დაუჯერებელი 'თავი 8'

დღეს ჩემი ოცდამეორე დაბადების დღეა, დილიდან კარგ ხასიათზე ვარ, ვიღებ საჩუქრებს ნათესავებიდან და მიხარია, ჩემ ძმებს რათქმაუნდა ჯერ არაფერი უჩუქებიათ, თუმცა ვიცი საღამომდე მაჩუქებენ, უნივერსიტეტში ვარ, რადგან ორშაბათია, ანანოსთან ერთად ვზივარ

ქუჩის სამოთხე (მეხუთე თავი)

წამო ჩვენ გავიდეთ. მითხრა დამიანემ და გარეთ "გამათრია". - შენი აზრით, გავიმარჯვებთ? ვკითხე და მის მკერდს დავაკვირდი. მშვიდად ადიოდა და ჩადიოდა. მიწაზე დაჯდა და მეც თავის გვერდით მომისვა. მხარზე მიმიხუტა და უსასრულობას გახედა. ცხელი სუნთქვა

Dream! (თავი 2)

სახლში მისული ოთახში ავიდა და იქიდან საღამომდე თითქმის არ გამოსულა . ისევ უსასრულობამდე ფიქრები ოცნებები ,რომლის აღდგენაც რთულია. მუსიკები ჩართო და ხატვას შეუდგა .ვერაფერი რომ ვერ მოიფიქრა ალექსის ხატვა დაიწყო , ცოტახანში გადაიღალა და ხატვას შეეშვა

ძველი პიანინო - 6

ფიფო ცოფებს ყრიდა. სამსახურშიც უამრავი პრობლემა დაუგროვდა. რამდენიმე გაუხსნელი საქმე კისერზე აწვა, ცალკე უფროსობა აჩქარებდა, ცალკე მიმის უპასუხისმგებლობაზე ეშლებოდა ნერვები. მიუხედავად დატვირთული მუშაობისა, მაინც მოახერხა და ოთხჯერ მიაკითხა სახლში,

ნინი and დამიანე (XX ნაწილი)

დილით გვიან გამეღვიძა, გამიკვირდა, ალბათ იმიტომ, რომ ჩემმა მეფემ ტკბილი ძილი მისურვა. ჩემ ფიქრებზე გამეღიმა, საწოლში ვინებივრე ცოტახანს, შემდეგ ავდექი თავი მოვიწესრიგე და ქვემოთ ჩავედი. ეს ხალხი სულ აქ როგორ უნდა იყოს? ხუმრობით, რა თქმა უნდა. თვალი

შემთხვევითი არჩევანი(ნაწილი4)

დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა.ტუმბოზე დადებულ ტელეფონს მივწვდი -გისმენთ?,,ვუპასუხე მოგუდული ხმით. -ტასო, შორენა ვარ.,,გავიგე ქალის წკრიალა ხმა მობილურში. -ხო, შორე გისმენ -ტასო მაპატიე რომ გაგაღვიძე, ბატონი ლევანის დავალებით გირეკავ. მთხოვა

შენ ჩაგიფიქრე მაშინ თავი 6

ძალიან ნაზად და დიდი გრძნობით ეხებოდა გიგის ტუჩები თათიას ბაგეს , დახუჭული თვალებით თნ ისე ნაზად თითქოს ეშინია , რამე არ დაუშავოს, თათია კი გამოეთიშა გარე სამყაროს და მთლიანად სასიყვარულო ფანტაზიას მიეცა, გოგონას ლოყები შეფერადებულიყო წითლად,

მარტო (თავი 3)

სახლში ვარ! ჩემს ციხესიმაგრეში ვარ! აქ ყველაზე დაცულად ვგრძნობდი თავს იქამდე, სანამ საკუთარი თვალების შემეშინდებოდა. გადავწყვიტე ყველა სარკე, რაც სახლში მქონდა, თავიდან მომეშორებინა... ჩემი წითელი, უხეში და ურჩი თმა შევიკარი. უშველებელი ნაცრისფერი

2.მხიარული რომანი

-თეკლა , მოვედით გოგო, გაიღვიძე.- გიომ ფრთხილად შეამნჯღრია მძინარე. თეკლამ თავი წამოსწია და ბნელში ჩაძირულ, ძველ სახლს ახედა. -აქ ცხოვრების როგორ არ გეშინიათ?-ამოიბლუყუნა ნამძინარევმა. -მამაჩემი აქ გაიზარდა, ჩვენი საგვარეულო სამოსახლოა.-

ლელო (თავი 2)

თამაში დამთავრდა. მახოს და ქეთოს ენა არ გაუჩერებიათ. მაგათ რო გავხედე თვალები გადავატრიალე. ჩემს ამ რეპლიკაზე ალექსანდრეს გაეცინა. - ვითომ უხეში გოგო. - გავხედე. ცალი წარბი გამომწვევად ავუწიე. - ვითომ-ს გაჩვენებ ახლა. ადექი თორე ჩავრჩით დინამოზე