ჭორფლიანი ( 3 თავი)

-აიჩემეს წაგვიყვანეო ჩემი მამიდაშვილები არიან-უფრო მარკვევს სიტვაციაში -გასაგებია-ვბურტყუნებ და გზას ვაგრძელებ ერთი საათის განვმალობაში ვუყურებ, როგორ ელულება თვალები და საბოლოოდ, რომ ეღირსა ჩაძინებას სიჩქარეს უფრო ვუმატე. კიდევ 6 საათიანი სიარულის

ცეცხლისფერი (თავი მეორე)

- მართალია ეს კაბა მოუხერხებელია, მაგრამ მთლად ისეთი ცუდიც არ არის რომ ვერ მოგკლა!- დაისისინა გოგონამ რაზეც ჰენრის გაეცინა. - ოჰოო, ცეცხლისფერთან ერთად ცეცხლოვანიც ყოფილხარ,თუმცა ახლა წინ ისეთი სანახაობა მეშლება რომ სიკვდილი ამად ნამდვილად ღირს ! -

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი15)

ღმერთო არ მჯერა რომ ამას ვაკეთებ, მაგრამ სიმართლის გაგება მინდა. ვიცი რომ ლაშას ვუყვარდი და რაიმე სერიოზული მიზეზი ექნებოდა ჩემი მიტოვების, მაგრამ იქნებ ყველფერი მოიგონა და თამუნა მართალია? რაც არ უნდა იყოს სიმართლე უნდა გავიგო და დასკვნებს შემდეგ

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეათე )

- რათქმაუნდა მიყვარხარ . შენ თუ ამდენი ხანი იმის გარკვევას ცდილობ მიყვარხარ თუ არა , მალადეც რა . - მოწყენილმა ჩაილაპარაკა . აშკარა იყო იმედები გავუცრუე. - შენ გგონია ყველა ჩე მოსწავლეს ასე დავყვები წინ და უკან ? შენ გგონია ასე მომყავს ყველა აქ და

პირველად რომ დაგინახე... (3)

-რატო კითხულობ დაგაინტერესა? -არა ისე... -ძაან ცუდი ისტორია აქ და იმიტო. -რა ისტორია? -ოჯახს უჭირდა მაგრა რა, ვერ მიდიოდა უნივერსიტეტში, მამამისს კომპანია ჰქონდა და გაკოტრდნენ,

აქ სიტყვები ზედმეტია (პირველი თავი)

როგორც კი ნუცა გავიდა ლოგინზე ჩამოვჯექი და ღრმად ჩავისუნთქე. 5 წლის შემდეგ ციურმა ანგელოზმა გადაწყვიტა, რომ ხორცი შეისხას და საუფლო მიწაზე დაეშვას. ეგ გეგმის გარეშე არ დაბრუნდებოდა. ესეიგი "ომი" დაიწყო არა ბატონო ალექსანდრე? ძალიან კარგი, მაშ დროა

ბიჭი კაფედან თავი 5

სიმშვიდეს თუ დაკარგავ, დაიწყება ემოციების ქაოსი.აბობოქრდება შენში ყველა გრძნობა რომელიც წაგლეკავს და სასოწარკვეთილებამდე მიგიყვანს.მოთმინება დაკარგული ისეთ შედეგამდე მიხვალ რაც საზიანოა შენთვის. მე კი ვგრძნობდი როგორ მიწვავდა შიგნეულობას

13 გვირილა (სრულად)

-დათა რა გინდა? კარების გაღების თანავე ვკითხე. -შენც გამარჯობა გამიცინა.

საშინელი წესები გასართობად

გუშინ თითქმის ყველა გამოთვრა,მაგრამ ლიზი განსაკუთრებით მძიმე მდგომარეობაში იყო.ამას სალიოს სისულელეებიც ემატება.ამჯერად კარების გასაღებად წავიდა - ანაა! - რა? - ვიღაც უცხოა და უნდა გავუღო ხო? - ხო სალიო,პირველ რიგში უცხოებს უღებენ კარებს - თვალები

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი19)

ლუკა ოთახიდან გავიდა. გავიგონე ნაბიჯების და კარის ხმა და მივხვდი რომ სადღაც წავიდა. რაღაც მომენტში მესიამოვნა მარტო დარჩენა, როცა ცუდად ვიყავი, ან გაბრაზებული, ან მოწყენილი, მოკლედ როცა ფიქრი და საკუთარ თავთან მარტო დარჩენა მჭირდებოდა, ბაღში