ფოტოგრაფის აღმოჩენა (სრულად)

-გახსოვარ საერთოდ? ნაწყენი ხმით მეკითხება დადვანი. -შეთე, კარგი რა. ერთ კვირაში ქორწილია და ყველაფერი წამში რომ გინდა მაგის ბრალია! ვწუწუნებ და მანეკენს ვეყრდნონბი კარგი ძმაკაცივით. -მანეკენზე ხომ არ მეეჭვიანა? დამცინავი ტონით ამბობს შეთე.

დრომ იცის მარტო ( 3 )

ხუმრობ? ათიათასში ერთს ამოვარჩევ და კილომეტიდან ვიგრძნობ. ალეკოს არაფერი უთქვამს მხოლოდ გაიღიმა , გაუხარდა , ასეთ დროს გრძნობდა რომ ლილესაც უყვარდა , თბილი სასიყვარულო სიტყვებით არ ანებივრებდა და როცა ეტყოდა ხოლმე რამეს ბავშვივით უხაროდა. ასეთი იყო

მწვანეთვალება (თავი 4)

სასწრაფოდ კონვერტი გავხსენი და კითხვა დავიწყე. "გამარჯობა ანაბელ,მამაშენს დავუბარე ეს ყუთი შენი თვრამეტი წლის დაბადების დღეზე გადმოეცა,და თუ ამას კითხულობ ესეიგი შენი დაბადების დღეა.

იყალთოელი ბიჭები ,,ლენა,, (ნაწილი 14)

სანდროს ლენა იასამნების ქვეშ დაუხვდა. გოგო გაკვეთილებს ამზადებდა. ბიჭმა გაიკვირვა: -გაკვეთილებს ხვალ ვერ დაამზადებ? -როგორ, ხვალ შენ არ მიდიხარ სიმინდის სამტვრევად? -მე კი მივდივარ, მაგრამ გოგოებს რაღა გინდათ იქ?

(და)ვივიწყბთ (სრულად)

თავისუფალი ვერ ვიქნები, რადგან სიყვარული ამ ჯოჯოხეთში არ არსებობს ექიმო. თქვა დამცინავად და ჩუმად მყოფ ბიჭს დახედა ... -როგორ მეზიზღება ეს თეთრი სამოსი ,მას ჯინსი აცვია დაინახეთ? უხდება ხო ? მეც მინდა ნაღვლიანად თქვა ..მძულს ეს უაზრო თეთრი ფერი

კოლის ვივიანა

მზიანი დღე იყო, ცა კი საოცრად მოწმენდილი. ქარი ნაზად ქროდა, ტანზე სასიამოვნო ჟრუანტელს გგვრიდა. პატარა გზაზე ველოსიპედით მივდიოდი, ირგვლივ კი მზესუმზირის მდელოები იყო. მივდიოდი, ჩემს გორაზე უნდა ავსულიყავი..

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (მეთექვსმეტე თავი)

-ძალიან კარგი . მაშინ ხვალ მოვაგვარებ საქმეს -კარგი. შეიძლება კიდევ ერთგან დავრეკო? -მალე მორჩი .მე კართან დავდგები -მადლობა დიდი.- ალო, აჩი. -ემილია, შენ ხარ?-ანერვიულებული ხმით მიმართა საყვარელ ადამიანს-სად ხარ? როგორ მოახერხე დარეკვა?როგორ ხარ?

დუ-დიკო (თავი 3)

ერთი კვირა ისე გავიდა დიკოს უცნობი არ შეხვედრია. თავისდა გაუაზრებლად დადგებოდა მეხუთე სართულზე და ელოდა, მერე როცა ჩაფიქრდებოდა და მიხვდებოდა, თუ რას აკეთებდა მაშინვე აირბენდა კიბეებს და ნიკოლოზს დაუწყებდა ჩხუბს. "კარს დროზე რატომ არ აღებო?".

ფერები ?!...21...

-აბა რა სანდრო, იზი? -სულ მინდოდა მეკითხა, ასე ძალიან რატომ ხარ ჩაციკლული ამ სახელებზე, ლიზი ხომ გეძახის სანდროს და ძალიანაც მოგწონს-ხელებით ვუხსნი -იზი, ლიზიკო პატარაა და მაგასაც რომ ახერხებს, ეს ერთი ციდა ბავშვი, ეგაა მთავარი.

with(out) you (IX თავი)

შემდეგ კი ხელები სახეზე შემოაჭდო და ცრემლმორეული თვალებით მიაჩერდა. ხვდებოდა ლინდა, რომ ეს ის ძველი თორნიკე აღარ იყო. სახეზე უფრო მეტად დასტყობოდა ავადმყოფური ფერი, თვალები ჩაცვენილი და უძილობისგან ჩაშავებული ჰქონდა. საშინლად გამხდარიყო და კიდევ...