იმედი ! თავი მესამე

-შენ ?! -როგორ ხარ პატარა ? -აქ რას აკეთებ ? ( ანამარია გაკვირვებული უყურებდა მის წინ მდგომ ვაჩეს ) -გუშინ ჩამოვედი -გასაგებია კარგათ ! -სად მიდიხარ ? (ანამარიამ გვერდისავლა სცადა მაგრამ მაშინვე ხელში წვდა ვაჩე და მისკენ შემოაბრუნა )

სექსუალური პატარძალი -თავიII-

სოსო ოთახიდან გავიდა თუ არა ნინას მრისხანე თვალებს გადავეყარე. _რა?_მხრები ავიჩეჩე და მაგიდიდან წითელი ვაშლი ავიღე. _რაო ნიკამ? _ხომ გითხარი, სხვა შემიყვარდაო…_ვაშლი ხმაურიანად ჩავკბიჩე.

ძიძა თავი მეთოთხმეტე

ამ ამბიდან ორი კვირა გავიდა, მე ისევ ვზივარ და ველოდები, როდის გაახელს ჩემი ცხოვრების ერთადერთი სიყვარული თვალებს. ნელ-ნელა დადნა ჩემს თვალწინ, გაილია, თეთრი კანი კიდევ უფრო გაუმკრთალდა, ტუჩები გაულურჯდა, ლოყები ჩაუცვივდა. კიდევ რამოდენიმე დღე და

მაისის ხოჭო (2)

მომიყევით რამე თქვენს შესახებ -მათე,მათე ბაგრატიონი.24 წლის.მყავს და ელენე.19 წლის.დედა გარდაიცვალა როცა 20 წლის ვიყავი.2 წლის შემდეგ კი ჩემი ნახევარძმა.მე და ელე ამერიკაში ვიყვით გარკვეული პერიოდი მამასთან. -რატომ დაბრუნდით? -არვიცი ალბათ იმიტომ

ტყის საიდუმლოება (თავი მეექვსე)

მაღალი, სიმპატიური მამაკაცი, მანქანიდან გადმოვიდა და წელში გამართული, არაჩვეულებრივი მოძრაობით გაემართა სასახლისკენ, რომელიც ტყის პირას მდებარეობდა. მის სახეზე მრისხანების, მის თვალებში კი სიცივის გარდა ვერაფერს დაინახავდით.

სულს მოგცემ!(11)

-მალე შემოგივლით ... ცოტა ხნით იცოდე ყვავილებს სეამოწმებ -გელოდებით მანქანაში ისხდნენ, ალექსანდრეს თავი უკან ჰქონდა გადაწეული,თვალები დახუჭული და სიტყვაც არ უთქვამს მთელი გზის განმავლობაში.

ლიზას ახირება! (3)

სანდრო.-აჰამმმ, სახელიც , რომ შესაფერისი აქვს არა?! იმედია მალე მივალთ თორემ დავდნი ეს ფილარმონია ქალი! მინდოდა თუ არა თვალი მაინც მეპარებოდა და რა მექნა?! აუუფ, ასეთი ბიჭები არ უნდა იყვნენ მძღოლები! ცდუნებისკენ გიხსნიან ადამიანს გზას! მმმმ, შოკში

carpe diem (2)

ლუჩიოს ყველაფერი აქვს სახელი, დიდება, ფული, ქალები მაგრამ ყველაფერი იცვლება, როდესაც მის ცხოვრებაში ავრორა გამოჩნდება. ქართველი მოცეკვავე, რომელიც იტალიაში დიდი ხნის ოცნების შემდეგ წავიდა. რა მოხდება? როგორ განითარდება მათი ურთიერთობა? დარჩით

ფერები ?! ...19...

ტორტიც საზეიმოდ დავჭერით... ჩემს პრინცესას ალექსი ვერ მივართვი დაბადების დღეზე, მაგრამ მაინც უზომოდ მიხაროდა მისი აჟუჟუნებული, გახარებული თვალები. ცოტა დავლიეთ კიდეც გოგონებმა, ბიჭებმა კი ჩვენზე მეტი. ალბათ ღამის თორმეტი საათი იქნებოდა გიგამ რომ

არეული გრძნობები (6)

ენერგიის საოცარი მოზღვავება ვიგრძენი. ბავშვებს გავასწარი და სირბილით გავემართე ალექსანდრეს პალატისკენ. შევაღე თუ არა კარი, მაშინვე ალექსანდრეს თბილი მზერა შემომეგება და სიმართლე გითხრათ, ძალიან გამიკვირდა, თუმცა ამავდროულად უსაზღვროდ მესიამოვნა