ემა (თავი 4 )

"როდესაც ცუდად ხარ, ძლიერი მამაკაცი გიშველის, სუსტი კი ისე მოიქცევა, თითქოს თავად უფრო ცუდადაა"გეგას გვერდით მანქანაში,შოკირებული თვალებს ხელებით ვისრესდი ხმის ამოღებას კი ვერ ვბედავდი

წარსული,აწმყო,მომავალი.(5)

დილით გადავწყვიტეთ სახლში დავბრუნებულიყავით.დავემშვიდობეთ იქაურობას,დარაჯს და წავედით. -აქ კიდევ მოვალთ,არ მოიწყინო. - მითხრა და გამიღიმა.არაფერი მითქვამს,შევხედე და მეც გავუღიმე. თითქოს რაღაცნაირად დარდი მომაწვა,არც მე ვიცი რატომ...

პირველად რომ დაგინახე...(12)

-როგორ გაიცანით ერთმანეთი?-ამათი კითხვები ხო არ წყდებოდა. -მეგობართან-ამჯერად მე ვუპასუხე. -რომელთან? იქნება ვიცნობთ?

ქუჩის სამოთხე (სრულად)

-ნინა ადექი, დაგაგვიანდება. - გავიგონე მამაჩემის სასიამოვნო ხმა.-ბატონო დავით, მაცალე ძილი. - ამოვიზმუილე. -ნუ მეძახი ეგრე, თორემ მოგხვდება. - არასდროს მოსწონდა როდესაც ფორმალურად მივმართავდი და მუდამ ბუზღუნებდა,მე კი მიყვარს მისი ბურტყუნი. -უიმე,

მატარებლის სადგური(სრულად)

ადამიანები.. ყოველთვის მაოცებდა ეს ფენომენი ღმერთის მიერ გაჩენილი წამდაუწუმ იმას რომ გაიძახის მაიმუნის გადმონაშთი ვარო მატარებლის ფანჯრიდან,უამრავი ადამიანის დანახვა შეგიძლია თუმცა შენ-თავადვე ადამიანს მათი ყურების ნაცვლად ხეების,ცის,მზის და

სინათლის სხივი წყვდიადში (9)

სახლში შესულს დამხმარე შემომეგება დორისი -გამარჯობა ქალბატონო დიანა, მოდით ჩანთას გამოგართმევთ -საჭირო არ არის დორის, საძინებელში მივდივარ და თავად წავიღებ -აჯობებს ჩანთა დორის მისცე -დანიელის ხმა მომესმა, შემოვბრუნდი და ის კიბესთან მდგომი დავინახე

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთხუთმეტე თავი)

- ეგეც ბედის ირონია, თორნიკე ქართველიშვილი... - სიცილი წასკდა გიგაურს - არადა, სულ ვფიქრობდი რომ ზედმეტად მაგონებდა ვიღაცას. აზრადაც არ მომსვლია მაგ ბავშვის თქვენთან დაკავშირება... თვითონ მაინც იცის ვინ ვარ?! - არა. - უარყოფის ნიშნად თავი გააქნია

1+1=1 (დასასრული)

-დამიანე, ლიკა ისეთ მდგომარეობაში იყო, ვერ ხვდებოდა რას ამბობდა. - ამ დღეების განმავლობაში პირველად ამოიღო ხმა. -სიმართლეს ასეთ მდგომარეობაშიც ამბობენ. - ნერვიულად ჩაიცინა დამიანემ. -ეს სიმართლე არ არის, შენ არ შეგეძლო... -არ მინდა ამაზე ლაპარაკი,

ჩემი ისტორია

გამარჯობათ მე ირაკლი მქვია, ვარ 16 წლის. არცთუისე სიმპატიური თუმცა, საკუთარი თავი ძალიან მომწონს, არ მაქვს ჩემი აზრით განსაკუთრებული ცხოვრება თუმცა არსებობს ბევრი რაღაც რაც თქვენ დაგაინტერესებდათ. ლექსებს ვწერ, მოთხრობებს და სტატიებს. ბავშვობაშივე

მია

ზაფხული, ღვთაებრივი ზაფხული დრო რომელიც გინდა ,რომ არასდროს დასრულდეს. რა მშვენიერია არა? მზე, ზღვა , მეგობრები, გიჟური თავგადასავლები. თუმცაღა ეს ჩემთვის არარის, იცით ძალიან რთულია იცხოვრო ამ გიჟურ სამყაროში,როცა ყველა გიჟს გიწოდებს. მე ვფიქრობ,