამდის,ანუ გემშვიდობებით

ჩემმა მეგობარმა ფეისბუქ-ჯგუფში თქვა რომ,ამ სულელური ჩანახატებით უკვე წუხდებოდა,დავეთანხმე,ასეა მეთქი,და ჰოპლა! კონკურსიდან მომხსნეს :) არ ვიცი რა,უზარმაზარი ტკივილი განვიცადე,ჩანახატი,რომელსაც 1 კვირის მანძილზე,დიახ,ზუსტად 1 კვირის მანძილზე იმის

წითელი ფრთები...

რას არ გავცემდი ოღონდ ჩემთან იყო...როგორ მენატრება შენი ხელები...მწვანე თვალები მრავლის მეტყველი...წვიმაში უხმოდ მივაბიჯებ...მტკივა მე უშენობა,ისე მტკივა რომ ვეღარც ვინძრევი,და მაინც უხმოდ მივაბიჯებ და მხოლოდ ფოთოლთა შრიალი არღვევს გამაყრუებელ

“შემიყვარდა“

ფანჯრის რაფაზე იჯდა და უაზროდ უცქერდა ბაღისკენ მიმავალ შეყვარებულ წყვილებს. თუმცა რატომ უაზროდ? მისთვის ეს ყველაფერი ძალიან აზრიანი იყო, და კიდევ მტკივნეული. მტკივნეული იმიტომ რო მასაც უყვარდა, უყვარდა მთელი გულით და სულით თუმცა რა სარგებელი ნახა ამ

არეული დღეები

იქნებ ისევ გაწვიმდება დღეს, ისე რომ ლამის შენობები დაინგრეს და მე გავალ გარეთ, გავალ „სულერთიას“ გამომეტყველებით და გამახსენდება ყველა, აბსოლიტურად ყველა ვისთანაც ოდნავი შეხება მაინც მქონია, ისევ ამერევა სამი დრო, წარსული, აწმყო და მომავალი, ისევ

ყველას შენსავით არ გაუმართლა !

უცებ სახლი შეზანზარდა. მიას დანა ჰაერში გაუშეშდა. წამით სუნთქვაც კი შეწყვიტა. ვერ გაიაზრა რა ხდებოდა მის თავს. უცებ ფანჯრებმაც გამოსცეს საშინელი ზანზარის ხმა, მიას დანა ხელიდან გაუვარდა.დანა ხმაურით დავარდა იატაკზე...მალევე ფანჯრები შემოგლიჯა

ჰოოომმ

ვერ დაგავალდებულებთ, შემოდით და წაიკითხეთთქო, ეს უბრალოდ ჩემი პირადი გრძნობებია რომელიც არ მასვენებს და შიგნიდან მანადგურებს. გამოსავალს წერაში ვხედავ, მართალია ლამაზად არ გამომდის მარა მაინც. ეს საიტი კი იძლევა საშუალებას რომ დაწერო შენს შესახებ

და მაინც როცა გიყვარს შეუძლებელი არაფერია..!

ყურში ჩაესმოდა ზღვის ტალღების ხმა, ზღვიდან წამოსული ნაზი სიო ელამუნებოდა მის ნაზ სახეს, იჯდა თეთრ ქვიშაში და გაჰყურებდა ჰორიზონტს, ყველაფერს ნათლად შეიგრძნობდა, უნდოდა ებრძოლა და დაემარცხებია ეს ტკივილი, მხოლოდ მისთვის, იმ ერთადერთისთვის, რომელიც

ფერისცვალება

ის მოვიდა! მოვიდა და თან საოცარი საკუთარი არომატი მოიტანა, რომელმაც წარმოუდგენელი სისწრაფით მოიცვა მთელი სამყარო.ეს ის არომატია, რომელიც გვიქმნის შეგრძნებას, რომ უბრალოდ საარსებოდ აუცილებელ ჟანგბადს კი არა , სიტკბოთი შეზავებულ თვით სიცოცხლეს