ჯილი (საცდელი თავი)

-ყველაფერი რიგზა?-იკითხა დედაჩემმა როცა დაინახა როგორ დავეცი დივანზე და ამოვიოხრე -ჰო დედა ყველაფერი გადასარევადაა საიკსი დამნაშავედ სცნეს და ახლა სიკვდილით დასჯიან მე მკვლელი ვარ,-დედას შეშფოთებული თვალები ჰქონდა -რას ამბობ შვილო?

ის (1)

ის იყო ერთადერთი. მეც ვიცოდი და მანაც იცოდა. ჰო, ჩემთვის ერთადერთი იყო და შეუცვლელი.. დროსთან ერთად მივხვდი ამ ყველაფერს.

შენ შემცვალე (Chapter 20)

- კარგი მზად ხარ ? - კარები შემოაღო ბექამ და მეც გამომეღვიძა. - ხომ გითხარი აღარ დაიძინოთქო? - სიცილით მოვიდა ჩემთან და საწოლზე ჩამოჯდა. - ცოტახანი მაცადე დედა ხარ ? - ამოვიკრუსუნე და თავი ბალიშზე დავდე. ძილის გაგრძელება ვცადე თუმცა მისმა მწველმა

ღმერთებისა და მონსტრების მიწაზე (VIII თავი)

-არაფერს იტყვი? - მამაკაცის კითხვამ გამოაფხიზლა. მის თვალებში არსებულმა რაღაც უცხომ, იდუმალმა, მტივნეულმა და მომნუსხველმა კი საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებაში დახმარება გაუწია. -თანახმა ვარ.. გამდმოვალ შენთან საცხოვრებლად.

შთაგონების წყარო (V ნაწილი)

იმის გარკვევის შემდეგ, რომ ცამეტი წლისას დეპრესია მქონდა დედამ მაიძულა სპეციალურ გუნდში მეც გავწევრიანებულიყავი, სადაც ერთ-ერთი დამფუძნებელი ყველაფრის მოყოლას გვაიძულებდა, ვითომ სრულიად უცნობი ადამიანებისთვის ძალიან საინტერესო იქნებოდა ჩვენი

მგონი შემიყვარდი (დასასრული)

თვალები,რომ გავახილე მაშინვე ნესტის სუნი ვიგრძენი.ბნელოდა ვერაფერს ვხედავდი.არა!თვალებზე რაღაც მახვევია.პირიც აკრული მაქვს.ხელები და ფეხები შეკრული და მგონი სადღაც სარდაფის კუთხეში ვგდივარ.აქ როგორ მოვხვდი არაფერი მახსოვდა,მხოლოდ ის მახსოვს,რომ

ნინი and დამიანე (XIV ნაწილი)

გამწარდა თან როგორ, ვაიი. თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა და ერთი სული ჰქონდა რამე დაემტვრია. ხელები მომუჭა, ყელზე ძარღვები დაეჭიმა, ამ დროს უფრო მიმზიდველია, ფუ ნინი გაჩერდი რაზე ფიქრობ. არაფერი უთქვამს ისე გავიდა სახლიდან, კარი, რომ გაიჯახუნა ლამის

ვინ თუ არა შენ! (თავი 1)

ახლაც შენს წინ ვდგავარ სახელოშეხსნილი ზოლიანი სამოსით და ხარბად ვქაჩავ მარლბოროს ერთ ღერს და ვფიქრობ... ღირს ახლა ჩავიცვა და წავიდე? ოღონდ სულ წავიდე. მზერა შენსკენ გადმომაქვს. ორი წლის ბავშვივით გძინავს, მშვიდად. მერე ვფიქრობ, რომ უშენობა

Secret/საიდუმლო (თავი 3)

სამი დღე უაზროდ გავიდა, ისეთი არაფერი მომხდარა, უბრალოდ ლილის საუკეთესო მეგობარი მარტინა გავიცანი და მივხვდი რატომაც იყო ლილი ასე ძალიან შეცვლილი. ადრე სხვა გოგონებთან მეგობრობდა, მაგრამ როგორც ჩანს მათთან კავშირი გაწყვიტა და ახლა მასთანაა. სიმართლე

normal people scare me (თავი 2)

უკვე 2 წელია ფსიქიატრიულში ოთხ კედელში ვარ გამოკეტილი და საშველი არ ჩანს... არაამქვეყნიური არსებები ისევ მოდიან მაგრამ ისე ხშირად აღარ. თითქოს ვერ აღწევენო. მე ხომ სულ ექიმები მაკვირდებიან თუ ვინმე მოვა ისინიც დაინახავენ და გიჟად აღარ ჩამთვლიან.