გრძნობების მორევში(4)

-ჩემი მოუსვენარი ცოლის დამსახურებაა რომელმაც არ იცის რომ მთვრალ ქმარს რომელსაც ჭკუას აკარგინებს ხელები არ უნდა უფათუროს - მისკენ დაიხარა ამღვრეული თვალებით და ტუჩზე ნაზად შეეხო თან ლაპარაკობდა შემდეგ როცა ხელების შეხება იგრძნო წელზე რომელიც ნელა

ასეც ხდება ხოლმე (22 თავი)

ნიკოლოზი დაბნეული დაჰყურებდა ატირებულ გოგოს, რომელიც კისერზე ჩამოკიდებოდა და ხელის გაშვებას არ აპირებდა. ყოყმანის შემდეგ მოჰხვია ხელები წელზე და ნაცნობი სურნელი ღრმად ჩაისუნთქა. უცნაური გძნობა ჰქონდა, თითქოს უცხო და თითქოს ნაცნობი სიტუაცია

მონსტრი (1-2-3 თავი)

-დამტოვე მარტო!-დაიყვირა კიდევ ერთხელ და სარკეს მუშტი დაარტყა,ტკივილმა თითქოს გონზე მოიყვანა და გაოცებულმა მოათვალიერა იატაკი. "მე არასდროს მიგატოვებ! მუდამ შენს თავში ვიქნები!" -მგონი ჭკუიდან ვიშლები!-ამოიჩურჩულა ნაილმა და კედელთან ჩაიკეცა.

ტკბილი წვიმა (მეხუთე თავი)

სასწრაფო დახმარების მანქანა საავადმყოფოსთან გაჩერდა.ალექსი სასწრაფოდ შეიყვანეს შიგნით.სისხლდენა იმატებდა,ანა ექიმებს უკან მისდევდა ,მაგრამ საოპერაციო განყოფილებასთან შეაჩერეს, სასოწარკვეთილებისგან მუხლები მოეკვეთა,იატაკზე დაჯდა და სახეზე ხელები

ბედნიერების კვალდაკვალ ნაწილი 2

მაგრამ ჩვენი თითოეული ქმედებით მათ განუზომელ ტკივილს ვაყენებთ. ყველაზე მეტად კი ჩვენს საკუთარ თავს ვსჯით და ბედნიერებისკენ მიმავალ გზას ვუჭრით. თავისუფალი ქმედებებისკენ ჩვენი ტკივილი გვიღობავს გზას. ჩვენი სიამაყის გამო გულშივე ვკლავთ გასაჭირს,

კომა თავი 3

_გეყოფა  დალევა!ვინ მიგათრევს მერე სახლამდე ?! _ცოლივით ნუ მეჯუჯღუნები ,რამდენსაც მინდა იმდენს დავლევ! თითს ჩემსკენ იშვერს და მიმტანს კიდევ სთხოვს სასმლის მოტანას.

გრძნობების მორევში(3)

-ცივია თან ჩქარი და შეიძლება დინებამ წაგიღოს გვიანია უკვე ცოტახანს გავჩერდეთ და მერე წავიდეთ- ალექსმა დაასრულა და წყალში ჩახტომის ხმაც გაიგონა გვერდით მოიხედა და მარიამის ფეხსაცმელები დაინახა მხოლოდ - მარიამ რა ჯანდაბა გააკეთე - დაიყვირა და ქვემოთ

უცხო ( თავი 6)

ადამიანი ისეა მოწყობილი, როცა ბედნიერია, იმაზე არ ფიქრობს, რომ ერთ დღესაც დაკარგავს. როცა ყველაფერი დაგეგმილი აქვს, ვერ წარმოუდგენია გეგმების შეცვლა. არადა ყველაფერი შეიძლება უარესობისკენ შეიცვალოს.ძალიან ეძინებოდა, ვეღარ კითხულობდა. დღიური გვერდზე

როიალები (4)

ბელას უგონო სხეული ესვენა მახარაძეს მკლავებში და სისხლით მოსვრილ სახეს უკოცნიდა. მკერდის ქვემოთ, მუცლიდან სისხლის ჩანჩქერი იღვრებოდა, თითქოს ერთბაშად გამოჰქონდა სხეულიდან ყველაფერი, რაც ნიკოს მასში უყვარდა.

დაბრუნება (სრულად)

ფანჯრის რაფაზე ვზივარ და სიგარეტს ვეწევი. ღამის სიჩუმეს საათის წიკ-წიკი და შოპენის ნოკტურნი არღვევს. ლამპიონებით განათებულს ბაღს გადავყურებ და მახსენდება ყველი დღე ერთად გატარებული. მონატრებულს, თვეებით უნახავს ამ ბაღში რამდენჯერ დამლოდებიხარ?!