დემეტრე და კეტრინი (სრულად)

დაახლოებით ათი ხდებოდა დემეტრემ ერთ-ერთი ბარის კარი რომ შეაღო და ფანჯარასთან მჯდარ მეგობარს მიუახლოვდა.თორნიკე როგორც ყოველთვის მხიარულად შეეგება მეგობარს.საპასუხოდ ვერაფერი რომ ვერ მიიღო,გაკვირვებულმა შეიცხადა. -რა გჭირს ტო -მე და კეტრინი

სხვა მხარეს ( თავი I )

ეს ყველაფერი ჯერ კიდევ მაშინ დაიწყო, როდესაც ის 13 წლის იყო. მას ძალიან უყვარდა მეცნიერება და ხშირად აკვირდებოდა სხვადასხვა ვარსკვლავებსა და პლანეტებს. ერთ დღეს ვარსკვლავების ცვენის საყურებლად ის და მისი მეგობარი - კევინი, ტბასთან ხიდზე ჩამოჯდნენ და

ღამის სტუმარი 5

ბავშვობიდანვე გამოვირჩეოდი ჩემი თანატოლი გოგონებისგან,როცა ისინი თოჯინებით თამაშობდნენ მე მდინარეზე სათევზაოდ დავყავდი მამას,ნაკლებად მიზიდავდა "გოგოშკური" რაღაცეები,ბიჭებთან ურთიერთობის მხრივ მე მხოლოდ მეგობრობით შემოვიფარგლებოდი. ჩემთვის და

"გამოსავალი" (სრულად)

ბიჭმა ერთი ფეხით კარი მიუხურა ხალხს. -ჩუმად! სძინავს და არ გააღვიძოთ! არა, დაიძინე, დაიძინე... მე აქ ვარ. მე უკვე აქ ვარ. ტიროდა. ვერ ხვდებოდა, სახე სველი რატომ ჰქონდა.

სიყვარული, ტკივილი, იმედგაცრუება (თავი IV)

12 მარტი ჩემ გონებაში და კალენდარში ყველაზე ბედნიერ დღედ იქცა.. იმ საღამოს იმდენად აფორიაქებული ვიყავი,რომ ვერ ვაზროვნებდი,ვერ ვიძინებდი და მომხდარზე ვფიქრობდი. მთელი ღამე თორნიკეზე ვფიქრობდი..მთელი ღამე ფირივით ვატრიალებდი მომხდარ კადრებს.

ნამდვილი სიყვარული(თავი6)

დილით საკმაოდ კარგ ხასიათზე გამეღვიძა მოვემზადე და უნივერსიტეტში წავედი ეს იყო შემთხვევა როდეესაც აარ დამიგვიანებია ე-ჯი როგორ ხარ? ჯ-მაგრად(თვალებგაბრწყინებული მივუგე დაქალს) ე-ოჰოო მოხდა რამე?(ეჭვის თვალით მომაჩერდა)

დანაშაული და სასჯელი

-მეც მიყვარხარ. -ბავშვი ხელში აიყვანა და თავის საძინებელს მიაშურა. საწოლზე დაწვა და პატარა ანამარიაც გვერდით დაიწვინა. შვილის დასანახად თვალები დახუჭა მაგრამ სინამდვილეში რურიც კი არ ეკარებოდა. თავში ათასი აზრი უტრიალებდა და სიანულის გრძნობა

დაქირავებული მკვლელი VI თავი

პირობა შეუსრულა, დილიდანვე საავადმყოფოს ადგილის შესარჩევად წავიდნენ. სარას მიზანმა განხორციელება დაიწო, მაგრამ სიხარულს ვერ შეატყობდით. -სამსახურში უნდა წავიდე. უთხრა შუადღეს სარამ. -სამსახურში? გინდა იმ ნაბი*ვართან შენი ფეხით მიხვიდე? გუშინდელი

მე არ დამისრულებია...(V თავი)

სამსახურში, რომ მივედი გაბრიელი არ იყო ჯერ. ყველა საქმე მოვაგვარე დიზაინერსაც შევუთანხმდი. ჩემ კაბინეტში ვიჯექი, ოთახში ერთ-ერთი თანამშრომელი, რომ შემოვიდა. ხელში კი თაიგული და ტკბილეულით სავსე კალათი ეჭირა. ფეხზე წამოვდექი და გაკვირვებულმა ვკითხე:

მისთვის სიკვდილი მორიგი თავგადასავალი იყო...

კუპრივით შავი ღრუბელი აკვროდა ზეცას. ფაფარაყრილი ზღვა ქვა-ღორღს აბურთავებდა და ნაპირისკენ ისროდა. შორიახლოს ოქროსფრად აალებული მთა აზიდულიყო. ზოგან მთის წყარო მოჩხრიალებდა, ანკარა, თავკერძა, დაუოკებელი. ქარი მძლავრობდა. წვიმა გამეტებით მოთქრიალებდა.