ნოემბრის 13 (თავი 26)

-კაი რა ნუ ცდილობ დამაჯერო იმაში რომ შენ არ გინდა ჩემთან -იცოდე ვიყვირებ! -ჩემ ჭკუაში დავემუქრე -იყვირე, მაინც საღამოა, ვინ რას გაიგებს... -მისი შეხება მზარავდა ლოყიდან ტუჩებზე ჩამოვიდა. თავს აქეთ იქით ვატრიალებდი რომ არ შემხებოდა

შელახული ღირსება თავი 4

შენი შეყვარებული რას იტყვის როგორ მოიქცევა ამას რომ გაიგებს?მოინდოებს კი შენთან ურთიერთობას? არ გაგახარებ ყველაფერს გავაკეყებ რომ უბედურები იყო მვუარყოფ ყველაფერს ვიტყვი რომ იტყუები ყველას ვეტყვი რომ ჩემს შვილთან დიდი ხანია გაქვს ურთიერთობა,ყველა

Siempre Staccato 10

ჩემს წინ, როგორც ვასკვნი, შეყვარებული წყვილი ზის. გოგოს ტყავის ქურთუკი აცვია ზურგზე ,,Love is In the Air'' წარწერით(ორიგინალურია, ვერაფერს იტყვი) და შლაპა ახურავს. ჩანს, გაბრაზებულია, ბიჭი რამდენჯერმე ცდილობს თითებზე შეეხოს, მაგრამ ხელს მაშინვე

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეორე)

როგორც იქნა დავაღწიე თავი საცობს მივედი პიაცასთან და გავშეშდი ......დავინახე დემეტრეს წინ როგორ მოდიოდა გოგო რომელსაც ეცვა მაღლება და წითელი ძალიან მოკლე კაბა მგონი მთვარალიც კი არის ისე დადიოდა ადვილი მისახვედრია რომ ნასვამი არის შეიძლება არ მიდის

იდი, ეგო, სუპერეგო. (1)

თითქმის შეუძლებელი რამ მოხდა. 1996 წლის 2 დეკემბერს სამყაროს მოევლინა სამი გოგონა, მაგრამ მათი დედა შეეწირა ამას. ახალგაზრდა გოგონა, რომელსაც დიდ მომავალს უწინასწარმეტყველებდნენ. 20 წლის შემდეგ.....

ზამთრის წერილები (სრულად)

გარეთ კი წვიმდა. წვიმდა ისე,როგორც არასოდეს უწვიმია, არსად. ჩემთვის ამაზრზენად, მიუღებლად. დაუნდობლად, ეხეთქებოდნენ ალაგ-ალაგ შემორჩენილ, ფერწასულ ფოთლებს და გზას შავად ღებავდნენ. სიცივე იყო, დიდი სუსხი... ქალაქი ბურუსში გახვეულიყო, ირგვლივ მხოლოდ

კნუტი (4)

- გიორგი სად მიდიხარ (ლოლა) - აქ იყავი ლაზარე გაგიყვანს მე ლილესთან წავალ - შეეშვი მარტო დატოვე . ეხლა თუ მიხვალ გეჩხუბება - მეჩხუბოს მირჩევნია მარტო დატოვებას .

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 9)

აი ახლა კი შეიძლება ითქვას რომ ყველაფერი დამთავრდა!!! ყველაფერი რაც ჩემსა და ლუკას შორის იყო!.. მხოლოდ ახლა ვინანე ჩემი გადაწყვეტილება და აქ მოსვლა რადგან ის ვინც ზღურბლს უკან იდგა უბრალოდ მთელ სხეულს მიყინავდა. მე ახლა ყველასა და ყველაფერზე მეტად

მთვარის დღესასწაული-4

-არაა...არ არსებობს ლალე არ დაგთანხმდებათ-დარწმუნებით თქვა და საკიდიდან კოსტუმი ჩამოხსნა.-დავთანხმდები-ამოვიკნავლე,აკანკალებული ვიდექი კიდეზე და სასოწარკვეთილი შევცქროდი ჩემი ოჯახის წევრებს.-გაიგონე?-მამამ თითით ,რაღაც მოხაზა ჰაერში და კითხვით სავსე

ერთხელ სვანეთში! -2-

-არ მჯერა. - აღტაცებული ვუყურებდი ჩემს წინ გადაშლილ სანახაობას და თავი ჯერ კიდევ სიზმარში მეგონა. -დაიჯერე ქეთუს, ჩვენ აქ ვართ. - ჩემზე არანაკლებ გაოცებული ნატა მომიდგა გვერდით და ხელი გადამხვია. -რა სილამაზეა. - ისევ თვალების აქეთ-იქით ცეცება