ჭირვეული 7

-სუფთაა,-ვალერიამ სათამაშო იარაღით შეიარაღებულ დენიელს ანიშნა მოსულიყო -აქ იდარაჯე,-დაიჩურჩულა დენიელმა და კარის სახელური ფრთხილად ჩამოსწია -კარგი მიდი,-ვალერია კართან გაიმართა და აქეთ-იქეთ დაიწყო ყურება

ბედისწერის მნიშვნელობა (1 თავი)

შემოდგომის დადგომამდე 1 თვით ადრე..... ზაფხულის ერთ-ერთ ჩვეულებრივ დილას,"მირა გრიგოლია" სავარჯიშოდ წავიდა, თბილისის ერთ-ერთ ქუჩაზე,ყოველ დილით ვარჯიში უკვე ჩვევად ქცეოდა.

ექიმები (მეორე თავი)

ოპერაცია ხუთ საათს გაგრძელდა, ძნელი აღმოჩნდა ორივე ფეხის გამთელება, თუმცა თამთა სულაც არ იყო დაღლილი, ემოციებით სავსე იყო, მართლაც რომ ორთოპედიის ბუკეტი შეხვდა. ადრენალინის მოზღვავებას გრძნობდა უნდოდა ბოლოხმაზე ეყვირა უნდოდა ყველას გაეგო რამხელა

საშინელი წესები გასართობად

გუშინ ძალიან ბევრი ვიწვალეთ.ლიზისთან ანნა და სალიო გავუშვით,მათ რომ გაერთოთ.დღევანდელი დღე რომ რამემ გააფუჭოს ალბათ გავგიჟდები...დილით უკვე მოასწრეს ჩემმა საყვარელმა დისშვილებმა ჩემთვის ნერვების მოშლა.საერთოდ დანიელმა ამიშალა ნერვები ისევ იმ იდიოტზე

რატომ გადავეყარეთ ასეთ იდიოტებს

- მაგდენი ლაპარაკის ნაცვლად რომ შეტრიალებულიყავით უბრალოდ არ შეიძლებოდა? -კი მაგრამ სხვის დაკრულზე ცეკვს არ ვაპირებ -ცეკვა არც მიტხოვია ერთი პატარა ილეთსი კერძიდ ბრუნის გაკეთება გთხოვე-ვუთხარი ირონიულად რასაც ბიჭის გაბრაზება მოყვა -შენს ადგილზე ასე

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (თავი 1)

ყველაფერი იდეალურად იყო, იდეალური სახლი, იდეალური უნივერსიტეტი, იდეალური მეგობრები, იდეალური კალათბურთის გუნდი, მაგრამ ახლა ყველაფერი იცვლება. მე და დედა ამ სახლს ვტოვებთ და სრულიად სხვა ქალაქში გადავდივართ საცხოვრებლად, ჩემს არ ვიცი როგორ ვთქვა

დრამიონი 5 თავი

დარბაზისაკენ წავედით უკვე სადილის დრო მოსულიყო. შესვლისთანავე დრაკომ თავისი ცალყბა ღიმილი მომაგება და თვალი ჩამიკრა, ამრეზით გავხედე და ადგილი ჰარისა და რონს შორის დავიკავე. კი მაგრამ რატომ უნდა დრაკოს მისი "დროებითი შეყვარებული" გავხდე რა აქვს

ძველი პიანინო - 73

- ხელოვნების სიყვარული, სილამაზისა და მშვენიერების აღქმა დაბადებისთანავე სულთან ერთად ისახება და მასთან ერთად იზრდება. - მართლა? - კი, მართლა!

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეექვსე )

ნენსი გაიღვიძე , უკვე თორმეტი საათია - ჯერ კიდევ ძილბურანში ვიყავი ალექსანდრეს ხმა ყურში რომ ჩამესმის. - დამაძინე რა , დღეს მაინც არ მივდივარ სკოლაში . - დავიბუზღუნე და ბალიში უფრო ჩავიხუტე. - კი ბატონო თუ არ გინდა სვანეთის დათვალიერება , რა

მარწყვის სურნელი (18)

საბოლოო ჯამში დაღლილი მივლასლასებდი ოთახამდე წერეტელზე აკრული, სამახსოვროდ და დილამდე სამყოფად მკოცნიდა და მიდიოდა, მე დედას ველაპარაკებოდი და მთელი დღის ინფორმაციას ვუკაკლავდი, მარიგებდა, მეფერებოდა და მეხვეოდა ტელეფონში, ერთს გემრიელად