მოლურჯო სული... (თავი 8)

თუმცა შენ ამას ვერ გაიგებ, იმიტომ რომ შენ მსგავსი სიყვარული წილად არასოდეს გერგება. მხარზე პლედი გავისწორე და აივანზე გასასვლელი მინის კარი გავაღე. გარეთ ყველაფერს ლეკავდა წვიმა. -ცდები მეც მერგო მსგავსი სიყვარული წილად და ამ სიყვარულს, ჩემი შენდამი

სიმშვიდემდე შეშლილი(4)

გაღიმებულმა მშვიდად დავიწყე წერა, პირველი საკითხის დასრულების შემდეგ გვერდიდან ჩურჩული მომესმა , დახმარებას მთხოვდნენ. გადავხედე და კარნახი დავიწყე. ორი წინადადება არ მქონდა ნათქვამი ჩემი გვარი რომ გავიგე ...ისე გაისმა სიჩუმეში ლექტორის ხმა

თამაში (ნაწილი 7)

საავადმყოფოში უმისამართოდ დავდივარ, კესის ისევ ძინავს და მის სანახავად არ გვიშვებენ. მინდა რომ ვნახო, ვნახო და ყველაფერი ვუთხრა. მინდა ვუთხრა რომ სულელი ვიყავი, და რომ მისით ვამაყობ. მინდა რომ ყველაფერი ვუთხრა, მაგრამ სამწუხაროდ ამას ვერ ვახერხებ.

სამი გზა (თავი 17)

დათას ხმაში ყველაფრის ამოკითხვა შეიძლებოდა. ტკივილის, სიყვარულის, სინანულის, ბრაზის... აბსოლუტურად ყველა ემოცია იგრძნობოდა მის მიერ წარმოთქმულ სიტყვა „მიყვარხარში“ და უკვე კარის ზღურბლზე მდგარი ოლიკო, ადგილს შეეყინა.

ჩემი სიცოცხლის აზრი ხარ!!! (2)

სახლამდეც მივაღწიეთ, ძალიან მომნატრებია ეს ადგილები. სახლში რომ შევედით მაშინვე ჩემი ოთახისაკენ გავემართე და ჩემს ტანსაცმელს ადგილი მივუჩუნე. შემდეგ, კი კვლავ მისაღებში დავბრუნდი. იო იქ არ დამხვდა, ამიტომაც სამზარეულოსაკენ ავიღე გეზი. იო

ცოდვილი მამაკაცი (VII)

ჩემს ირგვლივ ხალხი მოძრაობდა . ლაურაც აქვე იყო და თავის მეგობრებს ესაუბრებოდა . მივუახლოვდი მას და გვერდით დავუდექი , ის კი აგრძელებდა იმაზე საუბარს, რომ მალე პარიზში გადავიდოდით საცხოვრებლად . საუბარში ჩავეჭერი და ირგვლივ მყოფებს მოვახსენე რომ:

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ.

თითქმის ყველა გაკვეთილზე მას ვხატავდი, ფურცელს მაშინ ვდებდი როდესაც მასწავლებელი გვიახლოვდებოდა ეს კი ძალიან ხშირად ხდებოდა. მეხუთე და ბოლო გაკვეთილი სპორტი იყო, ზოგადად 20 ბავშვიდან 19 ფეხბურთს ან იშვიათად კალათბურთს თამაშობდა ხოლმე მიუხედავდ იმისა

ძველი პიანინო - 45

პატარა, ერთსართულიანი სახლის ღია ფანჯრიდან შორიდანაც კარგად ჩანდა, თუ როგორ აფრიალებდა ქარი თეთრ სრიალა ფარდებს. რაფაზე დიდ გამჭვირვალე, სქელ ძირიან ლარნაკში უკვე ნახევრად დამჭკნარ ყვავილებს თავები დაეხარათ და მოწყენილად გამოიყურებოდნენ. ყვავილების

ვარსკვლავის მკლავებში (სრულად)

- ჩემი გემრიელი - ღიმილით ამომხედა - ბედნიერებად დამიდიხარ ძარღვებში.. - რა რომანტიული ხარ ბატონო ილარიონ! - ენას ვუყოფ და უფრო გემრიელად ვთავსდები მის მუხლებზე.

მაბედნიერებ! (7 თავი)

მარი გთხოვ არ გინდა ეს ისეთი საკითხია... -ალექსანდრე გადი.-დავიყვირე ბოლო ხმაზე და ტირილი დავიწყე. -მარი გთხოვ არ იტირო. მარი-ამ დროს ყველაზე მეტად მტკიოდა თუ მნიშნელოვანი აირაფერი იყო რატო არ მეუბნებოდა -მარი რა ხდება რა გაყვირებს- შემოვარდა ოთახში