ბედისწერა V თავი (+ 18)

უფრო ქვემოთ ჩადის, მუცელზე მკოცნის, შემდეგ ბარძაყზე გადადის. ყველაფერს სპეციალურად ნელა აკეთებს.თელი ლექციის განმავლობაში ყურადღებას არ მაქცევს. ცოტა ვბრაზდები. როგორ შეუძლია ერთ დღეს მეტაკოს და მაკოცოს, ხოლო მეორე დღეს დამაიგნოროს. ხასიათი

ჭორფლებიანი და მე

მე ბაბი ვარ, წითური გოგონა რომელიც ჩუმად უსმენს სამი საუკეთესო მეგობრის ლაქლაქვს და თან facebook-ის ნიუსფიდზე დაბორიალობს. სანდრო- ნევროზაა, გუგა (ჩემი ჭორფლებანი)-შარიანი, აკა- ნევროზასა და შარიანის გამანეიტრალებელი, მე-წითური.

" ანნას უაზრო ცხოვრება"

გამარჯობა, მე მქვია ანი და ვარ 13 წლის. უკვე შუალედს მიუახლოვდა არდადეგები და მე კიდევ არსად არ წავსულვარ, ვგდივარ ლოგინზე და ვითვლი ბუზებს (როგორც ლუარსაბი). ხანდახან ისე მოვიწყენ, რომ თქვენ წარმოიდგინეთ და ბუზებსაც კი ვესაუბრები ხოლმე. ვუყვები თუ

Lunae Lumen #9

-ხოო. შენი ბრალია... სახეზე აფარებულ ხელებს მიკოცნიდა. -მაპატიე, რა. აღარ ვიტყვი ეგეთს არაფერს. არასდროს. ხელები სახიდან ჩამოვიღე.

მხოლოდ შენ #2

ორივეს ჩაგვეძინა. უცნაური სიზმარი ვნახეე... ოთახში ვიყავი რომელიც სრულიად თეთრი იყო, ფანჯრები არ ჰქონდა მაგრამ როგორღაც მზის სხივებით იყო განათებული... მე ერთ ადგილას ვიდექი და არ ვინძრეოდი..ჩემს წინ კარგა მანძილის დაშორებით გიორგი იდგა რომელიც

Never miss a chance to dance(XIX თავი)

დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა(არადა რა ტკბილად მეძინა).არც კი დავხედე ვინ იყო. პირდაპირ ვუპასუხე. -გისმენთ! -გაბი, თაკო მასწი ვარ და იმედია შენთან გვტოვებ და არ გადაიფიქრე! -მართლა?! იესს! რა კაიაა! აეროპორტში ხართ უკვე? -კი, მაგრამ მისამართი არ

სულს მოგცემ!(დასასრული)

ჩურჩულით თქვა, ან იქნებ არც უთქვამს. მარჯვენა ფეხი მოაშორა მიწას და სიმსუბუქე იგრძნო. წამიერად აღმოჩნდა ჰაერში, თითქოს მიფრინავდა, ფარფატებდა, ყველაზე მსუბუქი იყო ,ბუმბულზე მეტადაც კი. მაგრამ არ ვარდებოდა, არ ეშვებოდა არც ტალღებს უერთდდებოდა.

ცხოვრების ირონიული საჩუქარი

სულში რა ხდება? სულში სიცარიელეა ისევე როგორც გულში, მაგრამ ეს იმას ნიშნავს რომ მან სიცოცხლე უნდა შეწყვიტოს? ისხომ ჯერ 21 წლისაა, მაგრამ რამდენი რამ გამოიარა ამ „ცხოვრებაში“.რომ ჰკითხოთ რას ნიშნავს მმისთვის ცხოვრება იცით რას გეტყვით? გეტყვით რომ

ძიძა თავი მეთხუთმეტე

საღამოს უკვე სახლში ვიყავ. ჩემები ვნახე, მოვესიყვარულე. წყალი გადავივლე და გვიან გოგოებთან გავედი.ისე ვვიმხიარულეთ მთელი ლაუნჯი თავზე დავიმხეთ, მაგრამ მთავარი წინ იყო. ნიკოლაზე არაფერი იცოდნენ. ყურადღება მოვითხოვე და მოყოლა დავიწყე.ყველაფერი

მხოლოდ შენ #1

-ემილი გთხოვ დამელოდე, გაჩერდი ნუ გარბიხარ აგიხსნი ყველაფერს. არ გავჩერებულვარ უკანმოუხედავად გავრბოდი იმდეგაცრულებული და თვალიბიდან ცრემლები მცვიოდა.გულის საშინლად მტკიოდა, გადმოცემას კი მიჭირს თუ რასვგრძნობდი..