მომვლელი (ნაწილი II) თავი 10

-არ მოვიშორებ. შენი არაფერი არ მინდა უბრალოდ მინდა გცოდნოდააა და მეტი არაფერი.მე მივხედაავ შენ საერთოდ არც შეწუხდები სწრაფად მიირბინა დივანთან და ჩანთას ხელი წამოავლო. გონებული იდგა გიგი ნუთუ ასეთ ამაზზრზენია ანას თვალში რომ იფიქრა ამას მოსთხოვდა ??

ძველი პიანინო - 57

მიმის სიტყვებმა პიპა წამით ადგილზე გააშეშა, თუმცა მალევე მოეგო გონს: - არ დაგსიზმრია და არც მოგჩვენებია, სულ ორი წუთით გადავედი, აი იქ - ქუჩის მოპირდაპირე მხარეს, თითის მინიშნებით მარკეტისკენ გაახედა. - შოკოლადებიც წამოგიღე, ვიცი გიყვარს. – თავისი

მარწყვის სურნელი (16)

კარზე კაკუნია, ნეტავ ახლა მაინც ვინაა.. მგონი დღეისთვის საკმარისია , მობეზრებული ვაღებ კარს და ჩემს წინ მდგარ უფრო განადგურებულ წიკლაურს რომ ვხედავ გული მეკუმშება მაგრამ დაქალური წიკები მეწყება, ლანძღავ და მისგან პასუხს რომ ვერ ვიღებ ვჩუმდები -

პეპლები (ნაწილი 1)

წვიმა კი ცუდია. როცა წვიმს ცივა. ძალიან ძალიან ცივა ... მძულს წვიმა,მძულს ეს ქალაქი. ალბად იმიტომ,რომ ჯერ არ ვიცი აქ რა მომელის,რას მივაღწევ.. მაგრამ ვიცი რომ კარგს არაფერს,გული მიგრძნობს უფსკრულისკენ მომიწევს გაქცევა,შიგნით ჩავარდნა და სამუდამოდ

შეგეჩვიე 24 თავი

-მალე თებეა, მალე მივალთ ცოტაც გაუძელი ჩემო მამაცო გოგო კარგი? -თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია და სუნთქვა დაიწყო. ღრმად აუდიოდა გულ-მკერდი. ყოველ წამოტკივებაზე თითო სანტიმეტრით პატარავდებოდა მეგონა. როგორც იქნა სავადმყოფომდე მივაღწიეთ რეინჯერებმა

*ბაიკერშა* (1თავი)

მოგესალმებით.მე მარიამი ვარ.მოფერებით მარიოს მეძახიან.მყავს უფროსი ძმა ალექსი,დედა და ბევრი ძმაკაცი.მამა თხუტმეტი წლის ასაკში გარდამეცვალა.დედა საზღვარგარეთ მუშაობს.ვმონაწილეობ მოტო რბოლებში და მინდა გითხრათ,რომ წარმატებული მოტორბოლელი ვარ.ჯერ

როიალები (10)

*** ჩაბნელებულ, წვიმისაგან დამპალ ქუჩაში მიბარბაცებდა სილუეტი. დაბალი ჩრდილით ჩანდა, როგორ მიათრევდა თითებს შორის მოქცეულ ბოთლს და თითო ამოსუნთქვას შხამად აყოლებდა.

სიმშვიდემდე შეშლილი(15)

-აბა სად მივდივართ? ვისთან აპირებდი შეხვედრას ჩიტო?- მიყურებს და სიტყვის თქმას ვერ ვასწრებ ხელზე რომ მეხება ვიღაც. -ჩემთან მოდიოდა... როგორ ხარ გოგა?- ისაა? ჩემს გვერდით დგას ? ახლა და ამ ყველაფერს გოგოას ეუბნება? ღმერთო მერედ მოსვლა დაიწყება მალე

ოთხი დღე (სრულად)

-თბილებიც ჩაალაგე დედიკო -ოთხი დღით მივდივარ სამუდამოდ კი არა დედა ჩანთაში მორიგი ჟაკეტი ჩადო და დედამის მობეზრებულმა გადახედა. -რო ჩახვალ დარეკე, ბევრი არ დალიო სიცილით გადაეხვია შვილს და სახლის კარები ანერვიულებულმა მიხურა. -იქ ამბები ატყდებაა

ძველი პიანინო - 56

გოგონა ორიოდე წლის თუ იქნებოდა, პერანგისა ამარა, გაპუწული თმებით, ხელში გაქუცული პლუშის დათუნია ჰქონდა ჩაბღუჯული. „ნუთუ ყველაფერს უყურა?.. ან როგორ ვერ შევამჩნიე... არადა ვიცოდი, რომ მთელი კვირა მარტო უნდა ყოფილიყო...“ დროის დაკარგვა არ ღირდა,