ნდობის ფასი (თავი II)

–ამ სიმღერას ერთ საოცარ გოგოს ვუძღვნი, რომელმაც ჩემი ცხოვრება ძირფესვიანად შეცვალა–ასე დაასრულა თავისი გამოსვლა და დამტოვა გახევებული, გონს მხოლოდ მაშინ მოვეგე, როცა ჩემკენ მომავალი დავინახე, ბრბო გადაკვეთა, მომიახლოვდა, ხელში ამიყვანა, ზურგზე

ილიანა

მიმართულება მარტოობიდან მარტოობისკენ ჰქონდა აღებული.რაღაცნაირად მოჟამული ჰქონდა სახე,თუმცა ნაკვთებით დიდ სილამაზეს დაატარებდა.მერედა მისი თვალები?ჰაერივით გამჭვირვალე იყო,შეხედავდი და იკარგებოდი მის სულში.ფარდაც არ ჰქონდა მის დასაფარავად,ან კი რა

დემონი ( ჩრდლების თამაში ) თავი 8

-თვალები დახუჭე!-მიბრძანა ნაილმა, ცრემლები ლაპალუპით მომდიოდა. თვალები ძალაუნებურად დავხუჭე და გაისმა კიდევ ერთი გასროლის ხმა.თვალები აღარ გამიხელია, მხოლოდ ერთზე ვფიქრობდი. ზეინმა ყველა მომიკლა ვინც მიყვარდა, ვისთანაც ვმეგობრობდი.

ტკბილი წვიმა (მეშვიდე თავი)

დაამთავრა,მისი ყურადღება ანას ხელებმა მიიპყრო.უფრო სწორად ბეჭედმა,რომელიც მის თითზე დაინახა.უცნაურმა გრძნობამ შეიპყრო ერთიანად. ანამ შეამჩნია,რომ კატო მის ბეჭედს უყურებდა და ხელზე თვითონაც დაიხედა,შემდეგ გაეღიმა და მზერა ისევ ბეჭედზე გადაიტანა.

მომვლელი (ნაწილი II) თავი 15

არ შეეძლო ,ახლა გაეღვიძებინა და ეყვირა არც მერე შეეძლო და ვერც ხვალ შეძლებდა რამე დააეშავებინა და ერთადერთი რისი სურვილიც ახლა ქონდა მისი კოცნა იყო ..და იმდენად ძლიერი სურვილი რომ ყველა სხვას ფარავდა :წყენასაც ,გაბრაზებასაც და ზიზღსაც რომელსაც თავის

მაბედნიერებ! (12 თავი)

შუა დღით ალექსანდრე ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა. საათს გავხედე 5 სრულდებოდა. -ხო ერეკლე..კაი წამოვალ-უთხრა მოკლედ მერე კი მე მომიბრუნდა-უნდა წავიდე გვიანობამდე არ მოვალ თუ გინდა შენ გააგრძელე ძილი-მითხრა, მაკოცა,გაემზადა და წავიდა მე ისევ ისე ჩამეძინა.

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამერვე თავი)

ხშირად ეუბნებოდა ნიკოლოზი, რომ ყველაზე სწორი შეფასება, ადამიანზე შექმნილი პირველი წარმოდგენაა. პირველი შეხვედრისას ნაკლებად გიცნობენ, ნაკლებადაც გერიდებიან და ნაკლებადაც თამაშობენ. ამ დროს შენც გულით უმზერ და როგორც წესი, ინტუიციაც ნაკლებად

ძიძა თავი მეექვსე

დილით 7საათზე გამეღვიძა,სწრაფად წამოვდექი, საწოლიდან.გარეთ წვიმდა, ისე კარგად მახსოვს მე რომ სკოლაში წავედი, მაშინაც სასტიკად წვიმდა, მე კი ტირილით ვსკდებოდი.შხაპი მივიღე. შავი კლასიკური შარვალი, მუქი შვინდისფერი როლინგი და ბათინკები ჩავიცვი, ტყავის

ბიჭი კაფედან თავი 2

ჩემი დილა ყოველთვის ნონას ქოთქოთით იწყებოდა -ნინია გაიღვიძე დაგაგვინადება.რანაირი გოგო შენ ხარ ,ვერ ვხვდები.ცოტა ადრე რომ ადგე, გაიპრანჭო ხომ შეგილია მარტო წყლის გადავლება და თმის დავარცხნა ხომ არარის არაა.ყოველთვის მეცინებოდა ნონას ასეთ

ნდობის ფასი (თავი I)

ერთი შეხედვით, ჩვეულებრივი დილა ჩვეულებრივად დაიწყო.. „მიშკი-მიშკი-ს“ ვუყურებდით, მერე „მაშა და დათვს“, „ადამიანი-ობობას“ და ათას მსგავსს.. -პოლიციის მანქანა მისდეევს-განწირული ყვიროდა ჩემი დისშვილი.. -როგორ ახველებს ისევ-ამოიოხრა დედამ და წამალი