ყველაფერი ჩხუბით დაიწყო 16

ჩემს წინ იჯდა.სახეზე ამაზრზენი და ავხორცული ღიმილი ჰქონდა აკრული.თხემით ტერფამდე მათვალიერებდა.ვიცოდი ვერ გადავრჩებოდი.ვიცოდი უკანასკნელი წუთები უნდა დამეთვალა,მაგრამ მჯეროდა ბერდია მოვიდოდა მიპოვნიდა გულში ჩამიკრავდა და მეტყოდა"მე შენთან ვარ

სიგიჟის ზღვარზე(საცდელი თავი)

შეშინებული ვუყურებ ოთხ ამაზრზენ თეთრ კედელს ჩემ გარშემო. უკვე უსაშველო პანიკა მაქვს და ვხვდები, რომ ერთადერთი, რაც უნდა გავაკეთო აქედან გაქცევაა. -ალექსანდრა?! - მომმართავს ოთახის ცენტრში მჯდომი ექიმი,

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეშვიდე, დასასრული)

დადგა ის დღეც რომელსა დიდიხანია ველოდებიი ...დღეს დემეტრეს ცოლი ვხდები ...ჯერკიდე ვერ დამიჯერებია რომ დღეს ვთხოვდები .. -ლოლაა ! ადგომის დროაა !! შემომივარდა ოთახში დედაჩემი -კაი ხოო ვდგები მაცადეთ ცოტაა

სადღაც შორს... მთებში თავი 22

... ყოველთვის მაინტერესებდა როგორი იყო ლამაზი ქალი ან ვინ როგორ ქალს თვლიდა ლამაზად? ყოველთვის მაინტერესებდა რაში მდგომარეობდა ბედნიერება და ადამიანის ცხოვრების არსი... როცა ამ თემაზე საკითხები წამოიჭრებოდა ყველა სხვადასხვა აზრს გამოთქვამდა.. მე კი

მებაღე (ნაწილი 27)

ზეკი საშინლად გაბრაზებული დაბრუნდა, მანქანის კარი ისე ძლიერად მიაჯახუნა ლამის ნაწილებად დაშალა... პატრონმა შუბლი შეკრა... მანქანა კი ,,გადარჩა’’, მაგრამ ახლა სახლის კარის ასევე ძლიერმა მოჯახუნებამ, კარის დიდი შუშა ჩამოიღო და პირდაპირ კიბის თავზე

ჯიუტი გოგო(დუბლი 5)

გამომაგდო მარიმ ნუთუ მას სექსი სულაც არ უნდოდა არა ვითომ სხვანაირია უნდა გავარკვიო ნუ მარის ისეთი ტანი აქვს დიდი მკერდი და დიდი საჯდომი წვრილი წელი და სუსტი თან დაბალიც არაა მაგრამ მაღალიც რომ არაა სამაგიეროდ მისი თვალები რაღაც სხვანაირია სულ

გოგონა, სახელად გაზაფხული (ნაწილი 1)

ფერები. ყველგან ფერებია, ისინი ჩვენ გარშემო დაცურავენ და თავიანთ თბილ საბურველში გვახვევენ. მე მომწონს ფერები, მომწონს მათი ურთიერთშეხამება. მომწონს ისინი ერთად და ცალ-ცალეკე.ფერები. ყველგან ფერებია, ისინი ჩვენ გარშემო დაცურავენ და თავიანთ თბილ

ასეც ხდება ხოლმე (მეშვიდე თავი)

სანამ სამსახურში მივიდოდი, ანისთან გავიარე. კორპუსში, ლიფტის არქონის გამო, მეხუთე სართულზე ქოშინით ავედი. სული, რომ მოვითქვი კარებზე დავაკაკუნე.. რამდენიმე წამში გააღო ქალბატონმა კარი და ისე შებრუნდა არც მომსალმებია.. ღიმილი სახიდან წამეშალა,

არჩევანი(თავიVIII)

– ახლა რას ვბოდავ ხო ?? ძალიან კარგად გავიგონე როგორ გელაპარაკებოდა ტელეფონზე ,სატრენაჟორო დარბაზში როცა ვიყავით,და როგორ უყვებოდა ელენე დაქალს იმის შესახებ ,თუ როგოგორი დაუვიწყარი ღამე გაატარეთ ერთად და როგორ უნდა გაგემეორებინათ.ამას ყური რომ

უბედურება ყველგანაა!! (სრულად)

ეს ამბავი 1941 წელს, მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისში დაიწყო. ელისაბედი მაშინ 15 წლის გოგონა იყო, რომლის მამა ომში გაიწვიეს ოჯახში კი მხოლოდ ელისაბედი, მისი ძმა, დედა, ბებია, ბაბუა, და მცირეწლოვანი და დარჩნენ. ელისაბედი ბავშვობიდანვე გამოირჩეოდა