მიგდებული "პატარძალი" (10)

აბა მითხარით ახლა როგორ არ უნდა მიხაროდეს, როდესაც ჩემი ქმარი საქმრო თუ ვინცაა ეჭვიანობს მე და ირაკლიზე? ნეტავ იცოდეთ რა მაგარია , როდესაც სრულიად ძალით აეჭვიანებ! ეგოისტურად მსიამოვნებს, როდესაც ვუყურებ, რომ ძლივს იკავებს თავს ირაკლის ხოჭოსავით

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი თორმეტი )

- ვაიჰ, თანო, რა მოუხერხებელი ხარ.. - საკუთარ თავს გაუჯავრდა და გაეცინა. - მმ, ამასაც რა კარგი სუნი აქვს მაგრამ რა ვქნა რომ ხელიდან შემთხვევით გამივარდა ?! რა ჩემი ბრალია ?! - მეორე ფლაკონმაც გაიზიარა წინა მორბედის ბედი.

ზღვასთან ახლოს (IV თავი)

ბოლოს როგორც იქნა მთელი შერჩენილი ძალ-ღონე და გამბედაობა გამოიყენა და ქუთუთოები ერთმანეთს დააცილა. უცებ ნაცნობ ულამაზეს მწვანე თვალებს შეეჩეხა და მზერაც გაუქვავდა. -მეგონა გეძინა. -შენ რა გაგიჟდი?! კინაღამ მიკროინფარქტი მივიღე! ეს რა იყო?! ან რა

პირდაპირი გაგებით (თავი პირველი)

- აუუ მეთერთმეტეში იქნება ეგ გოგო... - ჰო წამო მეთერთმეტე კლასი მეოთხე სართულზეა - კაი წამო ვნახოთ - ზარია... კლასში შევიდეთ და ამის მერე დასვენებაზე ვნახოთ, ნამდვილად არ მინდა პირველივე დღეს გამიშვან კლასიდან დაგვიანების გამო. -

შენთან მინდა (სრულად)

-ვიღაცეებს შეიძლება მზე და მთვარე ამოსდით ერთმანეთზე, მაგრამ ჩემთვის შენ ვარსკვლავებით მოჭედილი ცა ხარ. -მასავით ვრცელი და უსაზღვრო -მისი სათქმელი ნინამ დაამთავრა. კორპუსის სახურავზე იწვნენ და არასდროს, არასდროს უნდოდათ გათენებულიყო.

შურისძიება (სრულად)

- მიდი, მიდი დაადგი გაზს, მაინც დავიჭერ მაგ ნაბი*ვარს. სად გამექცევა, შუბლს გავუხვრიტავ მაგ არაკაცს, მშიშარა კურდღელი. გაცხარებული ყვიროდა დემეტრე დევდარიანი და მის მძღოლს აჩქარებას სთხოვდა.

Iceheaven 7

ვენდიმ,როცა რობმა ყველაფერი მოუყვა. -ასეთ რამეს რატომ მოგატყუებდი? ჩვენი მშობლიური ქალაქი მაქციებმა დაიპყრეს ერთ ღამეში და გინდა თქვა,რომ ვამპირების არსებობის არ გჯერა? -როგორ გინდა დაიჯერო რომ ჯერ ვამპირებმა დაიპყრეს ქალაქი,მერე აქ გადმოვედით და

ღალატი(სრულად)

მახსოვს,შუა დეკემბერში,სულ რომ ფარატინა მაიკით ყოფილიყო,აბუზულს რომ დამინახავდა,გაიძრობდა,მომახურავდა,კისერს გამომიწევდა. –მოდი,ცხვირი წაგყინვა,გაითბეო–ო და მეც,დაბარებულივით,წამში მოვხვევდი კისერზე ხელებს და თბილს კისერში ჩავრგადი მოყინულ სახეს.

ICEHEAVEN (განახლებული ვერსია,8 ნაწილი ერთად)

ვენდი ფაჯნარასთან ფარდის უკან იდგა,ცივ ყავას წრუპავდა და მეზობელ სახლს უთვალთვალებდა. სახლიდან მაღალი,ქერა ქალი გამოვიდა შავი მზის სათვალეებით,ხელში 2იოდე წლის ბიჭუნა ეკავა და მანქანაში ჩაჯდა. "როგორც იქნა წაეთრა" თქვა ვენდიმ თავისთვის. -რას

ღამის სტუმარი [1]

წელს თბილისში საშინელი ზამთარი დადგა, სიცივეები გაუსაძლისია. ხმაურიანი ქალაქი ზამთარში თითქოს მკვდარია. უბნებიც ისეთი დაცარიელებული და ჩუმია. ქუსლიანი ფეხსაცმელი საშინელ ხმას გამოსცემს ყინულზე, მანტოს სულ უფრო და უფრო მაღლა იწევს და ცდილობს