ცოდვილი მამაკაცი III

კარგით ლაურა . ექვსი საათისაკენ მე დაგელოდებით... ნახვამდის . -შეხვედრამდე ლუის ... ასე დასრულდა სახალისო შეხვედრა. ახლა პირველი თუ იქნება საათი . ჯიბეში რამოდენიმე ფრანკიღა დამრჩენოდა . გავიარე ვარდების ვიტრინა და ვარდებს ვეძებდი ... -რით

როიალები (6)

იმ საღამოს ნიკოლა ბარში იჯდა, ვისკის სვამდა და წინ გადაშლილ ფურცლებზე ახალ მუსიკას წერდა. ხელები საფეთქლებზე ჩამოისვა, თვალები ეწვოდა, დაღლილი და დატანჯული იყო, მაგრამ გაჩერება არ შეეძლო.

მონსტრი (თავი 7-8-9)

-შენ ხარ ჩემი ცხოვრება,შენ ხარ ჩემი ყველაფერი!-ლუსის ყურთან ამოიჩურჩულა ნაილმა-შენ ვერ ჩაერევი ჩემს ცხოვრებაში რადგან თვით შენ ხარ ჩემი ცხოვრება! -მიყვარხარ!-ამოიჩურჩულა ლუსიმ ,ნაილი საწოლზე წამოწვა და გვერდით ლუსი მიიწვინა,უხაროდა რომ მის გვერდით

ცოდვების გამო?..(21)

ცრემლებმა მიღალატა.. სიტყვას ვეღარ ვამბობდი მისი სუნით ვივსებდი ფილტვებს და დამახსოვრებას ვცდილობდი. -როგორ ხართ?.. პასუხი ვერ გავეცი, მხოლოდ თავი დავუქნიე, მის კისერზე მოხვეულ ხელებს ვუჭერდი, თითქოს ამით დავაკავებდი. -მაპატიე.. უფრო მიმიხუტა,

სამი გზა (თავი 12)

რამოდენიმე საათში, დათა იატაკზე ეგდო. ცარიელი ბოთლები ირგვლივ მიმოებნია და ნამთვრალევი თვალებით შესჩერებოდა ჭერს. გაუთავებლად იმეორებდა ოლიკოს სახელს.

დარჩი , რა

„ -რას აფასებთ ადამიანში? -მთავარია , უშვალო იყოს. არ მიყვარს ისეთი ადამიანები, რომლებიც შენ მიმართ გულწრფელები არ არიან. მიყვარს უბრალო ადამიანები , ისინი ყოველტვის ბუნებრივები არიან , მათ არ სჭირდებათ თავის მოჩვენბა ჭკვიანად ან სულელად , ისინი

ბედისწერა თუ...(სრულად)

როგორც ყველა,ალბად მეც ბუნების აღწერით ან გრძნობების გადმოცემით უნდა დავიწყო,თუნდ მაღალფარდოვნი სიტყვებით, მაგრამ არა!მოდით ყველაფერი ჩვეულებრივად იყოს. ჩვენ სამნი ვართ:მე-ლანა,ანუკი და მართა.ეს ამბავი ანუკიზეა, მე მისი Love story-ის შესახებ

ძველი პიანინო - 40

მხატვარი ცდილობდა წარმოედგინა, როგორი შეიძლებოდა ყოფილიყო მკვლელის თვალები... შმაგი, გაბოროტებული, შურისძიებით აღსავსე თუ ნაღვლიანი, სასოწარკვეთილი, ემოციებისგან დაღლილი და განადგურებული... - სოციოპათია თუ ფსიქოპათი>?.. ისე თუმცა რა მნიშვნელობა

სადღაც შორს... მთებში თავი 34

.... და ახლაც - ოთხი მეგობარი გერგეთის სამებაში იდგა, . უფალს მადლობას სწირავდნენ ამ საჩუქრისთვის.ამ სიყვარულისთვის, ამ ბედნიებისთვის, რაც მათთვის გაიმეტა ღმერთმა. ამ პატარებისთვის ეზოში რომ დაბროდნენ და მთებს თავიანთი ბავშვური შეძახილებით და

სხვა ხედი

ხანდახან, ემოციების ზღვა შიგნიდან შემოგაწვება ხოლმე, თითქოს ზვირთებად ქცეული სიტყვების ნაკადი ცდილობს დაანგრიოს უხილავი საზღვრები და გადმოინთხეს ხმელეთზე. მიწა, მიწიერება რეალობასთან და ყოველივე რეალურთან ასოცირდება, მაგრამ არსებობს კი ზღვარი