ძველი პიანინო - 48

მხატვარი ისე იყო მოგონებებში გადავარდნილი, რომ არაფერი ესმოდა მიმი რასაც ეჭიკჭიკებოდა... საშინლად არეულ და დაბინძურებულ სახელოსნოში, მიმიმ შემოსვლისთანავე დასუფთავება შესთავაზა, მართალია ეზარებოდა, მაგრამ აბა ვინ მოასვენა?.. დიდი ხნის დაკარგული და

თამაში თავი 2

გულგახეთქილი ვიფართხუნებ ტანსაცმელს და ოთახის ფლოსტებით გავრბივარ გარეთ... მანქანაში ვხტები და ნამდვილ გიჟს დამსგავსებული მივემართები მეიდანზე... თმა გაჩეჩილი თვალებ ჩაწითლებული და თანაც ჩუსტებით... მეცინება მაგრამ ახლა სიცილის დროა?! მანქანას

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 5)

რამდენიმე კვირის შემდეგ თავის ტკივილმა ძალიან რომ შემაწუხა და ამას მხოლოდ სანდრო აღარ ამჩნევდა გადავწყვიტეთ ექიმთან წავსულიყავით. ნუ დედას გადაწყვეტილება უფრო იყო ჩემი იქ წასვლა და იგივეე პროცედურების გავლა ვიდრე ჩემი. ხუთშაბათი დღე იყო. სკოლაში არ

"ნი" "ნე" (თავი9)

აღელვებული ვაწვები ზარის ღილაკს რამოდენიმე წამი,კაკუნზე,შემდეგ ბრახუნზე გადავდივარ და ის იყო შემტვრევას ვაპირებ უცებ რომ იღება,გონებაში დაწყობილი სიტყვები მაშინვე მეფანტება

უცხო ( თავი 18 )

- არ გაინძრე თორემ ადგილზე მოგკლავ! - უსიამოვნო ჟრუანტელმა დაუარა, ადგილზე გაქვავდა. ეშინოდა, მაგრამ არაფერს იმჩნევდა. - ჭკვიანი გოგო ხარ.. - ავხორცად ჩაილაპარაკა.

მორჩილება 32

მარიამი ძალიან განერვიულებული იყო.სავარძელზე ჩამოჯდა და ტირილი დაიწყო.ახლა სულ მარტო იყო,გვერდშიც არავინ ედგა,რაც კიდევ უფრო ამძიმებდა მის მდგომარეობას.საყვარელმა ადამიანმაც კი მიატოვა და ზურგი აქცია.ახლა მხოლოდ ორნი იყვნენ - ის და ბავშვი.მუცელზე

უკარება სრულად

მე მარტის თვრამეტში დავიბადე დედა ამბობს რომ ჩემი ჭირვიული ხასიათის მიზეზიც სწორედ ესაა. დედა თავს გმირად თვლის და ამობობს რომ ჩემთან ერთი დღის გატარება ნორმალურ ადამიანთან გატარებულ თვეებს უდრის. პატარა ქალაქში ვცხოვრობ კარგი ადგილია თუ მარტოობა

თამაში თავი 1

ისტორია რომელსაც მე მოვყვები ნამდვილად არ არის სასიამოვნო წასაკითხი თუმცა ბევრი ფიქრის შემდეგ მაინც გადავწყვიტე დამეწერა... ამაზე შეიძლება ბევრმა ილაპარაკოს ბევრმა გამაკრიტიკოს და ბევრმაც გმირად ჩამთვალეს მაგრამ მთავარია რომ ძლიერი ვარ! მთავარია რომ

სიმშვიდემდე შეშლილი(5)

კარი ზუსტად ცხვირწინ მეხურება და ლამის ვეჯახები . წინ ხელი მხვდება და ადგილზე ვეყინები მისი სუნთქვა რომ მეფრქვევა ყელზე -მკურნალობისთვის გასამრჯელოს არ ითხოვთ ექიმო?

თინა(თავი2)

დაბადების დღემ კარგად ჩაიარა, იმდენი დავლიეთ, იმდენი ვიცინეთ და იმდენი კარგი მოგონება შევმატეთ ამ დღეს.დილას თავი საშინლად მტკიოდა,მეგონა აგურები მედო.. - ჰოდა, გუგამ გამოვიდეთ პახელიაზეო - ნინა მირეკავდა. - სანამ მანდ მოვალ - ამოვიწიწუნე და