ღამე პარტნიორთან [4] დასასრული

-ხომ ხედავ ბავშვისთვის კვების რეჟიმილი კი არა სწორად მიდგომაა მთავარი. _ეზოდან შემოსული იოანეს დანახვისას გადაულაპარაკა საყვარელ მამაკაცს და მხარზე თავი დაადო. _იმედია ლილის არ ეგონება, რომ იოანეს ვათამამებ და ცუდად არ გამიგებს, მაგრამ მისი რეჟიმი

Iceheaven 6

რიჩარდმა დანა ამოიღო და მოუქნია.კაცი დანის ზუზუნზე მოტრიალდა და სახე ხელით დაიფარა. ხელის მტევანი მიწაზე დავარდა და როცა უცნობმა წამით თავი მოაბრუნა რიჩარდი შეაკრთო მისმა წითლად ანთებულმა თვალებმა და სისხლით მოთხვრილმა,მოჩვენებასავით თეთრმა სახემ.

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 5

თბილისში უნდა წავსულიყავი, ჩემს პარტინიორ კომპანიაში. საკმაოდ დიდ ბიზნეს ვფლობ. მაგრამ განსაკუთრებული ყურადღება მაინც რესტორნებს და სამშენებლო საქმეს მიაქვს. სასწრაფოდ ჩავფრინდი თბილისში, რაც მალე ჩავიდოდი და რაც მალე დავბრუნდებოდი უკან ჩემთვის მით

ზღვასთან ახლოს (II თავი)

გამთენიის ხანს რაღაც უსიამოვნო გრძნობამ გამოაღვიძა. პირი საშინლად უშრებოდა. ახლა ადგომა ესიკვდილებოდა, თუმცა სხვა გზა არ იყო. ნელა წამოიზლაზნა ფეხზე, იქვე მიგდებული ხალათი უბრალოდ მოისხა და სამზარეულოსკენ გაემართა. ორი ჭიქა წყალი მიყოლებით ჩაცალა და

ღამე პარტნიორთან [3]

სამდივნო ცარიელი დაგხვდა, ქალბატონი ლონდა შესვენებაზე იყო გასული. შემთხვევით ისარგებლა და უბატონოდ შეაბიჯა კაბინეტში. კარების ხმაზე სათვალეებიდან ინტერესით ამოიხედა ვასომ, სტუმარში შვილის ამოცნობით გახარებულს გაეღიმა.

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(9)

-შენ მგონი გრუზინები გიყვარს... თან არ გიყვარს რა გინდა ვაფშე?- თმა დაუშალა და ისევ მოაჯირს დაადო ხელი- თმას ნუ იკრავ-თქო გითხარი? ცოლად რომ გამომყვები იმ დღიდან სახლში სულ ასე ივლი - თმაზე ჩამოაყოლა ხელი და უკან დაიხია -მიდიხარ? -გადარეული რო

ჩემი ქალი (სრულად)

საკუთარ შეცდომებზე ვსწავლობთ და ჰო, თურმე “არვიცი” ყოველთვის არ ნიშნავს “არას”, შეიძლება იცოდე და საკუთარ თავში არ იყო დარწმუნებული!

მაწანწალას დღიურები (სრულად)

ყველაზე მეტად, აეროპორტების სურნელი მიყვარს. თვითმფრინავის საკვებიც მიყვარს. ჩემს გვერდით მჯდომი, თუნდაც შეუხედავი მგზავრიც კი მიყვარს... მანამდე კი ის წამი მიყვარს, მოგზაურობისთვის საკმარის თანხას რომ შევაკოწიწებ და ავიაბილეთს რომ ხელში

ენძელა [1]

დილით როგორც დაუბარეს ადრიანად ადგა. ადგა ცოტა ხმამაღალი ნათქვამია, უფრო სწორი იქნება თუ ვიტყვით რომ აეფხიკა. მაღვიძარა ყოველ ხუთ წუთში ერთხელ ურეკავდა და ჩაქუჩივით უბაგუნებდა თავში, ბოლოს ინამუსა, მიხვდა რომ თუ ასე გააგრძელებს ყველაფერს დაკარგავს

ზღვასთან ახლოს (I თავი)

საიდანღაც პლედი ამოქექა და მისაღებში დივანზე გაშოტილ ბიჭს გაუტანა. მანაც უცნაური სახით გამოართვა, ზურგი აქცია და თვალები დახუჭა. -ტკბილი ძილი. - მაგრამ ლილიანას პასუხი არ მიუღია. უცნაურად, თავისთვის აიჩეჩა მხრები და ოთახში შებრუნდა. მთელი ღამე ძილი