ჩემი ბრალია (6)

ამ წამსაც არ შეეძლო იოანეს არ ეფიქრა ქალის განცდებზე, მოძრაობა გაანელა , ხელებით ზეწარს დაეყრდნო და ანას მზერა გაუსწორა -უხეში ვარ ? ანას თვალებისკენ დაიხარა და რამდენჯერმე აკოცა ცრემლები რომ მოეწმინდა, გოგონამ თავი გააქნია და უფრო მიეკრო სხეულით

იბრძოლე ან მოკვდი (III თავი)

- სულ ნუ გადაირევი ვალჰელსინგ. - მის ანთებულ ემოციებს წყალს ვასხამ. - დღეს ჯობია შინ დამაბრუნო..

შეწყვიტე თოვა ( პირველი)

უფლება ჰქონოდა იმ ნაპერწკალივით გოგონასთვის ხელი ჩაეკიდა და ცხრა მთას იქით გადაეკარგა, მაგრამ ახლა ვერაფერს გააწყობდა. უკანასკნელად შეხედა გოგოს ადგა და უკანმოუხედავად წავიდა....

ჟღალი მამაკაცი (მეორე თავი)

"ასე დაღლილი ამ ქვეყნიდან გაქცევას ვარჩევ, მაგრამ არ მინდა, ჩემი სატრფო ობლად რომ დარჩეს" შექსპირი

სახლი მთაში (თავი 3)

- ანუ რა გამოდის ერთ ჭერქვეშ უნდა ვიცხოვრო კაცთან, რომელიც ნათესავიც კი არ არის?! - სულ არ არის ამის აუცილებლობა, შეგიძლია თქვა სად გინდა ცხოვრება და პრობლემა არ იქნება... - რიტორიკული კითხვა იყო ცინიკოსო. ჩემს სახლში ვაპირებ ცხოვრებას!

სახლი მთაში (თავი 2)

- გამარჯობა - საპნის ქაფი ჩამოირეცხა ანდრეამ და როგორც იქნა თვალი გაახილა. მის წინ ის იყო. ქალი ფოტოდან ოღონდ ბევრად უფრო ახალგაზრდა და თან ალბათ საუკუნის შემდეგ. - შენ... შენ... - ენა დაება გაოცებისგან. - დიახ მე ამ სახლის პატრონი ვარ. - წარბის

ბედისწერის ძალა (10)

ხო, შემეხნენ და ტანკივით გადამთელეს, გადამიარეს, გამაუბედურეს იმ დღეს, ყველაფერთან ერთად, ჩემი სიცოცხლეც თან გაიყოლეს გემსის?- ტირილ- ნარევი ხმით წამოიკივლა.

სახლი მთაში (თავი 1)

უკანა ეზოდან საოცარი ხედი იშლებოდა. უკიდეგანო მთები და მთებში მიმალული, კილომეტრებზე გადაჭიმული წყალსაცავი. ლურჯის და მწვანის საოცარი შერწყმა იყო უღრუბლო ცასთან. უყურებდა ხედს და ფიქრობდა, რომ ნამდვილად სწორ ადგილზე იყო. საკუთარი ქაოსური

ჟღალი მამაკაცი

"დრო არც სიყვარულს არ ინდობს"

რექვიემი (სრულად)

ზოგჯერ ერთი გადადგმული ნაბიჯი განსაზღვრავს უამრავი ადამიანის მომავალს. ერთი საბედისწერო დღე, ერთი საბედისწერო წუთი, ერთი საბედისწერო წამი, ერთი საბედისწერო არჩევანი, ერთი საბედისწერო შემთხვევა, ერთი საბედისწერო სიტყვა, ზოგჯერ ერთ პატარა დეტალსაც კი