ხელოვნებისეული გრძნობა (სრულად)

მე დღეს არ ვნერვიულობ და არ მეშინია არაფრის. ეს იმიტომ , რომ არ მეშინია სიყვარულის. სწორედ ეს არის დასასრულის ახალი დასაწყისი. მე მჯერა ვარდისფერი ოცნებების , ფერადი ბუშტების და ვიცი , რომ ჩემნაირი ადამიანები , სამუდამოდ რჩებიან ან მიდიან ... მე

ლუი,BVLGARI და PARLIAMENT(სრულად)

-თქვი,ბოლოს და ბოლოს თქვი და დავამთავროთ,მეტი აღარ შემიძლია-გამწარებული ღრიალობდა ბიჭი,გაცეცხლებული თვალებით უყურებდა მის წინ მდგარ გოგოს. დავიდოვს მოუკიდა. გოგომ პარლამენტს. -თუარ იტყვი წავალ და კისერს გამოვჭამ,კიარ გამოვჭრი?გამოვჭამ და იმას

უცხო ქალის ცრემლი 2 ნაწილი 8-9 თავი

დროსა და სივრცეს შორის აცდენილი ნაფეხურები კი ჯიუტად ეძებენ ერთმანეთს და ერთმანეთის ფიქრად ქცეულები,ჩვენი ოცნებების სამყაროში დასეირნობენ ჩვენს გასაღიზიანებლად.ელისომ სახეზე ჩამოუსვა ხელი და მის ოდნავ წამოზრდილ წვერს შეეხო,ელისოს ხელის შეხებამ

იმედი ! თავი მეოთხე

–სად მივდივართ ? –ბავთა სახლში ! –ბავშვთა სახლში ?იქ რაგვინდა დემეტრე ? –ანამარიამ ინტერესით გახედა მის წინ მდგომ დემეტრეს –ვიღაც უნდა გაგაცნო

შრამიანი წარსული 2 ნაწილი სრულად

-მარი ჩაალაგე უკვე ყველაფერი? -კი დე, ნუ ღელავ , პასპორტიც თან მიდევს და ბილეთიც, რო ჩავფრინდები მოგწერ ფბ-ზე -როგორ მანერვიულებ რაა- მოდის და ისე მეხუტება ლამის გამგუდოს , მაგრამ მაინც არაფერს ვეუბნები , მას შემდეგ რაც აქ მთელი თვე უგზოუკვლოდ

CRUEL მეთერთმეტე +18 ( BDSM / WORLD / LGBT )

-მაგრამ ...-ლუის ჩურჩული ყურთან ესმის, როდესაც ლუი მისკენ იხრება- მე ყოველთვის შეგეკითხები. ჩემთან ყოველთვის შეგეძლება შენი აზრი გამოხატო, იმიტომ რომ მე შენი აზრი მაინტერესებს... იმიტომ რომ მხოლოდ შენი სხეული არ მიზიდავს. მე შენ მაინტერესებ...

ბედნიერების რეცეპტი (თავი ორმოცდარვა)

უცნაურია ცხოვრება, რაც უფრო გინდა ბედნიერება, უფრო მეტად რთულად მისაღწევი ხდება. მიიწევ მიზნისკენ, მიიწევ და გგონია, რომ შენგან სულ რაღაც ერთი ხელის გაშვერაზეა, სულ ცოტაც და სადაცაა მიწვდები, შეეხები, მის სურნელსაც შეიგრძნობ. ნელ-ნელა იჯერებ, რომ

მაისის ხოჭო (6)

-რესტორნიდან რამეს წამოვიღებ თორემ ავარიაში მოვყვებით,მეუბნება და ჩემსპასუხს არც ელოდება ისე გადადის მანქანიდან. ორიოდე წუთში ქათმის სალათით ხელში ბრუნდება. -აჰა აიღე.

MOBSTER (მე-VII თავი)

-რა კარგია რომ მოხვედით , გელოდებოდით .- ლევანი წამოდგა და კატერინას მიუახლოვდა , ლოყაზე აკოცა . კატერინა გაყინულივით იდგა , მამა არც მოუკითხავს . -როგორ გაბედეთ და ამდენი წელი ტყუილში მაცხოვრეთ ?!- კატერინა ცეცხლს აფრთქვევდა , ეს ყველაფერი გულს

ღამის სტუმარი

ოთხშაბათი საღამო იყო,ჰამაკში მჯდომი ქუჩას გავცქეროდი,ჩაფიქრებულს ვარდის საამო სურნელი თავ-გზას მირევდა.არ მახსოვს როდის ჩამეძინა, კომფორტულად მოკალათებული ტკბილ ზმანებას მივცემოდი, აგვისტოს დასაწყისისთვის შუეფერებელი ამინდი იყო...