საოცნებო პრიზები შეყვარებისთვის

-არ გვაქვს იმედი მაგრამ თუ ეს ბიჭი მოარჯულე დამსახურებულად აგიხდენთ შენს ყველაზე დიდი სურვილს.-ტაში შემოკრა მარიმ. - ანუ? - თვალები გამიბრწყინდა. -ექიმთან მიგიყვანთ- გაიცინა ნუცას და როგორც კი ჩემი გაბრაზებული სახე შენიშნა მაშინვე გაჩუმება არჩია.-

ცხელი სუნთქვა -6-

რა უნდა მეფიქრა, უბრალოდ გაკვირვებული ვუყურებდი კარებს, ნამდვილად ვერ მივხვდი რატომ წავიდა ალექსი, ისეთი არაფერი მითქვამს, არც არაფერი გამიკეთებია და არც ჩემებურად ცუდად მოვქცვივარ, თანაც ბოლოს ხმაც შეეცვალა, ვერ ვხვდები, ნეტავ მე დავუშავე რამე?

სამეფო

სამი წლით ადრე სანამ წერას დავიწყებდი, ბევრ მეგობარს ვკითხე აზრი იმის შესახებ ღირდა თუ არა მისი გამოქვეყნება მკითხველისთვის. ზოგი მეუბნებოდა არ ღირს ზოგმაც მხარი დამიჭირა, საბოლოოდ კი მე გადავწყვიტე, რომ ეს უნდა გამეკეთებინა. 347 წელი ახალი

ამაყი ცრემლი - 1

დეე, ჩემი ტკივილია. დეე, ჩემი ყველა'ფერია. ჩემი დეე აღარ არის ჩემთან. მაგრამ ყოველთვის ვგრძნობ ჩემს დეე'ს.

Forgiven (სრულად)

თავის პატარა, დაუცველ სხეულს ხელები ნაზად მოხვია და სახე მის სურნელოვან თმებში ჩარგო. -ჩემი პატარა... როგორ მომენატრე. ნაზად დაუკოცნა კანი შუბლიდან ყბის ძვლამდე და ლოყაზე ნაზად მოეფერა.

მაშინ როდესაც ვარდები ჭკნებიან (ნაწილი 1)

მახსოვს,ბავშვობაში დედის კალთაზე ჩამომჯდარი როგორ ვითვლიდი ხის ტოტებზე მჯდარ ჟღურტულა ჩიტებს. ვუსმენდი მათ ტკბილ გალობას საამურად გახვეული ნეტარებაში. დედაჩემის ჩამოშლილი ქერა,ხვეული თმა იპყრობდა მუდამ ჩემს ყურადღებას და სულაც მავიწყდებოდა ამ

გაგიჟებამდე (სრულად)

- რა თქვი? - ხმა კი დაიმორჩილა, მაგრამ თვალებში აკიაფებული ბედნიერების სხივები ვერაფრით დაფარა. - გ ა მ ო გ ყ ვ ე ბ ი! - დაუმარცვლა და დამნაშავესავით ახედა მასზე ერთი თავით მაღალ სხეულს.

ჟურნალისტო! შარში ხარ... (თავი 1)

„ კი ქალი როგორ არა... ლეა საერთოდ რაზე ფიქრობ? ალბათ იმ სიმპატიურ ბიჭზე ეხლა მოპირდაპირე კორპუსიდან რომ გაკვირდება? არა, ეხლა მხოლოდ იმაზე ფიქრობ რომ ის ხამია და ქალი არ უნახავს. ის მაგრამ ასწორებს შენ თავს მესამე პირში, რომ ელაპარაკები. თქვენც

სიყვარული ადამიანს ცვლის?! (1)

"-მომისმინე, გიგა, ყველაზე მეტად ვერ ვიტან როცა ვინმე ცდილობს თავი ჩემზე მეტად წარმოაჩინოს. შენ არა მგონია ჩემზე მეტი იყო რამით და ამიტომ თუ შეიძლება ნორმალურად, ყველანაირი უხეშობის გარეშე მესაუბრე! -სახეში სისხლმა ამასხა, ალბათ წითელი ვიყავი.

შუაღამის მზე (თავი პირველი)

გამთენიისას ძლივს ავწიე სხეული იატაკიდან, მთელი სხეული მტკიოდა და სიარული მიჭირდა. გადაგლეჯილი მაისური გავიხადე და ნელი ნაბიჯით გავედი ოთახიდან. ხელში ხალათი და პირსახოცი მეჭირა. დერეფანში, სარკეში ჩემი ნახევრად შიშველი სხეული შევათვალიერე. ზურგზე