თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (5 თავი)

კარები გამოვაღე თუ არა შევეჩეხე სიკვდილივით შავ თვალებს, ადრე თუ ეს თვალები ციმციმებდნენ ახლა საშინლად ჩაწითლებული და სევდიანი ჩანდნენ, ოღონდ მარტო თვალები არ გამოიყურებოდა ცუდად მთლიანად ბექა არ უნდა ყოფილიყო სახარბიელ მდგობარეობაში ტუჩი გახეთქილი

მთვარის დღესასწაული-5

-ბედნიერი ხარ?-მოულოდნელად მკითხა. -რატომ მეკითხები?-დამაბნია მისმა უცნაურმა კითხვამ. -ბედნიერი ხარ,ჩემზე,რომ ქორწინდები?-მთელი სხეულით შემობრუნდა ჩემკენ,ვერ ვხვდებოდი საით მიყავდა საუბარი. -მაპატიე,ვერ ვხვდები რა გინდა,რომ გიპასუხო-მისმა

მესხი და ავტომატიანი.(ნაწილიl)

-ეს მხოლოდ თამაშია, ნუ გეშინია ჩემო პატარა.. ეს მხოლოდ თამაშია! თამაში.. პატარა, ლოყებ აწითლებულ გოგონას მთელი არსებით უჭერს დასახიჩრებულ ხელებს და ცდილობს მასთან ერთად საკუთარი თავიც დაარწმუნოს იმაში, რომ ეს მხოლოდ თამაშია, თუმცა იცის, იცის, რომ

მებაღე (ნაწილი 24)

ასე იწყებოდა დადას ხელნაწერი... ჩანაწერები ზოგ ცალკე ერთეულ აბზაცს მოიცავდა, ზოგან თითქმის მთელი გვერდი იყო შევსებული, ზოგან ნახევარ გვერდამდეც ძლივს აღწევდა. აბზაცებს შორის დიდი მანძილი იყო დატოვებული, ალბათ სხვდასხვა დროის ნაწერს ასე გამოარჩევდა,

უპასუხო კითხვები

როგორ ხდებიან ადამიანები ბედნიერრები? წარმოუდგენლად რთულია იპოვო პასუხი კითვაზე,რომლის პასუხიც თითქმის არავინ იცის... როგორ შეიძლება ადამიანები ასეთი ბოროტები იყვნენ?როგორ შეიძლება ადამიანებს ასე შურდეთ ერთმანეთის?როგორ შეიძლება ამხელა ბოროტება

მე გხედავ შენ (სრულად)

მარჯანიშვილის მეტროდან ამოსვლისას, შეამჩნევდით ახლად გარემონტებულ, ოთხ სართულიან კორპუსს. ულამაზესი ჩუქურთმებითა და განსაკუთრებული სილამაზით, რომ გამოირჩეოდა სხვებისგან.პირველად მისი ნახვით აღფრთოვანებული, დიდხანს ვუყურებდი ამაყად მდგარ უსულო,

ნინი and დამიანე (XIII ნაწილი)

-დამიჯერე არ შემცივდება._გვერდით ჩავუარე, მის დასანახად გავაღე მანქანა, გავუღიმე და ჩემი ადგილი დავიკავე, გაკვირვებული მიყურებდა მე კი ამის გამო უფრო კარგ ხასიათზე ვდგებოდი. ფაქტია, რომ მისი ნერვების მოშლა ძალიან მსიამოვნებს. დავქოქე, კიდევ ერთხელ

იძულებითი ქორწინება (12)

ღამე ჩახუტებულებს გვეძინა. ერთ ლოგინში მე საქორწინო კაბის მაგივრად აქ ამოტანილი ჯონკუკის მიერ შერჩეული შავი შარვალი და კრემიფერი ჯემპრი მეცვა. დილას მზის ხივებმა გამაღვიძეს. ჯონკუკი ლოგინში არ იწვა, ამიტომ საბან შემოპარებული ავდექი და დიდ

გამტაცებელი (3)

სირცხვილისგან სად წავსულიყავი არ ვიცოდი, თავი დავხარე და მის რეაქციას ველოდებოდი, როგორც ბრალდებული ელოდება განაჩენს, წამები საუკუნედ გაიწელა და როგორც იქნა მალევე დასრულდა ჩემი ტანჯვა. -კარგი, წავალ და მოგიტან... გაოცებისგან ყბა ჩამომივარდა,

როცა ყვავის იასამანი თავი 3

იცი როდისაა სიყვარული ნამდვილი? როცა იცი, რომ არ უნდა გიყვარდეს და მაინც გიყვარს!!