შეშლილები (2)

მოკლე ზოლიანი მაისური მოვირგე, დახეული თეთრი ჯინსის შარვალი, თეთრი კეტი და სკოლის გზასაც მალევე გავუყევით. ლილე და მისი სასტავი, კარში გადაგვეჩეხა, ვცადეთ გვერდის

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(4)

-თქვენ ვერ წარმოდიგენთ მარტო რა ბედნიერია ! -ელიზაბეტ გეყოფა თავხედობა ! -დედა დღეს მე და ბატონი მიხეილი შევხვდით და მე - ის იყო უნდა ეთქვა უარი ვთქვი ქორწინებაზეო ნაბიჯების ხმა რომ გაისმა და ოთახში ბატონი ბათუ შევიდა -საღამომშვიდობის ,ძვირფასო

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 8)

-რასაკეთებ? გაოგნებულმა ვკითხე და დაველოდე ჩემთვის უკვე სასიკვდილო განაჩენსს -სურვილს ვისრულებ! მითხრა მკაცრა და დამაკვირდა, ენა ჩამივარდაო ისე იყო ჩემი საქმე ბოლოს ძლივს შენარჩუნებული სიმტკიცით ხმაც ამოვიღე -რ..ა სურვილ..ი? -ჩემი შენდამი სურვილი

არ შევიყვარებ.

როგორც მახსოვს მეთერთმეტე კლასი იწყებოდა ზაფხული იყო. მე და ჩემი დაქალი თიკა ვსეირნობდით ამ დროს სკოლის მეგობარი შეგვხვდა და გვითხრა,რომ პარკში რომელიც ჩვენი სკოლის წინ მდებარეობდა ჩვენი კლასელები იყვნენ.ელენე,ნინო და ლუკა. გამიხარდა ახლო მეგობრად

ქუჩის ბიჭუნა და ანგელოზი (თავი მეორე)

-მხოლოდ 5 წუთი გაქვთ. პატიმართან მიახლოვება გეკრძალებათ. -კარგით,თავს ვუქნევ პოლიციელს.-ძმაო,გახარებული ვუყურებ მონატრებულ ძმას.ბავშობაში დედა ბევრს მუშაობდა,ამიტომ ჩემზე ყოველთვის რატი ზრუნავდა.ის ყველაფერს აკეთებდა ჩემთვის. -დაჯექი დემე.მეუბნება

ა.ა (2)

იოანე მალე მოვიდა და ქუჩის მეორე მხრიდან სიგნალით გამოგვაფხიზლა. ლილუ წინ ჩაუსკუპდა რათქმაუნდა. მე უკან. - ასემალე? - სანახევრო ღიმილით იკითხა იომ. - ხო.. - ლილუს ენატლიკინობის ამბავი ვიცოდი, ასერომ მეც ჩავერიე - თავს არ ვგრძნობ კარგად, ალბათ

სუსტი ძლიერი

-რაო, ოფიცერო, საქმე აღარ გაქვს, თუ რა ხდება?-არ დამაცალა თავის წარდგენა და ხელადვე მომახალა. მივხვდი, რომ მძიმე საუბარი მელოდა და ღრმად ჩავისუნთქე. იმ ფაქტს გადავაწყდი, რაც ძალიან არ მიყვარს, მანდილოსან კანონდამრღვევს, რომელიც მთელი სითავხედით

შეშლილები

-მიახლოვდებოდა, გესმის მაინც რას ნიშნავს ეს? ის ნაგავი ჩემს მოკვლას აპირებდა. 2 დღე მაცადე, მე მაგას ვუჩვენებ...- აფორიაქებული დავდივარ წინ და უკან, ჩემი გადამრჩენი დაქალი კიი გეგმებს აწყობდა თუ როგორ უნდა

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(3)

დილით გადიოდა სახლიდან და ღამით ბრუნდებოდა. ერთ -ერთ საღამოს სახლში შესულ ბაღათურია რომ დახვდა კართან აღარ იცოდა სიხარულისგან კიოდა თუ შიშისგან. როგორც კი შეაბიჯა მაშინვე მიიხურა კარი და კარზე ზურგით ააკრა ბიჭმა, იმდენად ახლოს იდგა რომ მის სუნთქვა

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს.... თავი 2

შუადღეს უკვე სიცილიაზე ვიყავი.საშინელი თაჩსხმა იყო და როგორც ყური მოვკარი მთელი კვირა ასე გაგრძელდებოდა. პრინციპში მე საწინააღმდეგო არაფერი მქონდა,ძალიან მიყვარდა წვიმა. სასტუმრომდე ტაქსით მივედი. ნომერი ავიღე და კიბეს ავუყევი. ჩემოდანი კართან