მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?! ...9...

ყველაფერი თითქოს ისე მიდიოდა, როგორც გოგონას უნდოდა თუმცა ის შიში რომელიც თავს დროდადრო ახსენებდა და არ ანებებდა,შიგნიდან ჭამდა. არ იცოდა რატომ ან რისი ეშინოდა. როცა კონკრეტულად, რაღაცის გეშინია,ერიდები და ფრთხილობ მასთან ურთიერთობას მაგრამ როცა არ

მარტო (თავი 13)

ორი თვე გავიდა მას შემდეგ, რაც ჩემი უცნობის ვინაობა გავიგე. მისი სახელი სამაელია და ის დაცემული ანგელოზია. ეს ბევრ კითხვას ცემს პასუხს. მაგალითად იმას, რომ დემონები და ანგელოზები ნამდვილად არსებობენ... რომ ჯოჯოხეთი მორალის წინააღმდეგ წასულთათვის

ყოველთვის ერთად ( 2 თავი)

გისმენ ნიკა. ვუთხარი და ლოყები სასტიკად ამიწითლდა. -მადლობა გადამარჩინე -არაფრის მე დღეს გადაგარჩინე ხვალ ზეგ ან სხვადროს მაშნ ვინ გადაგარჩენს? -აი ეგ უკვე შენი საქმე აღარ არის. მითხრა და წავიდა დედაჩემს და მამაჩემს 1 წლის შვილი დარჩათ ის სულ ჩემთან

მხოლოდ შენთვის (თავი 1)

-ლოყა მეტკინა, დანაშაული უნდა გამოისყიდო. ახლა ვამჩნევ მის გაბრაზებულ სახეს. -როგორ? უხეში ტონი არ მიქრება და თვალებში ვაშტერდები. -შენნაირებმა უკეთ იცით გამოსასყიდი ამბები. ცალყბად იცინის და მთლიანად მათვალიერებს.

ნინი and დამიანე (დასასრული)

დილით საწოლში მარტოს გამეღვიძა, დამიანეს მაისური გადავიცვი და ოთახიდან გავედი. სამზარეულოში ჩავედი, ჩემი ბიჭი ბლინებს აცხობდა. ჩუმად მივეპარე და ზურგიდან მივეხუტე, ჩაიცინა ჩემი ხელები თავისაში მოიქცია და უფრო ძლიერად მიმიკრა ზურგზე. ჩემსკენ

ბედნიერების რეცეპტი (მეთერთმეტე თავი)

განსხვავებულად განვითარდა ელენეს ცხოვრებაში მოვლენები. თორნიკეს წასვლიდან თითქმის ერთ თვეში დედასთან ერთად დატოვა თავშესაფარი. ვერ ვიტყვი, თითქოს ანებივრებდა ქალი, არა, ისე არ გაიგოთ, თითქოს სძულდა გოგონა, უბრალოდ პრობლემებით გადატვირთულ მაიას

ძველი პიანინო - 28

როცა უცნობ ბილიკებს მიუყვები თავი გზამკვლევი გგონია, ის კი გავიწყდება, რომ ერთი ჩვეულებრივი გზააბნეული მგზავრი ხარ და მეტი არაფერი... მიმი სადარბაზოს ჩაბნელებულ ლაბირინთებს მიუყვებოდა, გარეთ მზიანი დღე იდგა, მაგრამ იქ დღის შუქი ძლივს აღწევდა, გზას

ჯიუტი გოგო(დუბლი 10)

ჩამეხუტა ხელები წელზე მჭიდროდ მომხვია უკნიდან თან ყელში დამიწყო კოცნა, ოჰ როგორ მოქმედებს ჩემზე ეს, მთელი სხეული მიცახცახებს, მაკანკალებს, მიხურს, -გაჩერდი.-თითქმის ჩურჩულით ვთქვი.

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (29)

ექიმის სიტყვების გაგონებისთანავე ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს ურო ჩამარტყეს ტავში, გულში თავში ამივარდა რასაც ქვია, ყურები დამიგუბდა და ენა ვერ მოვიბრუნე პირში, ვერც ვხსნი კარგად რა მდგომარეობაში ვიყავი. ენით აღუწერელი, მოულოდნელი, სასიხარულო,

მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?! ...8...

-აუ ნინ ხანდახან მართლა ჭედავ რა-უთხრა დაქალმა ღიმილნარევი ხმით და ფეხს აუჩქარა -დროზე თორემ ვინ წავა უფეხოდ მთაწმინდაზე დაგინახავ-მიაძახა უკვე გაგცეულ მეგობარს და აქეთ-იქით ნელა მოატარა მზერა-ასეეეეე......ახლა რა ვქნა?-თავისთვის დაიწყო ლაპარაკი-